Το καλοκαίρι του Αγίου Αιγιδίου μαζί με τους πρόσφυγες της Λέσβου
Οι «εναλλακτικές διακοπές» στο νησί της Λέσβου των εθελοντών της Κοινότητας. Ο μήνας Αυγούστος είναι αφιερωμένος σε όσους ζουν στο ΚΥΤ, μεταξύ μαθημάτων αγγλικών κι ενός φιλικού γεύματος.
Και αυτή είναι “ανάσταση”: όσων για πρώτη φορά, ακόμη και σε ηλικία άνω των 40 ετών, κάθονται σε ένα σχολείο και προφέρουν την πρώτη τους λέξη στα Αγγλικά, καθώς και εκείνων που καταφέρνουν να ανακτήσουν την αξιοπρέπειά τους σε ένα τραπέζι μαζί με την οικογένεια και τους φίλους τους. Ένα μικρό “θαύμα” το οποίο συμβαίνει στο νησί της Λέσβου, αυτόν τον μήνα Αύγουστο, και έχει γίνει τόπος συνάντησης για μια ομάδα 120 εθελοντών, όλων των ηλικιών, από διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες, που έχουν προσκαλεστεί από την Κοινότητα Αγίου Αιγιδίου, και που τέθηκαν στην υπηρεσία εκείνων που για πολλούς μήνες ζουν στη Μόρια, βοηθώντας τους με ένα χαμόγελο, παίζοντας με τα παιδιά ή προσφέροντας το φαγητό.
Το “Εστιατόριο της φιλίας”
Σχεδόν 15.000 μετανάστες βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη Λέσβο, μεταξύ των οποίων πολλοί ασυνόδευτοι ανήλικοι. Όλοι είναι αιτούντες άσυλο ή περιμένουν μετεγκατάσταση, και περνούν τον χρόνο τους σε επισφαλείς συνθήκες υγιεινής, σε αυτοσχέδιες σκηνές μέσα σε σκόνη και λάσπη, ειδικά τα παιδιά. Δραματικές καταστάσεις, που επιδεινώθηκαν από την πανδημία και το lockdown. Οι «εναλλακτικές διακοπές» αυτών των εθελοντών, απευθύνονται σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, κυρίως γυναίκες και παιδιά, Αφγανούς, Σύριους και Αφρικανούς, που υπέστησαν τους πολέμους, τη βία, τις διώξεις, και οι οποίοι κατά τη διάρκεια αυτού του ζεστού καλοκαιρινού μήνα μπορούν να καθίσουν μαζί σε ένα τραπέζι, στο “Εστιατόριο της φιλίας”, σε ένα αναδιαμορφωμένο παλαιό ελαιοτριβείο, σε πλήρη συμμόρφωση με τα μέτρα κατά του Covid-19, και τους επιτρέπει να γευματίζουν, «όχι στη σκόνη ή στο χώμα, όχι περιστασιακά φαγητά, αλλά φαγητό μαγειρεμένο για άνθρωπους που μπορούν να καθίσουν μαζί, να έχουν μια στιγμή αξιοπρέπειας, να τρώνε χωρίς φόβο και με ηρεμία. Αυτό σημαίνει “εξανθρωπισμός”, σημαίνει μείωση της οργής και της απογοήτευσης, επειδή κάποιος τους φροντίζει», λέει ο Mario Marazziti της Κοινότητας Αγίου Αιγιδίου, που διδάσκει αγγλικά στο “Σχολείο της φιλίας”.
Το σχολείο είναι για αυτούς μέλλον και ελπίδα
«Όσοι μπορούν να βγουν από το ΚΥΤ της Μόριας, περπατούν 2-3 χιλιόμετρα, φτάνουν εδώ, έχουν το σημειωματάριό του, γράφουν το όνομά του, έχουν το δικό του στυλό ή μολύβι. Και δεν χάνουν ούτε ένα μάθημα! Είναι απίστευτο πώς ένα μάθημα για ηλικίες από 8-45 ετών μπορεί να γίνει ένα πραγματικό μάθημα αγγλικών για τρεις συνεχόμενες ώρες». Κάποιοι από αυτούς δεν έχουν πάει ποτέ στο σχολείο, κάποιοι δεν ξέρουν την αλφαβήτα την οποία διδάσκονται για πρώτη φορά, κάποιοι δεν έχουν γράψει ποτέ από αριστερά προς τα δεξιά, αλλά, στο τέλος του μαθήματος, σε σπασμένα αγγλικά, όλοι θα μπορούν να πουν το όνομά τους και την προέλευση. «Τα αγγλικά σημαίνουν μέλλον και ελπίδα, και αυτό το μέλλον σημαίνει να είσαι σε θέση να επικοινωνείς με όλους, και να ξαναρχίζεις τη ζωή σου και αυτό είναι συναρπαστικό. Είναι ένας κόσμος παιδιών γεμάτος ζωή, γεμάτος υπομονή, είναι μια ελπίδα για αυτά και για όλους μας. Αυτοί οι άνθρωποι είναι μια μεγάλη δύναμη, και εδώ βλέπουμε την ανάστασή τους. Και η εργασία στο σχολείο είναι μια υπέροχη ξεκούραση, σε σύγκριση με τη ζωή ως πρόσφυγας!».
Σύντομα ένας νέος “ανθρωπιστικός διάδρομος”
Το να ταξιδέψουν στη Λέσβο αυτή τη στιγμή, οι υπέυθυνοι της Κοινότητας Αγίου Αιγιδίου, σημαίνει να θέτουν τα θεμέλια για τον επόμενο “ανθρωπιστικό διάδρομο”. Χάρη σε μια συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, σύντομα θα ξεκινήσει ένας νέος “ανθρωπιστικός διάδρομος”, ο οποίος θα αφορά περίπου 300 άτομα, τα οποία η Κοινότητα αρχίζει να ταυτοποιεί στο ΚΥΤ της Μόριας.
————————-
Πηγή: Vatican News
Μετάφραση: π.Λ
