Όχι τιμολόγια στην τέλεση των Μυστηρίων

Οι ναοί να είναι «οίκος του Κυρίου» και όχι “μαγαζιά” ή κοινωνικά σαλόνια όπου θα κυριαρχεί η «κοσμικότητα». Αυτή είναι η σκέψη του Πάπα Φραγκίσκου που πρόσφερε κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας  χθες στο Παρεκκλήσιο του Οίκου Αγίας Μάρθας. Ξεκινώντας από το  χθεσινό κείμενο του κατά Ιωάννη Αγίου Ευαγγελίου (Ιωαν.2,13-22),  ο Ποντίφικας εξήγησε  τους λόγους που δικαιολογούν τη συμπεριφορά του Ιησού, που διώχνει από το ναό. Ο Υιός του θεού ωθείται από την αγάπη, «από το ζήλο» για τον οίκο του Κυρίου, «που είχε μετατραπεί  σε ένα μαγαζί».

Τα είδωλα σκλαβώνουν

Μπαίνοντας στο ναό, όπου πωλούσαν τα «βόδια, πρόβατα και περιστέρια”, με την  παρουσία των «χρηματιστών», ο Ιησούς αναγνωρίζει ότι αυτός ο τόπος ήταν γεμάτος από είδωλα, ανθρώπους έτοιμους  να υπηρετήσουν «το χρήμα»  αντί το Θεό».  “Πίσω από το χρήμα υπάρχει το είδωλο – σημειώνει ο Πάπας Φραγκίσκος στην ομιλία του – το είδωλο είναι πάντα χρυσό και τα είδωλα σκλαβώνουν”.

Αυτό μας τραβά την προσοχή και μας κάνει να σκεπτόμαστε  πως εμείς διατηρούμε τους ναούς μας, τις εκκλησίες μας; Είναι  πράγματι είναι «οίκος του Θεού, οίκος προσευχής, συνάντησης με τον Κύριο. Οι ιερείς διευκολύνουν να είναι  αυτό. Ή μοιάζουν με τους έμπορους; Το ξέρω… μερικές φορές το έχω δει – όχι εδώ στη Ρώμη, αλλά  σε άλλα μέρη – είδα ένα κατάλογο με τιμές. Μα καλά τα Μυστήρια  πληρώνονται;”. “Όχι, όχι αλλά είναι μια προσφορά”. Μα αν θέλουν να δώσουν μια προσφορά – που πρέπει να την δώσουν –  ας την βάλουν στο κουτί των προσφορών, κρυφά, ώστε να μην βλέπει κάποιος  πόσο δίνουν. Και σήμερα  υπάρχει αυτός ο κίνδυνος: “Αλλά πρέπει να διατηρήσουμε την Εκκλησία. Ναι, ναι, είναι αλήθεια”. Να τη διατηρήσουν οι πιστοί,  αλλά στο κουτί των προσφορών, όχι με ένα κατάλογο τιμών.

Να μη μετατραπούν οι ναοί σε μαγαζιά

Ο Ποντίφικας προφυλάσσει  επίσης από τον πειρασμό  της κοσμικότητας.

Ας σκεφθούμε  κάποιες ιεροτελεστίες, ίσως την τέλεση κάποιου Μυστηρίου, η μνημόσυνα, που εσύ  πηγαίνεις και βλέπει: εσύ δεν ξέρεις αν είναι ένα τόπος λατρείας οίκου του Κυρίου ή ένα κοινωνικό  σαλόνι.. Μερικές ιεροτελεστίες  που τείνουν προς την κοσμικότητα. Είναι αλήθεια  ότι οι ιεροτελεστίες  πρέπει να είναι ωραίες  – ωραίες – αλλά ότι κοσμικές, διότι η κοσμικότητα  εξαρτάται από το χρήμα. Είναι επίσης μία ειδωλολατρία. Αυτό μας κάνει να σκεπτόμαστε και σε μας: ποιος είναι ο ζήλος μας  για τους ναούς μας, ο σεβασμός που εμείς οφείλουμε  να έχουμε  όταν μπαίνουμε εκεί.

Ο ναός της καρδιάς

Ο Πάπας Φραγκίσκος  στη συνέχεια μελέτησε την πρώτη επιστολή του Αγίου Παύλου προς τους Κορινθίους, διευκρινίζοντας ότι και η καρδιά τους καθενός  από μας  είναι «ένας ναός» «ο ναός του Θεού». Με τη συνειδητοποίηση  ότι όλοι είμαστε αμαρτωλοί, επομένως, ο καθένας θα έπρεπε να ρωτήσει τη δική του καρδιά για να βεβαιωθεί  αν είναι «κοσμική  και ειδωλολατρική»

Εγώ δεν ερωτώ ποια είναι η αμαρτία σου, η δικιά μου αμαρτία. Ερωτώ   αν υπάρχει μέσα σου ένα είδωλο, εάν υπάρχει  κύριος χρήμα. Διότι όταν υπάρχει η αμαρτία υπάρχει ο ευσπλαχνικός Κύριος  που σε συγχωρεί αν πας σ’ Εκείνον. Αλλά αν υπάρχει ο άλλος κύριος  – ο θεός χρήμα-  εσύ τότε  είσαι ένας ειδωλολάτρης δηλαδή ένας διεφθαρμένος:  όχι μόνο ένας αμαρτωλός, αλλά ένας διεφθαρμένος. Ο πυρήνας  της διαφθοράς είναι ακριβώς μία ειδωλολατρία: έχεις πωλήσει την ψυχή σου  στο θεό χρήμα, στο θεό εξουσία, είσαι ένας ειδωλολάτρης.

+Ν