Χριστούγεννα εν μέσω πανδημίας

Χριστούγεννα εν μέσω πανδημίας, ένας καιρός για να ξαναγεννηθεί η ελπίδα

bruno_forte.jpg

Ο θεολόγος, αρχιεπίσκοπος του Κιέτι-Βάστο, Σεβασμιότατος Μπρούνο Φόρτε, προσφέρει την περίσκεψή του για τη γέννηση του Ιησού. Εν έκτακτης υγειονομικής ανάγκης, το να κοιτάζουμε το Θείο Βρέφος σημαίνει να θυμόμαστε ότι ο Θεός δεν κουράζεται ποτέ να αγαπά.

Χριστούγεννα που φέρνουν μαζί τους μήνες ταλαιπωρίας, σκληρότητας, απώλειας. Η πανδημία έβαλε τις ζωές των ανθρώπων σε μια σοβαρή δοκιμασία, αναγκάζοντάς τους συχνά να αντιμετωπίζουν μόνοι τους την οδύνη, όπως τον θάνατος των αγαπημένων τους προσώπων ή την αδυναμία να είναι κοντά σε εκείνους που υποφέρουν.

Ήταν μια περίοδος που πολλοί έζησαν με βαριά καρδιά, αλλά πρώτα το Πάσχα που ζήσαμε με λοκντάουν και σήμερα τα Χριστούγεννα, έρχονται να μας πουν ότι υπάρχει ένα μεγάλο καλό που δεν πεθαίνει, ότι η ζωή ξαναγεννιέται στη ζεστασιά μιας φάτνης, ότι και ο Ιωσήφ και η Μαρία αντιμετώπισαν περιορισμούς και δυσκολίες, όπως υπογράμμισε ο Πάπας Φραγκίσκος στη Γενική Ακρόαση στις 16 Δεκεμβρίου 2020, αλλά «η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη τους καθοδηγούσαν και τους στήριζαν». Στα ουσιώδη βρήκαν το νόημα, την κατεύθυνση του ταξιδιού τους. Στα μάτια του Βρέφους ανακάλυψαν το Μυστήριο και το αποδέχτηκαν.

Η εορτή των Χριστουγέννων μας θυμίζει ότι ο Ιησούς είναι η ειρήνη μας, η χαρά μας, η δύναμή μας, η παρηγοριά μας. Όμως, για να δεχτούμε αυτά τα δώρα της χάριτος, πρέπει να νιώθουμε μικροί, φτωχοί και ταπεινοί όπως τα πρόσωπα της φάτνης. Επίσης, αυτά τα Χριστούγεννα, εν μέσω των δεινών της πανδημίας, ο Ιησούς, μικρός και αβοήθητος, είναι το «Σημείο» που δίνει ο Θεός στον κόσμο.

Αγάπη και ελπίδα: οι όψεις των Χριστουγέννων

Ο Σεβασμιότατος Μπρούνο Φόρτε, αρχιεπίσκοπος του Κιέτι – Βάστο, εξηγεί το νόημα των Χριστουγέννων αυτή τη στιγμή της μεγάλης δυσκολίας λόγω της πανδημίας:

Ερ. – Τι είναι τα Χριστούγεννα;

Απ. – Τα Χριστούγεννα για τη χριστιανική πίστη δεν είναι απλώς η ανάμνηση της Ενσάρκωσης του Υιού του Θεού, αλλά είναι η βεβαιότητα της πίστεως ότι αυτή η νέα αρχή είναι διαρκώς νέα. Ο Θεός δεν κουράζεται να αγαπά τους ανθρώπους, μας προορίζει να αγαπούμε και προσφέρει την εγγύτητά του σε όλους μας. Αν αυτό ισχύει πάντοτε για τα Χριστούγεννα, είναι ακόμη πιο σημαντικό να το θυμόμαστε για αυτά τα Χριστούγεννα που χαρακτηρίζονται από τη θλίψη της πανδημίας, με όλη την ταλαιπωρία και τον πόνο και, δυστυχώς, τον θανάτο που φέρνει μαζί της. Αυτά τα Χριστούγεννα έρχονται να μας πουν ότι ο Θεός δεν μας έχει ξεχάσει ακόμη μέσα στην πανδημία και ότι επομένως μπορούμε να συνεχίσουμε να ελπίζουμε, να τον εμπιστευόμαστε με τη βεβαιότητα ότι δεν θα μας αφήσει μόνους. Ασφαλώς θα πρέπει να περάσουμε μέσα από τη δοκιμασία, και θα πρέπει να την περάσουμε διατηρώντας παράλληλα τη φλόγα της πίστεως, της ελπίδας και της αγάπης, όπως όλοι βιώνουμε απέναντι σε αυτό που συμβαίνει. Αλλά ασφαλώς η δοκιμασία δεν θα έχει την τελευταία λέξη: αυτή είναι η μεγάλη ελπίδα του Χριστιανού, μια ελπίδα που φυσικά μεταφράζεται με συγκεκριμένο τρόπο, για παράδειγμα, στην ανάγκη για εμβολιασμό και την εμπιστοσύνη στο εμβόλιο που επιτέλους φτάνει, και που είναι μια υπεύθυνη πράξη από μέρος όλων να το δεχτούν για να ανοσοποιηθούν έναντι αυτής της πανδημίας και αυτού του τρομερού ιού. Είμαστε λοιπόν ενώπιον μιας νέας αρχής που μας ωθεί να συγκεκριμενοποιήσουμε, με υπευθυνότητα και με αλληλεγγύη προς τους πιο αδύναμους, την αγάπη που ο Θεός ήλθε να αποκαλύψει και να δώσει.

Ερ. – Ο Πάπας Φραγκίσκος, στις 8 Δεκεμβρίου, κήρυξε στην Εκκλησία το έτος του Αγίου Ιωσήφ, ενός άνδρα της σιωπής, που μας λέει πολλά ακόμη και σε αυτή την εποχή την πανδημίας.

Απ. – Ο Ιωσήφ ορίζεται από την Αγία Γραφή ως άνθρωπος δίκαιος, κάτι δεν είναι απλώς ένα ηθικό προσόν, διότι «δίκαιος» στα εβραϊκά είναι «zaddiq» είναι ένας όρος που, στην Παλαιά Διαθήκη, σημαίνει τον άνθρωπο που έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό. Αυτός ήταν ο Ιωσήφ: εμπιστεύτηκε τον Θεό περισσότερο από ό,τι θα έκανε ίσως ο υπόλοιπος κόσμος, όπως, για παράδειγμα, όταν δέχτηκε τη θαυματουργή σύλληψη του Ιησού από το Άγιο Πνεύμα στα σπλάγχνα της Μαρίας για την κατά σάρκα γέννηση του Λόγου. Έτσι ο Ιωσήφ μάς διδάσκει προπάντων τα εξής: ότι όσοι πιστεύουν στον Θεό πρέπει να αναθέτουν τον εαυτό τους σε Αυτόν και να τον εμπιστεύονται χωρίς επιφυλάξεις, ακόμη και στις στιγμές που μπορεί να φαίνονται πιο σκοτεινές, όπου η παρουσία του Θεού φαίνεται λιγότερο εμφανής, λιγότερο κατανοητή, όπως μπορεί να είναι τώρα στη δύσκολη στιγμή της πανδημία, αλλά αληθινά ο δίκαιος συνεχίζει να εμπιστεύεται τον Θεό ακόμη και στην ώρα του πόνου. Ο Θεός δεν εγκαταλείπει την ανθρώπινη οικογένεια, έδωσε στον Ιωσήφ τη χαρά, την αγάπη και τη η χάρη του θετού πατέρα του Ιησού, για να συνοδεύει και να προστατεύει, ως «fidelis custos» την Αγία Οικογένεια κατά την περίοδο της ανθρώπινης ανάπτυξής της και της διάπλασης του Παιδιού Ιησού μέχρι την αρχή της αποστολής του. Είναι ένα παράδειγμα, ένα μοντέλο, μια ενθάρρυνση να πιστεύουμε ότι ο Θεός κάνει τα αδύνατα δυνατά ακόμη και σε μια τόσο δύσκολη στιγμή, όπως αυτή που βιώνουμε αυτά τα Χριστούγεννα.

Ερ. – Σε αυτά τα Χριστούγεννα που ο Πάπας Φραγκίσκος μας ζήτησε να ζήσουμε με έναν πιο ευσεβή, πιο αυθεντικό και πιο αληθινό τρόπο, ποια είναι η λέξη που σηματοδοτεί αυτή την περίοδο για εσάς;

Απ. – Υπάρχουν δύο πτυχές που πρέπει να επισημανθούν. Η αγάπη που μεταφράζεται σε φιλανθρωπία, επειδή η αγάπη είναι το πρόσωπο του χριστιανικού Θεού και είναι αυτή η οποία, ετούτη τη στιγμή, πρέπει να υποστηρίξει τη αλληλεγγύη μας του ενός προς τον άλλο, ειδικά προς τους αδύναμους. Αλλά το άλλο όνομα της φιλανθρωπίας, της αγάπης που προέρχεται άνωθεν, είναι η ελπίδα, δηλαδή η βεβαιότητα ότι πρόκειται για μια αγάπη πιστή, ότι ο Θεός δεν αγαπά μόνο μια στιγμή αλλά αγαπά πάντοτε. Και τότε όποιος πιστεύει στην αγάπη του Θεού, όποιος αφήνει τον εαυτό του να αγαπηθεί από τον Θεό, με την άνωθεν δύναμη αναλαμβάνει να επιτελέσει πράξεις συμμερισμού και αλληλεγγύης προς όσους υποφέρουν. Ταυτόχρονα, δεν μπορεί να χαθεί η ελπίδα και η εμπιστοσύνη στην αγάπη του Θεού, ο οποίος είναι πιστός αιώνια και επομένως η επόμενη μέρα θα είναι το αύριο μιας νέας αρχής και ενός νέου φωτός. Αυτό που επανέλαβε ο Πάπας Φραγκίσκος είναι πως το χειρότερο είναι να σπαταλήσουμε την πανδημία και να μην αλλάξει τίποτα σε σύγκριση με ό,τι υπήρχε πριν.

Η πανδημία απαιτεί μια νέα αρχή, αλλά πρέπει να είναι μια νέα αρχή αγάπης, φιλανθρωπίας και ελπίδας.

Μετάφραση: π. Λ

κοινοποίηση άρθρου:

Περισσότερα

Διαβάστε ακόμη

10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ μνήμη της Αγίας Σχολαστικής

Το όνομα της Σχολαστικής, αδελφής του Αγίου Βενεδίκτου, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την αρχή του κοινοβιακού δυτικού μοναχισμού. Ο Βενέδικτος προέτρεπε η διακονία προς το

Mελέτη του Ευαγγελίου της ημέρας

ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΗΣ 5ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 10 Φεβρουαρίου 2025                                   Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν Επικαλούμαι το Πνεύμα

Ιταλία: π. Mauricio Patriciello “Συκοφαντημένοι για χρόνια – τώρα κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί . Εδώ πεθαίνουμε”

ΙΤΑΛΙΑ: π. MAURIZIO PATRICIELLO  «ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ – ΤΩΡΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΡΝΗΘΕΙ. ΕΔΩ ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ!» Είχαμε παρουσιάσει τον εφημέριο του «Αγίου Αποστόλου Παύλου»