Πορεύομαι προς τον Οίκο Περιτριγυρισμένος από αγάπη και καλοσύνη
Ο Επίτιμος Πάπας απαντά στους πολλούς αναγνώστες της εφημερίδας Corriere della Sera που ζητούσαν να μάθουν για την υγεία του με μία επιστολή που παρέδωσε στην καθημερινή αυτή εφημερίδα. Μιλά για "σιγανή μείωση των φυσικών δυνάμεων του" και «για τη χάρη της αγάπης με την οποία αισθάνεται να περιβάλλεται.
Η επιστολή που απευθύνεται στον Massino Franco, έφθασε προχθές το πρωί 7 Φεβρουαρίου « επείγον στο χέρι» στην έδρα της εφημερίδας Corriere della sera, από το Μοναστήρι Mater Ecclesiae, που ευρίσκεται μέσα στο Βατικανό και όπου ο Επίτιμος Πάπας έχει αποσυρθεί από πέντε χρόνια.
“Αξιότιμε και αγαπητέ κύριε Franco, – γράφει ο Βενέδικτος 16ος – με συγκίνησε που τόσοι αναγνώστες της εφημερίδας Σας επιθυμούν να μάθουν πως περνώ αυτή την τελευταία περίοδο της ζωής μου. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι με την αργή μείωση των φυσικών μου δυνάμεων, εσωτερικά πορεύομαι. Είναι μια μεγάλη χάρη για μένα να με περιβάλλουν σ’ αυτό το τελευταίο στάδιο της πορείας μου, κάποιες φορές κουραστικό, με μια αγάπη και μια καλοσύνη που ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ. Με αυτή την έννοια, θεωρώ και την ερώτηση των αναγνωστών σας ως συνοδεία για ένα τμήμα της πορείας μου. Γι’ αυτό αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω και να βεβαιώσω όλους εσάς για την προσευχή μου . Εγκάρδιεςευχές, Βενέδικτος16Ος
Η αναγνώριση μιας υποδειγματικής συμπεριφοράς μεταξύ του Βενεδίκτου και Πάπα Φραγκίσκου.
Αυτή η αναφορά « στη σιγανή μείωση των φυσικών δυνάμεων», η ομολογία ότι «ευρίσκεται σε πορεία προς τον Οίκο» με το Ο κεφαλαίο, και το «ευχαριστώ» στους αναγνώστες της εφημερίδας Corriere που συνεχίζουν να ερωτούν γι’ αυτόν: – σχολιάζει την επιστολή του Βενέδικτου 16ου ο Massimo Franco – είναι λίγα λόγια μετρημένα, όμως μεταδίδουν μια μεγάλο βάθος”. Ο δημοσιογράφος της Corriere della sera υπογραμμίζει: “ είναι δεδομένη η αναγνώριση μιας υποδειγματικής συμπεριφοράς μεταξύ του Βενέδικτου 16ου και του Πάπα Φραγκίσκου σ’ αυτά τα πέντε χρόνια. Μια συνύπαρξη που δεν ρυθμίζεται από κανένα κανονισμό, αλλά εμπιστευμένη μόνο στον χαρακτήρα αυτών των δυο προσωπικοτήτων, των τόσο διαφορετικών».
“Δεν ήταν προφανές ότι «δύο Πάπες» στο Βατικανό θα κατάφερναν να διατηρήσουν με μια τόσο διαφορετική προσωπικότητα, και χωρίς καμία πρόθεση να υπερισχύσει η μία της άλλης ή χειρότερα να διαδώσει μηνύματα διαίρεσης. Εάν κατά περίπτωση υπήρχαν διαφορές, – ολοκληρώνει ο δημοσιογράφος – έμειναν μυστικές και φυλαγμένες μεταξύ τους (…) “ένα σημάδι και αυτό μιας πνευματικής δύναμης και ταπεινοσύνης που εκφράζεται επίσης και όταν απευθυνόμενος σε όσους συνεχίζουν να ενδιαφέρονται δια εκείνον, να τους χαιρετά σε οικογενειακό τόνο: «Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο από το να τους ευχαριστήσω».
+Ν
