Το κουτί της Αγάπης

Αν θέλουμε να μεταδώσουμε την Αγάπη, χρειάζεται να καταλάβουμε ότι είναι κλεισμένη σ’ ένα κουτί που το ανοίγουμε και το μοιράζουμε γύρω και ότι αυτό το κουτί είμαστε εμείς οι ίδιοι.

Για να κατέχουμε το κουτί της αγάπης πρέπει να το μεταχειριζόμαστε σωστά. Να το σεβόμαστε, αποδεικνύοντας ότι ο Θεός υπάρχει και είναι παρών. Χρειάζεται λοιπόν, η πνευματική μας ζωή να ‘ναι στο κέντρο της χριστιανικής μας δράσης και να γίνει το βάθρο – η βάση – της ποιμαντικής μας πορείας, να μας οδηγήσει στην πνευματική μελέτη, στην προσευχή, ιδίως στην κοινοτική προσευχή που γίνεται την καθορισμένη ώρα και συχνά δεν μας αρέσει, στην προσευχή που δεν έγινε την ώρα που θα θέλαμε κι όπως θα μας άρεσε, εκεί που οι άλλοι αξίζουν πιο πολύ από εμάς και μας κάνει ταπεινούς και γενναιόδωρους!

Η πνευματική ζωή θα βοηθήσει να γευθούμε τα μυστήρια: τη γλυκύτητα μιας απελευθερωτικής εξομολόγησης, μιας αλτρουιστικής κοινωνίας, ένα γόνιμο γάμο, μια πιστή ιεροσύνη, ένα αποστολικό χρίσμα, ένα ειρηνοποιό ευχέλαιο και τέλος, τη χαρά ενός βαπτισμένου. Το κουτί της αγάπης είναι ανεξάντλητο, όσο προσφέρουμε, τόσο γεμίζει. Το κουτί της αγάπης είναι ο ίδιος ο Θεός, τελειώνει μόνο εάν εμείς το κλείσουμε.

π. Μάρκος Βιδάλης