ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ
Η χριστιανική πίστη μου με ωθεί να κοιτάζω το Σταυρό. Εκεί, μπορώ να διαβάσω την απάντηση του Θεού σε πολλά περίεργα που συμβαίνουν στη γη: στο Σταυρό η βία δεν απαντιέται με τη βία, αλλά με τη δικαιοσύνη:
«αν καλώς μίλησα γιατί με δέρνεις»; η άγνοια με τη συγχώρεση:
«Πατέρα συγχώρεσε τους, διότι δεν ξέρουν τι κάνουν», η παράκληση του ληστή με τον παράδεισο,
«σήμερα θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο», ο θάνατος με την ανάσταση:
«αναστήθηκε δεν είναι εδώ».
Στη σιωπή του Σταυρού σταματά ο ήχος των όπλων και μιλά η γλώσσα της αδελφοσύνης, της συμφιλίωσης, της συγχώρεσης, της γαλήνης, των αγγέλων οι μελωδίες.
Ο καθένας μας ας προσπαθήσει να κοιτάξει βαθιά στη συνείδησή του και ας ακούσει πως ο Εσταυρωμένος απαντά στη συμπεριφορά των ανθρώπων. Ας κοιτάξουμε τον πόνο του αδελφού μας, μην του προσθέτουμε κι’ άλλο πόνο. Ας σταματήσουμε το χέρι μας να δέρνει τον συνάνθρωπό μας. Είναι ανάγκη να αποκαταστήσουμε τη συμφιλίωση μαζί του.
Δυνατοί της γης κερδίστε τους ανθρώπους όχι με τον πόλεμο αλλά με το διάλογο. Ας τελειώσει επί τέλους ο θόρυβος των όπλων! Αυτός ο θόρυβος είναι απάνθρωπος, δεν μοιάζει με τους άλλους, είναι αδελφοκτόνο έγκλημα. Ο πόλεμος σηματοδοτεί πάντα την αποτυχία της ειρήνης, της προόδου του ανθρώπου, είναι μια συνεχής ήττα της ανθρωπότητας.
Τελικά ο άνθρωπος όλων των εποχών δεν μπορεί να ζήσει την ανθρωπιά του, αν δεν κοιτάξει τον Εσταυρωμένο Χριστό που του εγγυάται την αξία του!