ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΖΟΝΙΑ
Στην ομιλία με την ευκαιρία του κλεισίματος των εργασιών της Συνόδου του Αμαζόνα, ο Πάπας υπογραμμίζει ότι πως για να τηρούμε τη θρησκεία πρέπει να τηρούμε τη θρησκεία του Θεού και όχι τη δική μας θρησκεία. Να αναγνωρίσουμε ότι είμαστε πνευματικά φτωχοί και να υψώνουμε τη φωνή μας προς το Θεό. Υπάρχουν καθολικοί που ξεχνούν ότι η λατρεία προς το Θεό περνά μέσα από την αγάπη του πλησίον.
Η τήρηση της θρησκείας του Θεού και της δικής μας θρησκείας συνίσταται στη αναγνώριση μας ως πνευματικά φτωχοί, που μόνο ο Θεός θα μας σώσει. Είναι τα λόγια του Πάπα με την ευκαιρία του κλεισίματος των εργασιών της Συνόδου του Αμαζόνα, που τελέσθηκε στη Βασιλική του Αγ Πέτρου με 184 συλλειτουργούς και πλήθος κόσμου
Στην αρχή της λειτουργίας μια ιθαγενής πρόσφερε στο Πάπα ένα βάζο με χώμα από τον Αμαζόνα.
Ο Πάπας έκαμε την ομιλία του πάνω στο Ευαγγέλιο της ημέρας, εκείνο του Φαρισαίου και του τελώνη.
Είπε ο Πάπας: ο φαρισαίος προσεύχεται και ευχαριστεί το Θεό που δεν είναι σαν τους άλλους. Υπερηφανεύεται ότι εκπληρώνει όλο το νόμο! Ξεχνά όμως το κυριότερο, δηλαδή την αγάπη του Θεού και του πλησίον. Αυτός ο άνθρωπος είναι κάποιος δίχως αγάπη
Δίχως αγάπη και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Αυτός ο φαρισαίος επαινεί τον εαυτό του και όχι το Θεό.
Ξεχνά τον πλησίον και μάλιστα τον περιφρονεί, «δεν είμαι σαν αυτόν…»
Αυτή τη νοοτροπία την συναντήσαμε και σήμερα σε πολλούς σχετικά με τους κατοίκους του Αμαζόνα.
Ο υποκριτής με τα δικά του λειτουργικά τυπικά και με τις δικές του προσευχές, ξεχνά το Θεό που η αγάπη του περνά μέσα από την αγάπη προς τον πλησίον.
Πολλοί σημερινοί χριστιανοί, προσεύχονται, λειτουργούνται τις Κυριακές και όμως δυστυχώς είναι υποκριτές!!!
Ο Πάπας αναλύει την προσευχή του φαρισαίου και εκείνη του τελώνη. Ο Τελώνης δεν τολμά να υψώσει τα μάτια του. αναγνωρίζει την πνευματική του φτώχεια, η προσευχή του βγαίνει από το βάθος της καρδιά του. Η προσεχή του είναι γνήσια, δίχως δικαιολογίες.
Είμαστε λίγο τελώνες γιατί είμαστε αμαρτωλοί αλλά είμαστε και φαρισαίοι γιατί είμαστε υπερήφανοι.
Μια ταπεινή προσευχή που προτείνεται , λέει ο Πάπας, είναι εκείνη του Σοφού Σειράχ που διαβάζουμε στο 2ο ανάγνωσμα . η προσεχή εκείνου που θεωρεί τον εαυτό του δίκαιο, παραμένει στη γη, ενώ το αντίθετο η προσεχή του ταπεινού διασχίζει ακόμα και τα σύννεφα
Σ αυτή τη Σύνοδο είχαμε τη χάρη να ακούσουμε τη φωνή των φτωχών .
Δυστυχώς πόσες φορές η φωνή των ταπεινών δεν εισακούεται !!!
Π.α.φ
