ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ

Πλατεία Αγίου Πέτρου
Κυριακή, 1η Δεκεμβρίου 2024

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλή Κυριακή!

Το Ευαγγέλιο της σημερινής Θείας Λειτουργίας (Λκ 21,25-28.34-36), Α’ Κυριακή της Παρουσίας, μας μιλάει για κοσμικές ανατροπές και για το άγχος και τον φόβο στην ανθρωπότητα. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Ιησούς απευθύνει στους μαθητές του έναν λόγο ελπίδας: «Σηκώστε την κεφαλή σας και αναθαρρήστε, διότι πλησιάζει η ώρα του λυτρωμού σας» (στ. 28). Το μέλημα του Διδασκάλου είναι να μην βαρύνουν οι καρδιές τους (βλ. στ. 34) και να περιμένουν με εγρήγορση τον ερχομό του Υιού του Ανθρώπου.

Η πρόσκληση του Ιησού είναι η εξής: σήκωστε την κεφαλή προς τα πάνω και κρατήστε την καρδιά ανάλαφρη και ξύπνια.

Πράγματι, πολλοί από τους σύγχρονους του Ιησού, μπροστά στα καταστροφικά γεγονότα που βλέπουν να συμβαίνουν γύρω τους ‒διωγμοί, συγκρούσεις, φυσικές καταστροφές‒, κυριεύονται από αγωνία και νομίζουν ότι έρχεται το τέλος του κόσμου. Η καρδιά τους είναι βαριά από τον φόβο. Ο Ιησούς, όμως, θέλει να τους ελευθερώσει από τις παρούσες ανησυχίες και τις ψεύτικες πεποιθήσεις, υποδεικνύοντας πώς να μένουν ξύπνιοι στην καρδιά, πώς να διαβάζουν τα γεγονότα ξεκινώντας από το σχέδιο του Θεού, που εργάζεται τη σωτηρία ακόμη και μέσα στα πιο δραματικά γεγονότα της ιστορίας. Για τον λόγο αυτό, τους προτείνει να στρέψουν το βλέμμα τους προς τον Ουρανό ώστε να καταλάβουν τα πράγματα της γης: «Σηκώστε την κεφαλή σας και αναθαρρήστε» (στ. 28). 

Αδελφοί και αδελφές, είναι σημαντική και για εμάς η σύσταση του Ιησού: «Προσέχετε, μήπως γίνουν βαριές οι καρδιές σας» (στ. 34). Όλοι μας, σε πολλές στιγμές της ζωής, αναρωτιόμαστε: πώς μπορώ να έχω μια «ελαφριά» καρδιά, μια ξύπνια καρδιά, μια ελεύθερη καρδιά; Μια καρδιά που δεν αφήνεται να τσακιστεί από τη θλίψη; Και η θλίψη είναι άσχημη! Μπορεί να συμβεί, μάλιστα, τα άγχη, οι φόβοι και οι ανησυχίες για την προσωπική μας ζωή ή για όσα συμβαίνουν στον κόσμο σήμερα, να μας βαραίνουν σαν ογκόλιθοι και να μας αποθαρρύνουν. Αν οι ανησυχίες βαραίνουν την καρδιά και μας οδηγούν να κλειστούμε στον εαυτό μας, ο Ιησούς, αντιθέτως, μας καλεί να σηκώσουμε την κεφαλή, να εμπιστευτούμε την αγάπη του που θέλει να μας σώσει και που έρχεται κοντά μας σε κάθε κατάσταση της ύπαρξής μας, μας ζητά να του δώσουμε χώρο για να ξαναβρούμε την ελπίδα. 

Ας αναρωτηθούμε λοιπόν: η καρδιά μου βαραίνει από τον φόβο, από τις ανησυχίες, από το άγχος για το μέλλον; Ξέρω να βλέπω τα καθημερινά γεγονότα και τα γεγονότα της ιστορίας με τα μάτια του Θεού, στην προσευχή, με έναν ευρύτερο ορίζοντα; Ή μήπως αφήνω τον εαυτό μου να αποθαρρύνεται; Είθε αυτή ηπερίοδος της Παρουσίας να είναι μια πολύτιμη ευκαιρία για να υψώσουμε το βλέμμα μας προς Αυτόν, ο οποίος φωτίζει την καρδιά μας και μας στηρίζει στην πορεία.

Ας επικαλεστούμε τώρα την Παρθένο Μαρία, η οποία ακόμη και σε στιγμές δοκιμασίας ήταν έτοιμη να δεχθεί το σχέδιο του Θεού.

——————-

Μετάφραση: π.Λ