Ναι στη σιωπή κατά τη Θεία Λειτουργία όχι στη βιασύνη
Στην κατήχηση της γενικής ακρόασης, η οποία ήταν αφιερωμένη στον ψαλμό «Gloria» και στις Δεήσεις των πιστών κατά τη Θεία Λειτουργία, ο Πάπας Φραγκίσκος υπογραμμίζει τη σημασία της σιωπής πριν από την προσευχή, «ώστε να μην αμελούμε την αυτοσυγκέντρωση»
Η σιωπή στη Θεία Λειτουργία δεν είναι μόνο η απουσία των λέξεων, αλλά επιτρέπει να ακούμε άλλες φωνές, «αυτή της καρδιάς μας και πάνω απ’ όλα, τη φωνή του Αγίου Πνεύματος». Και η σιωπή που προηγείται των αρχικών δεήσεων των πιστών, «βοηθά να συγκεντρωθούμε στον εαυτό μας και να σκεφτούμε γιατί βρισκόμαστε εκεί». Γι αυτό ο Πάπας Φραγκίσκος, κατά την κατήχηση της γενικής ακρόασης που πάντα είναι αφιερωμένη στην τέλεση της Θείας Ευχαριστίας, συνιστά ένθερμα στους ιερείς να τηρούν αυτή τη στιγμή της σιωπής «και να μην βιάζονται».
Το «Δόξα εν υψίστοις Θεώ» αναγγελία εναγκαλισμού μεταξύ ουρανού και γης
Στην Αίθουσα Paolo VI, μπροστά σε περισσότερους από 8 χιλιάδες προσκυνητές από ολόκληρο τον κόσμο, ο Πάπας εξηγεί την έννοια του ψαλμού «Δόξα εν υψίστοις Θεώ» και των δεήσεων των πιστών (ή εκτενής δέηση) . Πρώτα απ’ όλα υπογραμμίζει ότι «από τη συνάντηση μεταξύ της ανθρώπινης δυστυχίας και της θεϊκής ευσπλαχνίας» κατά την ακολουθία μετανοίας, την οποία αναλύσαμε σε άλλη συνάντησή μας, «παίρνει ζωή η ευγνωμοσύνη που εκφράζεται με το «Δόξα». Και θυμίζει ότι η αρχή του ύμνου: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ» επαναλαμβάνει τον ύμνο των Αγγέλων κατά τη γέννηση του Ιησού στη Βηθλεέμ, «χαρούμενη αναγγελία του εναγκαλισμού μεταξύ του ουρανού και της γης».
Η σιωπή πριν από τις Δεήσεις των πιστών
Μετά το «Δόξα», που μερικές φορές δεν αναφέρεται, η προσευχή λαμβάνει μια μορφή που αποκαλείται «δεήσεις των πιστών», η οποία ποικίλλει ανάλογα με τις ημέρες και τις εποχές του χρόνου. Με την πρόσκληση «ας προσευχηθούμε» εξηγεί ο Φραγκίσκος, «ο ιερέας προτρέπει το λαό να ενωθεί μαζί του σε μια στιγμή σιωπής», για «να συνειδητοποιήσουμε ότι βρισκόμαστε ενώπιον του Θεού» και να αναδείξουμε «τις προσωπικές προθέσεις για τις οποίες συμμετέχουμε στη Θεία Λειτουργία». Ο ιερέας λέει «ας προσευχηθούμε» και στη συνέχεια, ακολουθεί μια στιγμή σιωπής, και καθένας σκέφτεται αυτά που πραγματικά χρειάζεται, που επιθυμεί να ζητήσει με την προσευχή του.
Συγκεντρωνόμαστε για να ανοίξουμε την καρδιά μας στον Κύριο
Γι αυτό το λόγο η σιωπή «δεν περιορίζεται στην απουσία λέξεων, αλλά μάλλον μας προδιαθέτει να ακούσουμε κάποιες άλλες φωνές: αυτή της καρδιάς μας και πάνω απ’ όλα, τη φωνή του Αγίου Πνεύματος». Κατά την ευχαριστιακή Θεία Λειτουργία, θυμίζει ο Ποντίφικας, επικαλούμενος το Γενικό Κανόνα του Ρωμαϊκού Λειτουργικού, η σιωπή κατά την ακολουθία μετανοίας και στη συνέχεια η πρόσκληση σε προσευχή, «βοηθά στην συγκέντρωση». Μετά το Ανάγνωσμα ή την ομιλία, «αποτελεί ένα κάλεσμα να εμβαθύνουμε για λίγο σε αυτό που ακούσαμε». Μετά την Κοινωνία, «ευνοεί την εσωτερική προσευχή αίνου και ικεσίας». Επομένως, πριν από τις αρχικές δεήσεις των πιστών, «η σιωπή βοηθά να συγκεντρωθούμε στον εαυτό μας και να σκεφτούμε γιατί βρισκόμαστε εκεί».
Μετάφραση: ρφ
