O ΣΥΡΙΑΚΟΣ ΛΑΟΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ…

Τα λόγια που ακολουθούν δεν ανήκουν σε ¨αριστερό οικονομολόγο” ή σε παράγοντα του συριακού εμφυλίου. Είναι η κραυγή αγωνίας της αδελφής Μάρθας, ηγουμένης σε τραπιστικό μοναστήρι, στο μαρωνίτικο χωριό Azeir, στην κεντροδυτική Συρία, ανάμεσα στις πόλεις Tarfous και Homs. Ζώντας καθημερινά την αγωνία των ανθρώπων για επιβίωση, ξεσπά προς τη Δύση :
“ Ο συριακός λαός πεθαίνει από την πείνα, εξαιτίας των μέτρων της Διεθνούς Κοινότητας, για απαγόρευση εισαγωγής απαραίτητων προϊόντων και όχι από τον κορωνοϊό. Το οικονομικό εμπάργκο είναι το όπλο ενός γεωπολιτικού και οικονομικού συστήματος, που χρησιμοποιεί λαούς και κράτη ως “ πιόνια ” ανάλογα με τα συμφέροντά του. Ο λαός πεθαίνει από διαβήτη, πίεση, εμφράγματα… Τα φαρμακεία είναι κλειστά γιατί απουσιάζουν τα βασικά φάρμακα . Οι ένοπλες συρράξεις έχουν “αρχειοθετηθεί” και αντικατασταθεί από οικονομικό πόλεμο”
Η Αδ. Μάρθα συνεχίζει την καταγγελία της “ Έλπιζα ότι τα αποτελέσματα του κορωνοϊού στη Δύση θα ταρακουνούσαν τις συνειδήσεις και θα συντελούσαν στη βελτίωση της κατάστασής μας. Τίποτα δεν έγινε. Το εσωτερικό πολιτικό και οικονομικό σύστημα που προσπάθησε να υπερασπιστεί την ενότητα της Συρίας, ρισκάρει πλέον αυτή την ενότητα λόγω της ταλαιπωρίας που υφίσταται ο απλός κόσμος. Γιατί οι “απαγορεύσεις” έχουν αντίκτυπο στους απλούς ανθρώπους. Αντιλαμβάνομαι, προσπαθούν να πιέσουν το καθεστώς εξαντλώντας το λαό, όμως πόσο “ ηθικό “ είναι να κάνεις πολιτική πάνω στην ανθρώπινη απελπισία… Ο ίδιος ο Πάπας Φραγκίσκος, αλλά και τοπικοί θρησκευτικοί μας ηγέτες όπως ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκού της μαρωνιτικής εκκλησίας, ο αποστολικός βικάρος Χαλεπίου κ.ά. έχουν ζητήσει την άρση του εμπάργκο κατά του λαού μας… Εμείς, απλές μοναχές, αναζητούμε ηγέτες που θα βάλουν τον άνθρωπο πάνω από την οικονομία και θα προβάλλουν αξίες ηθικής, κουλτούρας και σεβασμού του ανθρώπου… ”

Πληροφορίες και φωτογραφία από AsiaNews.it

 ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ
Μέλος Συνοδικής Επιτροπής ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ