Ο ΜΗΝΑΣ ΜΑΪΟΣ: ΧΑΙΡΕ ΜΑΡΙΑ
Η κεντρική και βασική προσευχή ενός πιστού πορς την Παναγία είναι το ΧΑΙΡΕ ΜΑΡΙΑ. Αποτελεί τη βασική θεομητορική προσευχή που μαθαίνουμε από μικρά παιδιά μαζί με το Σημείο του Σταυρού. Έτσι, διατρέχουμε τον κίνδυνο να την απαγγέλουμε βιαστικά και χωρίς να κατανοούμε πλήρως τα λόγια. Θα δοκιμάσουμε, λοιπόν, να τα γνωρίσουμε καλύτερα και να τα εμβαθύνουμε, λέξη προς λέξη, ώστε να φουντώσουν ακόμα περισσότερο την αγάπη που οφείλουμε να έχουμε προς τη Μητέρα του Θεού και Μητέρα δική μας. Το κείμενο αυτής της προσευχής είναι τα εξής:
- Χαίρε Μαρία κεχαριτωμένη, ο Κύριος είναι μαζί σου, ευλογημένη εσύ μεταξύ των γυναικών και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, ο Ιησούς.
- Αγία Μαρία, Θεοτόκε, παρακάλει για εμάς τους αμαρτωλούς, τώρα και στην ώρα του θανάτου μας. Αμήν! Χωρίζεται λοιπόν σε δυο μέρη, με διαφορετικό περιεχόμενο το καθένα, όπως και διαφορετικοί είναι οι συντάκτες του κειμένου.
Το πρώτο μέρος του Χαίρε Μαρία προέρχεται από τον χαιρετισμό του Αγγέλου κατά τον Ευαγγελισμό και συμπληρώνεται από τον επίσης χαιρετισμό της Ελισάβετ προς την Παναγία κατά τη συνάντησή τους. Όπως μας διαβεβαιώνει ο ευαγγελιστής Λουκάς και οι δυο αυτοί χαιρετισμοί ήταν εμπνευσμένοι, δηλαδή προέρχονταν από το Άγιο Πνεύμα (Λκ 1,28 και 42). Είναι τόσο σημαντικό αυτό, ΔΗΛΑΔΗ να μπορούμε να προσευχηθούμε με τα ίδια λόγια του Αγίου Πνεύματος.
Είναι απόλυτα βέβαιο πως η Παναγία δέχεται με χαρά, αφού τα λόγια αυτά σημάδεψαν σαν τίποτε άλλο τη ζωή της. Μέσα σ’ αυτές τις λίγες λέξεις περικλείεται όλο το σχέδιο του Θεού για τους ανθρώπους και όλη η αγάπη του για μας.
To δεύτερο μέρος της προσευχής (Αγία Μαρία, Θεοτόκε, παρακάλει για εμάς τους αμαρτωλούς, τώρα και στην ώρα του θανάτου μας. Αμήν!) είναι ένα κείμενο που συντάχθηκε σε άγνωστη εποχή και προέρχεται εξ ολοκλήρου από κάποιον ευσεβή πιστό, ο οποίος κατόρθωσε να συμπεριλάβει μέσα σ’ αυτές τις λίγες λέξεις τη διδασκαλία και την πίστη της Εκκλησίας για την Παρθένο Μαρία, καθώς και τις ελπίδες που οι πιστοί στηρίζουν στη μητρική αγάπη και φροντίδα της Παναγίας.
Η έκφραση «Αγία Μαρία» σχεδόν έχει ξεχαστεί, αλλά είναι μια από τις αρχαιότερες επικλήσεις των χριστιανών. Πολλές από τις αρχαίες εικόνες της Παναγίας, κυρίως στη Δύση, φέρουν την επιγραφή «ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΑ» ή στα λατινικά «SANCTA MARIA». Από πολύ νωρίς ο λαός των χριστιανών απέδιδε τον τίτλο «Άγιος» στη Μητέρα του Χριστού, ένα τίτλο που η Αγία Γραφή δεν χρησιμοποιεί προσωπικά για κανένα άνθρωπο. Για τους περισσότερους απ’ αυτούς που σήμερα ονομάζουμε «αγίους» χρησιμοποιούσαν τον τίτλο «Μακάριος», ενώ τον πληθυντικό «άγιοι» ο Απ. Παύλος τον αναφέρει στους χριστιανούς. Τον τίτλο «Θεοτόκος» τον προσέθεσε η 3η οικουμενική Σύνοδος της Εφέσου (381 μ.Χ.) όταν αναγνώρισε στον Ιησού ενωμένες αδιάσπαστα τις δυο φύσεις, την ανθρώπινη και τη θεϊκή. Στα λατινικά η Sancta Maria ονομάστηκε «Deigenitrix», Θεογεννήτρια ή Μητέρα του Θεού.
Ο τίτλος αυτός δεν προστέθηκε σ’ αυτή την προσευχή τυχαία, αλλά για να υπενθυμίζει την «παρρησία» που έχει η Παναγία προς τον Υιό της και να μεσιτεύει για χάρη των αμαρτωλών παιδιών της που πορεύονται ακόμα πάνω στη γη. Αυτή, η μόνη όντως αγία μεταξύ των ανθρώπων, μεσιτεύει για χάρη των αμαρτωλών, τόσο για την παρούσα ζωή, όσο και για την αιώνια, που αρχίζει με τη στιγμή, την ώρα του θανάτου.
Πηγή: sannicolo.gr
