Οικουμενική προσευχή για την ειρήνη μεταξύ Β. και Ν. Κορέας

6

Οικουμενική προσευχή για την ειρήνη μεταξύ Β. και Ν. Κορέας

75 χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και 70 από την αρχή του πολέμου της Κορέας, από το 1950 έως το 1953, ημερομηνία καταληκτική με την ανακωχή του Pabnmunjeom, η ελπίδα είναι πάντα η ίδια: να επιτευχθεί ειρήνη, να τεθεί ένα τέλος στον πόλεμο, γιατί ο κίνδυνος εξακολουθεί να υπάρχει ακόμη και σήμερα. Γι αυτό κάθε χρόνο, την Κυριακή πριν από την επέτειο της 15ης Αυγούστου, ημέρα της απελευθέρωσης της Κορέας από την ιαπωνική καταπίεση, αλλά και ημέρα της διχοτόμησης μεταξύ Βορρά και Νότου, όλοι οι χριστιανοί καλούνται από το Οικουμενικό Συμβούλιο των Εκκλησιών να ενωθούν με την προσευχή τους για την ειρήνη και για την επανένωση της Κορεατικής χερσονήσου. Με τα χρόνια, η οικουμενική δέσμευση για έναν ανοιχτό διάλογο μεταξύ Σεούλ και Πιονγκγιάνγκ χαρακτηρίστηκε από διάφορες στιγμές: από την πρώτη επίσημη συνάντηση με την Ομοσπονδία Κορεατικών Εκκλησιών έως την ανθρωπιστική αντίδραση στο λιμό των αρχών της δεκαετίας του 1990 και τις θέσεις που έλαβαν αναφορικά με τον πυρηνικό αφοπλισμό.

Μια διαίρεση που ζητά προσευχή και αλληλεγγύη
Τον περασμένο Ιούνιο, με την ευκαιρία των 70 χρόνων από την έναρξη της σύγκρουσης, οι εκπρόσωποι των χριστιανικών Εκκλησιών ανέγνωσαν ένα οικουμενικό μήνυμα ειρήνης με το οποίο υπενθύμιζαν την «τρομερά καταστροφική σύγκρουση», μετά την οποία δεν επιτεύχθηκε ποτέ καμιά συνθήκη ειρήνης και μέσα από αυτό ζητούσαν μια άμεση επίσημη δήλωση αναφορικά με το τέλος του πολέμου στην Κορέα, καθώς και ταχεία βήματα προς την υιοθέτηση μιας ειρηνευτικής συνθήκης προς αντικατάσταση της ανακωχής του 1953. Λόγια σημαντικά και δραματικά τα οποία όμως προηγήθηκαν λίγες μέρες πριν από την έκρηξη που έκαναν οι Βορειοκορεάτες στο γραφείο του συνδέσμου με τη Νότια Κορέα στο Kaesong. Αυτός ο διχασμός είναι μια από τις μεγάλες πολιτικές και πνευματικές προκλήσεις της εποχής μας, επαναλαμβάνει συνέχεια το Οικουμενικό Συμβούλιο των Εκκλησιών, και η προσευχή των χριστιανών από μέρους και των δύο πλευρών των συνόρων, αποτελεί μια σημαντική πράξη αλληλεγγύης και για τους δύο λαούς.

Ο οικουμενισμός ενισχύει τους Κορεάτες χριστιανούς
«Η παρουσία υπό του πνεύματος προσευχής των Εκκλησιών που αποτελούν μέρος του Οικουμενικού Συμβουλίου των Εκκλησιών είναι κάτι εξαιρετικά σημαντικό, ακόμη και αναφορικά με το εκκλησιαστικό πλαίσιο στην Κορέα, όπου ο χριστιανισμός βρίσκεται σε περίοδο ανάπτυξης, ανθοφορίας καθώς και σε οικουμενικό πνεύμα», εξηγεί ο Michel Charbonnier, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Οικουμενικού Συμβουλίου και ποιμένας της Εκκλησίας των Βαλντεσιανών του Torre Pellice. Ο άνεμος του οικουμενισμού, σύμφωνα με τον Charbonnier, «φυσάει έντονα στην Νότια Κορέα και επομένως, «το γεγονός ότι οι Εκκλησίες, από τη μία πλευρά, διατηρούν τα φώτα της δημοσιότητας σ’ αυτή την πληγή, σ’ αυτή την ανάγκη συμφιλίωσης, και από την άλλη κάνουν την παρουσία τους αισθητή και ανυψώνουν την προσευχή τους, επειδή στην Κορέα το έδαφος είναι γόνιμο και έχει αξία για όσους πιστεύουν, για τους κορεάτες πιστούς» ώστε με αυτόν τον τρόπο να ξέρουν ότι «η Οικουμένη, κατά κάποιον τρόπο, είναι μαζί τους, συμπάσχοντας από τη μία, εξαιτίας των δεινών τους αλλά και συμμετέχοντας από την άλλη, στις προσπάθειές τους για συμφιλίωση».

Προσευχή, η καρδιά του χριστιανού
Πολλές είναι συνεπώς, οι οικουμενικές πρωτοβουλίες για να κρατήσουν στο προσκήνιο την Κορέα, όπως η διοργάνωση της τελευταίας συνέλευσης του Οικουμενικού Συμβουλίου των Εκκλησιών, στο Basan, στο Νότο, καθώς και το οικουμενικό ιερό προσκύνημα για να προσευχηθούν στα σύνορα μεταξύ των δύο Κορέων, ένα μέρος εξαιρετικά συμβολικό, μαρτυρία για μια πληγή δεκαετιών. Η προώθηση της ειρήνης και του αφοπλισμού, ιδίως αναφορικά με τον πυρηνικό αφοπλισμό, υπήρξε από πάντα προτεραιότητα για το Οικουμενικό Συμβούλιο των Εκκλησιών. Ο Charbonnier το υπογραμμίζει , εξηγώντας πως, ποτέ άλλοτε, «δεν υπήρξε καλύτερη στιγμή για να συνεχίσουμε και να ξαναρχίσουμε, επειδή μια επιστροφή στους εξοπλισμούς, μια επιστροφή στην πυρηνική ενέργεια, περιμένει πάντα στην γωνία». Η πρόσκληση είναι συνεπώς, να ενωθούμε μέσω της προσευχής για την ειρήνη, για την επανένωση, για να καταρρεύσει το τείχος του μίσους και της δυσπιστίας, για να προωθηθεί ένας πολιτισμός συμφιλίωσης και αλληλεγγύης. Όλα αυτά «με πνεύμα προσευχής», επειδή, καταλήγει ο βαλντεσιανός ποιμένας, «οφείλουμε να θυμόμαστε ότι και η προσευχή είναι θεμελιώδης, είναι η καρδιά των χριστιανών», και ως εκ τούτου «είναι ευπρόσδεκτη η βοήθεια από το Οικουμενικό Συμβούλιο των Εκκλησιών ώστε να ξαναμάθουμε αυτή την πρακτική, αυτή την από κοινού ανάσα της προσευχής της Εκκλησίας», στην Κορέα, όπως και σε τόσα άλλα μέρη του κόσμου.

Μετάφραση: ρφ

κοινοποίηση άρθρου:

Περισσότερα

Διαβάστε ακόμη

ΜΕΛΕΤΗ_ΤΟΥ_ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ.jpg

Mελέτη του Ευαγγελίου της ημέρας

ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΗΣ 28ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 14 Οκτωβρίου 2024                                   Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου