ΠΕΜΠΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
Αυτή την Κυριακή ο Κύριος μας παρουσιάζει μια πολύ εκφραστική εικόνα για να μας μιλήσει.
Το αμπέλι και τα κλήματα.
Το κλήμα είναι φτιαγμένο για να παράγει καρπούς. Εάν δεν παράγει καρπούς το κόβουν και ξεραίνεται. Το κλήμα που κάνει καρπούς το κλαδεύει ο αμπελουργός για να παράγει ακόμη πιο πολλούς και πιο καλούς καρπούς.
Το ίδιο συμβαίνει και μαζί μας: Μόνο ενωμένοι με το Χριστό, παραμένουμε πνευματικά ζωντανοί, και παράγουμε καρπούς. Πρέπει να αφήσουμε τον Κύριο να κλαδέψει ότι είναι άχρηστο από μας για να παράγουμε αληθινούς καρπούς, όχι με τα λόγια αλλά με τα έργα. Αυτό μας το υπενθύμισε πολύ όμορφα ο Απόστολος Ιωάννης στην πρώτη του επιστολή από την οποία ακούσαμε το δεύτερο σημερινό ανάγνωσμα. « παιδιά μου να μην αγαπούμε με τα λόγια, ούτε με τη γλώσσα, αλλά με τα έργα και με την αλήθεια».
Ο Κύριος μας είπε καθαρά ξεκάθαρα: «Χωρίς εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε». Αυτό μας το είπε με σαφήνεια αλλά και με πολλή αγάπη.
Ίσως έχουμε τη ψευδαίσθηση και την αυταπάτη ότι κάνουμε τόσα πολλά πράγματα από μόνοι μας και χωρίς το Χριστό. Και ίσως για μερικούς τα λόγια αυτά του Κυρίου θα μπορούσαν να φανούν και αλαζονικά. «Δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε χωρίς εμένα». Πως τίποτε θα έλεγαν μερικοί! Αφού τόσο συχνά βλέπουμε να συμβαίνει το αντίθετο: όποιος δεν πιστεύει στο Χριστό, έχει χρήματα, κάνει καριέρα, έχει επιτυχίες, προοδεύει στη ζωή… Πρέπει όμως να προσέξουμε: Όμως ο Ιησούς είναι πολύ σαφής και οφείλουμε να πάρουμε στα σοβαρά τα λόγια του, γιατί μόνο σ’ Εκείνον υπάρχει η αλήθεια και δεν μπορεί ούτε να απατηθεί ούτε να μας απατήσει.
Μπορεί όμως να συμβεί και κάτι άλλο να παραμείνουμε ενωμένοι με τον Χριστό για κάποια στιγμή, με την προσευχή, την πνευματική μελέτη, τη συμμετοχή στα άγια Μυστήρια. Όμως αυτά να είναι περιστασιακά και ανάλογα με τα κέφια μας και τη διάθεσή μας.
Μπορεί όμως κλαδί αμπελιού που παραμένει λίγο ενωμένο με το κλήμα και λίγο σπασμένο να παράγει καρπό; Όχι βέβαια! Ε ακόμη πιο πολύ δεν είναι δυνατό να παράγουμε πνευματικούς καρπούς όταν αναφερόμαστε τον Ιησού κάθε τόσο, κάποιες φορές, όταν μας έρχεται στο νου, όταν μας αρέσει ή όταν δεν έχουμε να κάνουμε κάτι άλλο.
Ο Κύριος μας επαναλαμβάνει: «Μείνετε ενωμένοι μαζί μου κι εγώ μαζί σας»: πρέπει να μένουμε πάντα ενωμένοι με το Χριστό, πάντα και σε κάθε μας πράξη της ημέρας. Είναι κάτι το δύσκολο, βαρύ και βαρετό μπορεί να πει κάποιος. Είναι άραγε βαρύ, δύσκολο και βαρετό να αναπνέει κανείς συνεχώς τον καθαρό αέρα και να απολαμβάνει το φως του ήλιου για να ζήσει; Δεν υπάρχει τίποτε το πιο επιθυμητό, το πιο όμορφο, το πιο φυσικό.
Το ξερό κλήμα που δεν παράγει καρπό το κόβουν και το ρίχνουν στη φωτιά.
Χωρίς το Χριστό δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε, όμως μαζί του μπορούμε να κάνουμε τα πάντα. «τα πάντα δύναμαι χάρη στο Χριστό που μου δίνει τη δύναμη» έλεγε ο Απόστολος Παύλος. Έχουμε έξ άλλου τόσα και τόσα παραδείγματα αγίων ανθρώπων οι οποίοι ενωμένοι με τον Χριστό πλούτισαν την Εκκλησία και την ανθρωπότητα με πολλούς καλούς καρπούς.
Ο σημερινός λόγος του Κυρίου μας βοηθά να καταλάβουμε και να ζήσουμε τη σχέση μας μαζί με το Θεό. Είμαστε τα κλήματα του αμπελιού που είναι ο Χριστός.
Όμως μας βοηθά να ζήσουμε και τις σχέσεις μας με τους άλλους, γιατί όλοι μαζί αποτελούμε το μοναδικό αμπέλι του Θεού, Ένα αμπέλι που το φροντίζει ο ίδιος ο Κύριος και το τροφοδοτεί με το χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Ο Άγιος Ιωάννης στην επιστολή του μας παρουσιάζει τη ζωή της χριστιανικής κοινότητας και υπογραμμίζει το χαρακτηριστικό της ζωής της που είναι η αγάπη. Μας καλεί να αγαπούμε με έργα και όχι με λόγια. Αυτή είναι η εντολή: να πιστέψουμε στο όνομα του Υιού Του, του Ιησού Χριστού και να αγαπούμε ο ένας τον άλλο.
Με αυτό τον τρόπο ζούμε την εντολή του Κυρίου και μένουμε ενωμένοι με το Θεό.
+Ν
