«Η αληθινή παρηγοριά είναι δώρο και υπηρεσία»

«Η αληθινή παρηγοριά έχει αυτή τη διπλή διαφορετική οντότητα: είναι δώρο και υπηρεσία.» αυτό υπογράμμισε ο Πάπας Φραγκίσκος τη Δευτέρα 12 Ιουνίου 2017 κατά την πρωινή Θεία Λειτουργία στη Santa Marta, την οποία μετέδωσε ως συνήθως το Radio Vaticana.

«Για να παρηγορηθείς είναι αναγκαίο να αναγνωρίσεις ότι έχεις ανάγκη», υπενθύμισε ο Πάπας, ο οποίος πρόσθεσε ότι «μόνο έτσι ο Κύριος έρχεται, μας παρηγορεί και μας δίνει την αποστολή να παρηγορούμε τους άλλους».

Για να μπορέσουμε να παρηγορήσουμε – συνέχισε ο Φραγκίσκος, μιλώντας πάνω στο Πρώτο ανάγνωσμα από την Δεύτερη Επιστολή προς τους Κορινθίους (1, 1-7) του Παύλου, όπου εμφανίζεται εννέα φορές η λέξη «παρηγοριά» ή διάφορες μορφές του ρήματος «παρηγορώ» – πρέπει ωστόσο να έχουμε μια «καρδιά ανοιχτή», και αυτό με τη σειρά του προϋποθέτει «μια ευτυχισμένη καρδιά».

Και είναι το σημερινό Ευαγγέλιο, οι Μακαρισμοί (Ματθαίος 5, 1-12), που μας δείχνει ή μας διδάσκει «ποιοι είναι οι ευτυχισμένοι, ποιοι είναι οι ευλογημένοι». Είναι – είπε ο Πάπας – οι φτωχοί, εκείνοι που ξέρουν να κλαίνε, εκείνοι οι πράοι, εκείνοι που διψούν για δικαιοσύνη, εκείνοι που είναι φιλεύσπλαχνοι, οι καθαροί στην καρδιά, οι εργάτες ειρήνης και εκείνοι που διώκονται για την δικαιοσύνη.

Δεν ξέρουν να παρηγορούν αντιθέτως, εκείνοι που είναι «κλειστοί», που αισθάνονται «πλούσιοι στο πνεύμα», αξίζει να πούμε οι «επαρκείς» ή εκείνοι «που δεν έχουν ανάγκη να κλάψουν επειδή αισθάνονται σωστοί», οι βίαιοι, οι άδικοι, εκείνοι που δεν αισθάνονται καθόλου ευσπλαχνία, «εκείνοι με την βρώμικη καρδιά», οι «εργάτες πολέμου», και εκείνοι που δεν έχουν κριθεί ή διωχθεί ποτέ επειδή γι αυτούς δεν έχουν σημασία οι αδικίες προς τους άλλους ανθρώπους.

Έχουν μια κλειστή καρδιά και επομένως δεν είναι ευτυχισμένοι, επειδή δεν μπορεί να εισέλθει το δώρο της παρηγοριάς για να μπορέσουν να το δώσουν στους άλλους, υπενθύμισε ο Πάπας, ο οποίος προέτρεψε τους παρόντες να αναρωτηθούν πώς είναι η καρδιά τους, ανοιχτή – τουλάχιστον «λιγουλάκι», ώστε Εκείνος «να τα καταφέρει να εισέλθει» – ή αντιθέτως κλειστή.

Κατά την ομιλία του στο παρεκκλήσιο του «Οίκου Αγίας Μάρθας», ο Πάπας στάθηκε επίσης σε ένα άλλο χαρακτηριστικό της παρηγοριάς. Δεν είναι «αυτόνομη», εξήγησε. Πράγματι, «πάντα χρειάζεται μια άλλη οντότητα για να είναι πλήρης: κανείς δεν μπορεί να παρηγορήσει τον εαυτό του, κανένας». Όποιος το κάνει αυτό ή επιδιώκει να το κάνει, θα αναπνεύσει «μόνο τον αέρα του ναρκισσισμού της αυτό-αναφοράς. Αυτή είναι η νοθευμένη παρηγοριά που δεν μας αφήνει να προοδεύσουμε».

Στο Ευαγγέλιο δεν λείπουν τα παραδείγματα κλειστών ανθρώπων, παρατήρησε ο Φραγκίσκος. Υπάρχουν πράγματι οι διδάσκαλοι του Νόμου, επίσης ο πλούσιος, και στη συνέχεια ο Φαρισαίος, που ευχαριστεί τον Θεό επειδή δεν είναι όπως οι άλλοι άνθρωποι. Αυτός ο τελευταίος – παρατήρησε ο Πάπας – «κοιταζόταν στον καθρέφτη», «κοιτούσε την ψυχή του που ήταν νοθευμένη από ιδεολογίες και ευχαριστούσε τον Κύριο». Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα φτάσουν ποτέ στην πληρότητα, προειδοποίησε ο Φραγκίσκος, θα φτάσουν «στην καλύτερη των περιπτώσεων στην “μάταια αλαζονεία”, αξίζει να πούμε στη ματαιοδοξία.

Μετάφραση:ρφ