Οι γέροντες…σώζονται;
Μια Κυριακή, κατά τη διάρκεια της ομιλίας, ξεκίνησα έτσι: «Εάν δε γίνετε σαν τα μικρά παιδιά, δε θα μπείτε στον Παράδεισο». Και σχολίασα: «Είναι σαφές λοιπόν, ότι μόνο τα μικρά παιδιά θα σωθούν… Είναι σαφές ότι ο γέροντας δε μπορεί να σωθεί». Λογική ήταν και η συνακόλουθη αμηχανία. Είχα μπροστά μου ακροατές από 70 ετών και άνω. «Το είπε ο Ιησούς ότι ο Παράδεισος είναι μόνο για εκείνους που είναι όπως τα μικρά παιδιά, σε όσους είναι όπως τα μικρά παιδιά ανήκει η βασιλεία των ουρανών», συνέχισα. Και ο Ιησούς όταν τα λέει αυτά, δεν απευθύνετε σε μικρά παιδιά, αλλά μιλά σε ενήλικες, σε γέροντες. Είναι αυτοί και μόνο αυτοί που πρέπει να γίνουν όπως τα μικρά παιδιά.
Να γίνετε «όπως τα μικρά παιδιά». Τι σημαίνει αυτό; Ο ενήλικας, ο ηλικιωμένος, ο γέροντας είναι μεταξύ των ατόμων που μπορούν εύκολα «να γίνουν όπως τα μικρά παιδιά». Το μικρό παιδί ζει και απολαμβάνει την καινοτομία του παρόντος. Ο γέροντας χάνει τη μνήμη του παρελθόντος και το ενδιαφέρον του μέλλοντος. Το μικρό παιδί ξεχνά τα κακώς κείμενα και σου χαμογελά αμέσως. Ο γέροντας ξεχνά τόσα πράγματα. Το μικρό παιδί δεν καταφέρνει να κάνει τίποτα, εάν δεν απευθυνθεί πάντα, φυσικά στη μαμά. Ο γέροντας έχει ανάγκη από όλα και από όλους και μαθαίνει γρήγορα την απλότητα της σχέσης με τον Θεό-Πατέρα.
Το μικρό παιδί δεν ακούει τα επιχειρήματα και τις ανησυχίες των ενηλίκων, ο γέροντας χάνοντας την ακοή του φαίνεται να μην ακούει, ούτε να ενδιαφέρεται για ότι έχει αξία. Το μικρό παιδί βλέπει και ενδιαφέρεται μόνο για τη μαμά, ο γέροντας χάνοντας την όραση, βλέπει πιο εύκολα αυτό που βλέπει η καρδιά. Το σούρουπο, το μικρό παιδί ετοιμάζεται να πάει για ύπνο, ο γέροντας όταν βραδιάσει δίχως άλλο, ετοιμάζεται για την δίχως τέλος ανάπαυση.
Το μικρό παιδί με ευκολία χαμογελά σε όλους, ο γέροντας, εμπιστεύεται την ευθραυστότητά του, σε όποιον έχει ήπια φιλόξενη στάση. Εμφανίζονται προβλήματα υγείας, που προειδοποιούν τον ηλικιωμένο, αλλά, αν το καλοσκεφτούμε, τα βάσανα είναι αναγκαία και θεόσταλτα για το λιμάρισμα του εγωισμού, λαξεύουν το ανθρώπινο, νικούν την ματαιοδοξία.
Ο χριστιανός, αφού ωριμάσει με ταπεινοφροσύνη και εμπιστοσύνη στον Θεό, γίνεται το μικρό παιδί στο οποίο ανήκει η βασιλεία των ουρανών.
