Στην αρχή ήταν η Αγάπη
Μια είδηση από την εφημερίδα: Έγκυος γυναίκα έπεσε από τον έβδομο όροφο. Ο Υπότιτλος: νευρικός κλονισμός ή προδοσία;
Αυτός ο υπότιτλος μου κίνησε την περιέργεια και με έκανε να διαβάσω ολόκληρο το άρθρο.
Εγκαταλελειμμένη από τον σύζυγο στον έβδομο μήνα της εγκυμοσύνης της, η μαμά Λήδα δεν είχε πλέον τη δύναμη να ζήσει, ούτε να συνεχίσει τη μητρότητα. Αλλά πριν θέση σε εφαρμογή την τρελή ενέργειά της, έγραψε πάνω σε ένα φύλλο χαρτί το λόγο της απελπισμένης απόφασής της και το έκανε απευθυνόμενη στο μικρό παιδί που κυοφορούσε, με αυτά τα λόγια: «Μικρέ μου θησαυρέ ξέρεις ότι ο μπαμπάς σου δεν βρίσκεται πια μαζί μας, έφυγε… τώρα είμαστε μόνοι… δεν έχουμε πια λόγο για να ζούμε, και εγώ δεν έχω πλέον τη δύναμη να φέρω εις πέρας την μητρότητα».
Σε γενικές γραμμές, αν θυμάμαι καλά, αυτά ήταν τα λόγια που αναφέρονταν στο άρθρο της εφημερίδας.
Αυτό το επεισόδιο το ανέφερα σε ένα ζευγάρι παντρεμένων φίλων, που χαίρονται από την πρόσφατη γέννηση του παιδιού τους. Ο ίδιος ο σύζυγος συγκινητικά εξήρε τη σύζυγό του που, σύμφωνα με εκείνον, ήταν η πιο γενναία, η κύρια αρχιτέκτονας αυτής της μητρότητας. Ωστόσο δεν μπορούσε να αντιληφθεί πόσο ζωτικής σημασίας για την «κόπωση» της μητέρας, αποτελούσε η συνεχής υποστήριξη αγάπης του, ως μπαμπάς, πόσο καθησυχαστική η θεόσταλτη αφοσίωσή του στο έργο της.
Τώρα ακόμη και εγώ καταλαβαίνω καλύτερα, αυτό που μου εμπιστεύτηκε η αδελφή μου κατά την πρώτη της γέννα: «Δεν θα είχα το κουράγιο και τη δύναμη να φέρω εις πέρας τη φυσική και ψυχολογική κόπωση του τοκετού, αν δεν ήμουν σίγουρη για την αγάπη του συζύγου μου».
Ιδού γιατί παντρευόμαστε ενώπιον του Θεού. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι σύζυγοι καθημερινά κάνουν πιο βαθιά τη θέλησή τους στην άπειρη Αγάπη, εγγυώνται έτσι, για την ένωσή τους μια αγάπη που δεν καταρρέει… και για τα παιδιά μια κοιτίδα που δεν κλονίζεται.
Η άθραυστη και ατσάλινη αφοσίωση Εκείνου που δεν μπορεί να μη τους αγαπά, αποτελεί για τους συζύγους, όπως επίσης και για εκείνους που βιώνουν την αφιερωμένη ζωή, εγγύηση θαυματουργικής πιστότητας, οικοδομημένης και υποστηριζόμενης από την αμοιβαία αγάπη. Αυτό είναι το αληθινό κλίμα Αγάπης που αντανακλά μεταξύ των συζύγων, τις σχέσεις του ουρανού: όπως στον Ουρανό, έτσι και στη γη.
