Έφθασε η ώρα για ένα νέο ξεκίνημα
Με μια περίοδο τόσο δύσκολη, περίοδο σύγχυσης, λόγω της πανδημίας ξαφνικά βρέθηκα κι’ εγώ κλειστός στο σπίτι, χωρίς να μπορώ να βγω έξω και χωρίς να μπορώ να αντιμετωπίσω τo καθημερινό μου πρόγραμμα. Εκεί έκανα κάποιες σκέψεις που θέλω να τις μοιραστώ μαζί σας.
Συγκεκριμένα, άρχισα να κάνω ερωτήσεις στον εαυτό μου, στις οποίες προσπάθησα να δώσω απαντήσεις που με οδήγησαν στις ακόλουθες σκέψεις:
Σίγουρα, και αυτό το θλιβερό γεγονός, όπως όλα τα γεγονότα, θετικά ή αρνητικά, έχουν μια αρχή και ένα τέλος. Έτσι θα έχει και αυτό το δικό του τέλος. Και είναι κρίμα αν, όταν όλα τελειώσουν, να βρεθούμε απροετοίμαστοι για μια νέα αρχή. Είναι κρίμα τώρα που φθάνει η νέα αρχή, να βρεθούμε ίδιοι ή χειρότεροι από πριν, τόσο στη ζωή όσο στην αποστολή μας ή την επαγγελματική απασχόλησή μας.
Αλλά ποια πρέπει να είναι αυτή η νέα αρχή; Σίγουρα διαφορετική από την εκείνη που ολόκληρος ο κόσμος έζησε, όταν βρέθηκε κλεισμένος στο σπίτι του ή χειρότερα κάπου αλλού!
Χρειάζεται:
μια αρχή με λιγότερη εργασία και περισσότερες αξίες,
μια αρχή με λιγότερη αδιαφορία και περισσότερο σεβασμό,
μια αρχή με λιγότερη ταχύτητα και περισσότερο χρόνο για να περάσουμε με αυτούς που αγαπάτε,
μια αρχή με περισσότερες δραστηριότητες που προσφέρουν ηθικές και κοινωνικές υπηρεσίες,
μια αρχή με πιο ικανό και καταρτισμένο εργατικό δυναμικό,
μια αρχή με λιγότερες εταιρείες που «δεν σέβονται» το περιβάλλον και τους ανθρώπους,
μια αρχή με περισσότερη αξιοκρατία και λιγότερες συστάσεις,
μια αρχή με περισσότερη αλληλεγγύη και λιγότερη εκμετάλλευση,
μια αρχή λιγότερο παγκοσμιοποιημένη και πιο ανθρώπινη, μια νέα αρχή!
Ένα πράγμα είναι σίγουρο, ο κόσμος θα αλλάξει, όπως θα αλλάξουμε όλοι. Σίγουρα δεν θα παραμένει ο κόσμος ίδιος, μετά ένα τόσο ισχυρό κτύπημα. Πρέπει απλώς να σκεφτούμε, να αφιερώσουμε λίγο χρόνο στην ψυχή μας και να καταλάβουμε με ποιους τρόπους, ποιες συμπεριφορές και νέες συνήθειες οφείλουμε να ξεκινήσουμε ξανά. Πιστεύω ότι έτσι θα είναι μια υπέροχη νέα αρχή!
Να προσέξουμε όμως διότι είναι τρέλα:
να μισούμε όλα τα τριαντάφυλλα, επειδή ένα αγκάθι μας έχει τσιμπήσει,
να εγκαταλείψουμε όλα τα όνειρα μας, επειδή ένα από αυτά δεν έχει γίνει πραγματικότητα,
να εγκαταλείψουμε όλες τις προσπάθειες επειδή κάποια έχει αποτύχει.
να καταδικάσουμε όλες τις φιλίες γιατί κάποια μας πρόδωσε,
να μην πιστεύουμε σε καμία αγάπη μόνο και μόνο επειδή κάποιος μας έδειξε απιστία,
να πετάξουμε όλες τις πιθανότητες που είχαμε να είμαστε ευτυχισμένοι μόνο και μόνο επειδή κάτι δεν πήγε καλά.
Θα υπάρχει πάντα μια άλλη ευκαιρία, μια άλλη φιλία, μια άλλη αγάπη, μια νέα δύναμη. Για κάθε τέλος υπάρχει μια νέα αρχή. Και αυτή η αρχή θα είναι καλύτερη, αν την ξεκινήσουμε μαζί με τη μόνη και αμετάβλητη Αρχή που είναι ο ίδιος ο Θεός, που θέλει να είναι πάντα έγκλειστος μέσα στην καρδιά μας.
+Ν
