ΤΕΤΑΡΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΚΥΚΛΟΣ Α
Στο σημερινό ευαγγέλιο ο Άγιος Ματθαίος μας παρουσιάζει πως έγινε η γέννηση του Ιησού, βοηθώντας μας να καταλάβουμε από την αρχή: ποιος είναι ο Ιησούς; Από πού έρχεται; Πως μπορεί να είναι «υιός του Δαβίδ»; και ταυτόχρονα «Υιός του Θεού»;
Ήδη από τις πρώτες γραμμές της ευαγγελική περικοπής που ακούσαμε, γίνεται σαφές: Ο άγγελος αποκαλύπτει στον Ιωσήφ, ότι το παιδί, που έχει συλλάβει η Μαρία, προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα. Υπάρχει δηλαδή μία θεϊκή παρέμβαση, ένας διαφορετικός τρόπος σύλληψης, ένα θαύμα, μία παρθενογένεση, η μοναδική παρθενογένεση στην ιστορία του ανθρώπινου γένους.
Παίρνοντας ο Άγιος Ιωσήφ στο σπίτι του τη Μαρία, θα του δώσει μία νομική πατρότητα, καθιστώντας τον απόγονο του οίκου του Δαβίδ, από τον οποίο κατάγεται ο ίδιος ο Ιωσήφ. Θα του δώσει ένα όνομα αυτό που του υπέδειξε ο άγγελος. Θα ονομαστεί «Ιησούς» που σημαίνει «Ο Θεός σώζει»: Αυτός πράγματι θα σώσει το λαό του από τις αμαρτίες του. Ναι διότι ο Ιησούς είναι ο Εμμανουήλ, που σημαίνει ο Θεός μαζί μας.
Αυτή είναι η χαρά των Χριστουγέννων: Ο Θεός που έγινε άνθρωπος , για να μας αποκαλύψει ποιος είναι αυτός και ποιοί είμαστε εμείς, σώζοντάς μας από την αμαρτία, από τη σκλαβιά του εγωισμού μας και καθιστώντας μας ικανούς να αγαπούμε, εφόσον είμαστε πλασμένοι «κατ’ εικόνα του»
Επιστρέφοντας στη σημερινή περικοπή, σταματούμε για λίγο στην προσωπικότητα του Αγίου Ιωσήφ και στο πως έδωσε μία θέση στη ζωή του στον Ιησού. Το ίδιο και για την Παναγία.
Δεν ήταν απλό για ένα νέο άνθρωπο να εισέλθει στο μυστήριο του Θεού και να καταλάβει όλα αυτά που άρχισαν να συμβαίνουν στη ζωή του. Χρειάστηκε τόση πίστη και τόσο κουράγιο! Εκείνος ήταν επισήμως αρραβωνιασμένος με τη Μαρία: πριν όμως συγκατοικήσουν, διαπίστωσε ότι ήταν έγκυος. Καταλαβαίνουμε πόση ταραχή θα αισθάνθηκε, όταν το διαπίστωσε! Τι να σκέφτηκε άραγε; Εκείνος αγαπούμε πραγματικά τη Μαρία, αναγνώριζε τα χαρίσματά της και ακούγοντάς την, πίστεψε ότι αυτό που συνέβη στη ζωή της, δεν μπορούσε, παρά να είναι από τον ίδιο το Θεό.
Να σκεφθεί κανείς πως, σύμφωνα με το νόμο ο Ιωσήφ έπρεπε να την καταγγείλει, καταδικάζοντάς την στο λιθοβολισμό, όμως ο δίκαιος αυτός άνθρωπος
υποχωρεί για να μη θέσει εμπόδιο σ’ αυτό το θαυματουργικό έργο του Θεού. Εμπιστεύεται τη Μαρία και δεν προσχωρεί στην υπεράσπιση του «τραυματισμένου εγωισμού του» αλλά σε όλα αυτά που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή και από δω και πέρα να αναζητά το θέλημα του Θεού και το καλό της αγαπημένης του. Τι θαυμαστό παράδειγμα!
Με αυτή την εγκατάλειψη στο θέλημα του Θεού, η σύνεση και η αγάπη του Ιωσήφ ανταμείβονται. Ο Κύριος πράγματι του μιλά στον ύπνο του, λέγοντάς του να μη φοβάται διότι ότι συμβαίνει στη Μαρία είναι έργο του Θεού ο οποίος του αναθέτει μια ανεπανάληπτη αποστολή: Να πάρει ως γυναίκα του τη Μαρία και εκείνος να είναι απλώς ο θετός πατέρας του «Θεού βρέφους» φύλακας και προστάτης του.
Ο Ιωσήφ ένας απλός και ταπεινός άνθρωπος, ένας δίκαιος άνθρωπος γίνεται προστάτης του Θεού που γίνεται άνθρωπος
Διακινδυνεύει τα πάντα, την αγάπη του και το μέλλον του στηριζόμενος στο λόγο του Θεού, βέβαιος ότι δεν πρόκειται να απογοητευθεί! Αυτό είναι το αληθινό και πραγματικό κουράγιο που δυστυχώς πολλές φορές μας λείπει. Να ξέρουμε να εμπιστευόμαστε στο Θεό!
Ο Ιωσήφ βάζει κατά μέρος τα σχέδιά του για να αγκαλιάσει ένα σχέδιο μεγαλύτερο, το σχέδιο που έχει ετοιμάσει ο ίδιος ο Θεός. Το να κάνει κάποιος άνθρωπος τον πατέρα του Θεού, δεν είναι καθόλου εύκολο!
Κι εμείς έχουμε τη δική μας σχέση με τον Ιησού, μας αποκαλεί μαθητές του, φίλους του. Περισσότερο παρά ποτέ έχουμε ανάγκη από το παράδειγμα του Αγίου Ιωσήφ σε μια εποχή που ενδιαφερόμαστε μόνο για τα προσωπικό μας ενδιαφέροντα και όχι για το θέλημα του Θεού, ο οποίος καλεί να ανακαλύψουμε το σχέδιο που έχει Εκείνος για μας και να το πραγματοποιήσουμε.
Ας ζητήσουμε από το Θεό να μας βοηθήσει να τον πλησιάσουμε, ως παιδιά του, με σεβασμό, αγάπη και πρόθυμη υπακοή και να κοιτάζουμε περισσότερο στον ουρανό παρά στη γη. Αμήν.