Η προσευχή το πρώτο βήμα για να αντιμετωπίσουμε τις διαφορές
Η προσωπική μαρτυρία ενός νέου Ιταλού στο AVaticanNews, που ετοιμάζεται να επιστρέψει στο σπίτι του αφού πρώτα έλαβε μέρος στην Διεθνή Οικουμενική Συνάντηση που διοργανώνεται στην Ισπανία από την κοινότητα του Taizé. Στα λόγια του φαίνεται η αξία της προσευχής και της υποδοχής που μελετήθηκε αυτές τις μέρες.
Τρεις διεθνείς συναντήσεις και πολλές φορές στο Taizé, στη Γαλλία, στην Κοινότητα που ίδρυσε ο αδελφός Roger. Είναι η εμπειρία του Ιωάννη Tedeschi, μόλις 20 ετών που επιθυμεί να ζήσει εκτός από ένα κοινό τόπο ενός εσωστρεφούς πολιτισμού που αδυνατεί να δεχθεί τους άλλους. Τον βρήκαμε στο τηλέφωνο στη Μαδρίτη , όπου αυτές τις μέρες ολοκληρώθηκε η 41η Διεθνική οικουμενική Συνάντηση, που διοργάνωσε από την Κοινότητα στην οποία και ο ίδιος ο Πάπας έστειλε ένα Μήνυμα του. Η χαρά και η δύναμη της κοινής προσευχής είναι για τον Ιωάννη, το σημείο αφετηρίας από την οποία γεννιούνται τα επόμενα βήματα για να οικοδομήσουμε μαζί και να βρούμε “νέες λύσεις” στις δυσκολίες και στις προκλήσεις που περιμένουν τον καθένα από μας.
Απ. – Αυτό που συχνά με φέρνει πίσω σε αυτά τα μέρη, τόσο στις πόλεις της Ευρώπης για τις συναντήσεις, όσο και στη Γαλλία, είναι αυτή η ιδιαίτερη ατμόσφαιρα της κοινωνίας, της αλληλεγγύης με τους άλλους και πάνω απ 'όλα των στιγμών προσευχής που λαμβάνουν χώρα με το μοναδικό στυλ της Κοινότητας του Taizé. Είναι μια προσευχή στην οποία κάποιος μπορεί να βιώσει αληθινά την κοινωνία με άλλους ανθρώπους, με χριστιανούς άλλων ομολογιών και γενικά με εκείνους που εξακολουθούν να ψάχνουν για την πίστη τους. Σε αυτές τις στιγμές προσευχής μπορεί κανείς να βιώσει την αίσθηση φιλοξενίας και φιλίας με όλους, χωρίς διακρίσεις ή προκαταλήψεις.
Ερ.Τι έμαθες, τι κατάφερες να φέρεις μαζί σου επιστρέφοντας στο σπίτι σου;
Απ. – Μόλις επιστρέψεις κανείς στην πατρίδα του έχει την αίσθηση ότι θέλει να με κάθε τρόπο να διατηρήσει αυτή τη συνήθεια , αυτό τον τρόπο ζωής. Έτσι, είναι μια απίστευτη ώθηση στη συνέχεια για να προσπαθήσεις να παραμείνεις ανοικτός σε όλα τα ερεθίσματα.
Ερ. Ποιοι είναι που πρέπει να διατρέξεις και στους οποίος μπορείς να συναντήσεις τους άλλους;
Απ. – Η προσευχή, σίγουρα. Είναι θεμελιώδης διότι, κατά κάποιον τρόπο, στην προσευχή καταφέρουμε να ισοπεδώσουμε όλες τις διαφορές μας. είμαστε όλοι ίδιοι, όλοι είμαστε στο ίδιο επίπεδο. Αυτό βοηθά πολύ να βρεθεί κάποιος άλλος που είναι πολύ όμοιος με σένα. Είναι σημαντικό να προσπαθήσεις να εξομαλύνεις τις διαφορές. Στη συνέχεια, ειδικά στις ευρωπαϊκές συναντήσεις, η φιλοξενία είναι σημαντική. Δεν υπάρχει καμία προδιάθεση για να ξεχάσουμε τις διαφορές μας. Αυτό θα ήταν ίσως ένα σοβαρό λάθος. Αντ’ αυτού, η φιλοξενία αλλάζει την άποψη, προσπαθεί πάντα να την τροποποιήσει και αυτές οι διαφορές θεωρούνται ως πλούτος και όχι ως περιορισμός ή ως τρόπος για να ξεκινήσει μια σύγκρουση. Η φιλοξενία που βιώνεται εδώ στις οικογένειες, στις ενορίες – δεκτοί από την πόλη, από τις τοπικές εκκλησίες – είναι ένας πολύ πρακτικός τρόπος να ζήσεις αυτή την αίσθηση της κοινωνίας.
Ερ. Μεταξύ των νέων σας, ποια είναι η χαρά που μοιράζεστε και την αβεβαιότητα που σας ενώνει;
Απ. – Οι μεγαλύτερες αβεβαιότητες απ 'όλα σχετίζονται με το γεγονός ότι πίσω στο σπίτι την πολυπλοκότητα της ζωής μας, τα προβλήματά μας μπορούν να επηρεάσουν και να μειώνουν αυτόν τον πλούτο που βρίσκουμε στο Taizé ή κατά τη διάρκεια των Ευρωπαϊκών συναντήσεων. Έτσι, οι διάφορες προκλήσεις της εποχής μας – από τις μεταναστεύσεις στην αλλαγή του κλίματος, για παράδειγμα – πολλές φορές μας τρομάζουν. Οι μεγάλες χαρές, ωστόσο, απορρέουν από το γεγονός ότι από κοινού είμαστε πάντοτε σε θέση να βρούμε λύσεις, νέους τρόπους, ακόμη και πολύ δημιουργικούς, για να μπορέσουμε να λύσουμε οποιοδήποτε πρόβλημα.
+Ν
