Σκέψεις στο Ευαγγέλιο της Τρίτης 14 Ιανουαρίου 2020

«Η διδασκαλία του είναι καινούρια και κηρύττει με εξουσία» Μκ 1,21-28

Το πρώτο θαύμα που πραγματοποιεί ο Ιησούς στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο είναι η θεραπεία, στη συναγωγή, ενός δαιμονισμένου άνθρωπου. Είναι σαν ο Ευαγγελιστής Μάρκος να λέει σε εμάς τους αναγνώστες του: "Μην αρχίσετε να ψάχνετε για το κακό έξω από την κοινότητα σας, έξω από εσάς. Ξεκινήστε με το να ελευθερώσετε την καρδιά σας από τα σκότη! 

Ο δαιμονισμένος αναγνωρίζει τον Ιησού και φωνάζει «Ε! Τι δουλειά έχεις με εμάς εσύ, Ιησού Ναζαρηνέ;" Ο δαιμονισμένος ζει στη συναγωγή, εκφράζει μια πίστη (ξέρει ότι ο Ιησούς είναι ο Άγιος του Θεού, κάτι που οι άλλοι αγνοούν). Υπάρχει (και είναι πολύ διαδεδομένη!) μια στάση δαιμονιακή της θρησκείας η οποία, ενώ μας επιτρέπει να συχνάζουμε στην εκκλησία, μας αφήνει ξένους ως προς την πίστη. Υπάρχει μια θολή στάση που αφήνει την πίστη στο επίπεδο "της γνώσης" χωρίς να μεταφράζετε αυτή η πίστη σε αληθινή ζωή στην καθημερινότητα. Αυτές είναι οι συμπεριφορές που πρέπει να ξεπεραστούν, που πρέπει να θεραπευτούν. Ο Διδάσκαλος που διδάσκει με αυθεντία, επιθυμεί για μας μια πίστη που να γίνεται ζωή, που να μας ανατρέπει εσωτερικά, που να αλλάξει συγκεκριμένες λανθασμένες συμπεριφορές μας, που να πλημμυρίζει με νόημα και χαρά τη ζωή μας και τις λειτουργίες μας, ώστε να μην είναι στείρες και μονότονες.

Είμαστε τόσο συνηθισμένοι να σκεφτόμαστε ότι το αρνητικό βρίσκεται «έξω» από τις κοινότητές μας, έξω από εμάς, σε σημείο που ξεχνάμε πως το λάθος συχνά βρίσκεται στις δικές μας συμπεριφορές. Ας ζητήσουμε από τον Κύριο, την ημέρα αυτή που ξεκινάμε με το φως του Λόγου Του, να καταστήσει διάφανες και καθαρές τις καρδιές μας. Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ είναι ο άγιος του Θεού, είναι ο Θεός μαζί μας, ήρθε να μας σώσει με την αυθεντία η οποία πηγάζει από την αγάπη του για μας.

Π.Ν.Ρ.