Εγκώμιο στην αδυναμία

Σαν γνωστή παροιμία αναφέρεται στο Ευαγγέλιο το ρητό: «Δεν υπάρχει περιφρονημένος προφήτης, παρά στην πατρίδα του». Ακούγεται συνεχώς, σαν ένα σύνθημα σύγχρονο, τόσο στο θρησκευτικό χώρο, όσο και στην πολιτική ή οικονομική ζωή!
Όμως, λεγόμενο από τον Χριστό μάς οδηγεί σε μια καθοριστική ανίχνευση της πίστης μας που βγαίνει απ’ την ικανότητά μας να δεχθούμε την παρουσία Του στον κόσμο! Από πού έρχεται!
Οι Ευαγγελιστές ήθελαν να φανερώσουν τη βαθιά ανθρώπινη φύση του Χριστού, εγγύηση της σωτηρίας που προσφέρεται στους ανθρώπους. Αντίθετα σήμερα, η θεότητά του ενοχλεί και η αγιότητά του θα μας ικανοποιούσε ως ένα άνθρωπο που η μεγάλη του αγιοσύνη πλησιάζει το Θεό! Παρ’ όλα αυτά ο Χριστός μας δίνει το κλειδί! Η πίστη! Μόνο αυτή μπορεί να μας επιτρέψει να βρούμε τη λύση σ’ αυτή τη λεπτή ισορροπία, ανάμεσα στη θεότητα και την ανθρωπότητα Του.
Ουσιαστικά, το ρητό αυτό θέλει να μας αποκαλύψει την ταυτότητά Του! Γι αυτό δεν γίνονται θαύματα, όταν μειώνουμε τη μια απ’ τις δύο πλευρές της προσωπικότητά Του. Γιατί, κλεινόμαστε στον εαυτό μας, βάζοντας το εγώ μας στη θέση του Θεού. Αυτό το προπατορικό αμάρτημα μας αποκόβει από τη ζωοφόρο και σωτήρια Αγάπη του Πατέρα!
Είναι ο Παύλος που εγκωμιάζοντας την αδυναμία μάς κάνει να αποκαλύπτουμε πως αυτή είναι η καθημερινότητά μας. «Η Χάρη σου αρκεί, η δύναμή μου φαίνεται στην αδυναμία!». Αυτό δεν είναι εξευτελισμός ή αποθάρρυνση, αλλά ταπεινοφροσύνη και ανύψωση. Δύο στοιχεία απαραίτητα για να επικοινωνήσουμε με τον Θεό!

π. Μ.Β