ΟΤΑΝ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΩΣ ΦΑΡΣΑ…
Στην κρατική τηλεόραση παίζεται από ετών μια καναδική αστυνομική σειρά εποχής “ Ο Επιθεωρητής Μέρντοχ “, που διαδραματίζεται στο Τορόντο, τα έτη 1890-1900. Ο ήρωας, ένας ιδιοφυής αστυνομικός, είναι καθολικός, “παιδί των Ιησουιτών” όπως έχει περιγραφεί σε παλαιότερα επεισόδια, δηλ. έχει μεγαλώσει κοντά σε ιερείς Ιησουίτες, μαθαίνοντας να είναι μεθοδικός και να προσέχει τις λεπτομέρειες.
Όμως δε θα γίνει ποτέ Επιθεωρητής ” γιατί είναι καθολικός ”, όπως και η βοηθός ιατροδικαστής δεν μπορεί να ελπίζει σε κάτι καλύτερο “ επειδή έχει μαύρο δέρμα”…
Στο επεισόδιο που παίχθηκε από την ΕΤ2 την 3η Νοεμβρίου 2019 παρουσιάσθηκε η προσπάθεια μαζικής απέλασης Ελλήνων ( κι άλλων “δεύτερης” κατηγορίας όπως Πολωνών ) μεταναστών από το Τορόντο. Η αιτιολογία, η συνηθισμένη : εμφάνιζαν μεγάλης κλίμακας παραβατικότητα… Τα μέσα, τα συνηθισμένα : φυλακή ως την απέλαση και απαγόρευση παροχής υπηρεσιών υγείας, ακόμα και αν κινδύνευε η ζωή τους .
Η πραγματική αιτία : δεν ήταν αγγλοσάξονες, προτεστάντες, πιστοί στο βασιλικό οίκο της Αγγλίας και επιπλέον εργάζονταν με χαμηλότερα μεροκάματα από τους ντόπιους… Όσο για τα κρούσματα παραβατικότητας ήταν “στημένα” από όσους θα κέρδιζαν από την απέλασή τους, δηλαδή εργοδότες που θα πλήρωναν, μετά την απέλασή τους, τους εναπομείναντες “αγγλοσάξονες εργάτες” με τα ίδια χαμηλά μεροκάματα !
Απλά μαθήματα καπιταλισμού ! Ευτυχώς, στην τηλεοπτική σειρά τουλάχιστον, η αλήθεια αποκαλύφθηκε έγκαιρα και οι απελάσεις δεν έγιναν.
Δεν είμαστε στην ίδια εποχή, θα πει κάποιος. Είμαστε πάντα στην εποχή που, ανεξάρτητα αν ο Θεός μας δίνει τη ζωή, ο τρόπος που θα τη ζήσουμε θα εξαρτάται συχνά από αστάθμητους παράγοντες : πού και πότε γεννηθήκαμε και ποιοι είναι οι γονείς μας. Αν, πάντως, γεννηθήκαμε ή γίναμε πλούσιοι μπορούμε να επιλέξουμε υπηκοότητα και να ζήσουμε χωρίς προβλήματα.
Αν όχι, θα εξαρτόμαστε πάντα από επιλογές άλλων : ποια είναι τα σύνορα, επομένως ποια υπηκοότητα έχουμε ( εκτός αν αλλάξουν και μάς την αλλάξουν…) αν γεννηθήκαμε από γονείς γηγενείς ή μετανάστες, αν και πότε έγινε διαδικασία νομιμοποίησης στη χώρα που ζούμε, αν αναγκαστήκαμε να αλλάξουμε χώρα λόγω πολέμου, φτώχειας ή ανεργίας.
Αυτοί είναι “εισβολείς”, “θα αλλάξουν την πατρίδα μας” “έχουν άλλη θρησκεία ή συνήθειες” ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΤΙ ΕΛΕΓΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΩΝ ΑΠΕΛΑΣΕΩΝ Ελλήνων και άλλων μη … WASP ( δηλαδή όσων δεν ήταν λευκοί, αγγλοσάξονες και προτεστάντες ) πριν 100 και πλέον χρόνια, στη Βόρεια Αμερική.
Οι “δικοί μας” ήταν εργατικοί και τίμιοι άνθρωποι και προόδευσαν όπου πήγαν ! Πράγματι. αλλά αυτό δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο ημών των Ελλήνων Αυτό συνέβη και με τους Ιρλανδούς, τους Ιταλούς, τους κεντροευρωπαίους… Αυτό συμβαίνει και ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ με χιλιάδες οικογένειες πρώην μεταναστών ή προσφύγων. Αν δοθούν οι δυνατότητες σε κάποιον τότε αποδεικνύονται οι προθέσεις και οι δυνατότητές του. Αλλά, όποια πολιτική ή θρησκευτική ιδεολογία έχει ο καθένας μας, ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΣΤΕΓΑΣΗ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ ΜΩΡΑ ΚΑΙ ΑΣΥΝΟΔΕΥΤΟΥΣ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ…
Φυσικά η μνήμη μας είναι κοντή ή όπως έλεγε και ο Κ. Βουτσάς σε παλιά ελληνική ταινία “ το θέμα είναι να τρουπώσω… τότε δε με κουνά κανείς “
Επομένως είναι “λογικό” άνθρωποι με προσφυγικές και μεταναστευτικές μνήμες, στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, να αρνούνται να μοιρασθούν τη ζωή τους με νέους πρόσφυγες και μετανάστες και να αγκαλιάζουν όλες τις βολικές θεωρίες εναντίον τους, που είχαν ειπωθεί και ενάντια στους ίδιους ή τους συγγενείς τους…
Μακάρι να μην τα φέρει η ιστορία να ξαναβρεθούμε στη θέση τους. Γιατί ούτε τηλεοπτικοί ήρωες θα υπάρχουν να μάς βοηθήσουν ούτε είναι βέβαιο ότι στην κορυφή της Καθολικής Εκκλησίας θα υπάρχει Πάπας με τόσο ενδιαφέρον για πρόσφυγες και μετανάστες όπως ο Φραγκίσκος !
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ
μέλος της Συνοδικής Επιτροπής “Δικαιοσύνη και Ειρήνη”