«Ο ασθενής δεν είναι ένας αριθμός»
Υποδεχόμενος τον όμιλο Gruppo Villa Maria care and research, μια οργάνωση που δραστηριοποιείται στον τομέα της υγείας, ο Φραγκίσκος υπενθυμίζει ότι η εγγύτητα είναι η «μέθοδος» που ο Θεός χρησιμοποίησε για να μας σώσει: Άρρωστοι και όσοι υποφέρουν αποτελούν τα ζωντανά σημάδια της πα-ρουσίας του Χριστού. Έτσι ελπίζει για έναν νέο πολιτισμό στην υπηρεσία της ανθρώπινης ζωής, εστιάζοντας στην τεχνική και ηθική προετοιμασία των εργαζομένων τον τομέα της υγείας.
«Εξανθρωπίζουμε» την ιατρική και την «νοσοκομειακή και υγειονομική» πραγματικότητα: ο «άρρωστος δεν είναι ένας αριθμός», είναι ένα άτομο που χρειάζεται «ανθρωπιά». Αυτή ήταν η σκέψη του Πάπα κατά την υποδοχή στο Βατικανό των γιατρών, των νοσοκόμων, του διοικητικού προσωπικού και των διευθυντών του Gruppo villa Maria care and research, που εδώ και 40 χρόνια δραστηριοποιείται στον τομέα της υγείας και στην υπηρεσία της υγείας του ανθρώπου. Πρόκειται για δομές που υπάρχουν στην Ιταλία αλλά και στην Πολωνία, στη Γαλλία, στην Αλβανία, στη Ρωσία, στην Ουκρανία, οι οποίες – σημειώνει ο Φραγκίσκος – βρίσκονται «στην υπηρεσία της ανθρώπινης ζωής που χαρακτηρίζεται από μια κατάσταση ασθένειας».
Υποδοχή και παρηγοριά
Είναι ευχής έργο, λέει ο Ποντίφικας, οι χώροι φροντίδας να γίνονται όλο και περισσότερο «οίκοι υποδοχής και παρηγοριάς», όπου ο ασθενής θα μπορεί να βρει «φιλία, κατανόηση, ευγένεια και φιλανθρωπία».
Είναι απαραίτητο να τονωθεί η συνεργασία όλων, για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των ασθενών με πνεύμα εξυπηρέτησης μέσα από μια στάση γενναιοδωρίας και ευαισθησίας. Αυτό δεν είναι εύκο-λο, επειδή ο ασθενής νοσεί, και χάνει την υπομονή και μερικές φορές βγαίνει «εκτός εαυτού». Δεν είναι εύκολο, αλλά πρέπει να το κάνουμε. Για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, είναι απαραίτητο να μην απορροφηθούμε από τα «συστήματα» που στοχεύουν μόνο στην χρηματοοικονομική συνιστώσα, αλλά να εφαρμόσουμε ένα στυλ εγγύτητας για τον άνθρωπο, ώστε να μπορέσουμε να τον βοηθήσουμε με ανθρώπινη ζεστασιά όσο αφορά στις αγωνίες που τον κατακλύζουν κατά τις πιο κρίσιμες στιγμές της νόσου.
Ο Θεός της εγγύτητας
Ο Πάπας ενθαρρύνει την «εγγύτητα» και επικεντρώνεται σε αυτή τη λέξη.
Εγγύτητα: δεν πρέπει να την ξεχνάμε. Η εγγύτητα – ας μας επιτραπεί να αναφέρουμε – είναι η μέθοδος που χρησιμοποίησε ο Θεός για να μας σώσει. Ήδη στον εβραϊκό λαό είχε πει: «Πες μου, σε ποιον λαό οι θεοί βρίσκονται τόσο κοντά του, όσο κοντά σου βρίσκομαι εγώ;» ο Θεός της εγγύτητας μας πλησίασε μέσα από τον Ιησού Χριστό: με το να γίνει ένας από εμάς. Η εγγύτητα είναι το κλειδί της ανθρωπότητας και του χριστιανισμού.
Τεχνική και ηθική προετοιμασία
Ο Φραγκίσκος ενθαρρύνει το Gruppo Villa Maria να επιμείνει με «αφοσίωση» στα έργα που έχει αναλάβει, υπογραμμίζοντας πως οι δομές που είναι «τόποι δεινών αλλά και ελπίδας και ανθρώπινης και πνευματικής εμπειρίας» μπορούν να γίνονται ολοένα και πιο σημαντικές όσον αφορά στην «αλληλεγγύη» και στην «προσοχή» υπέρ του ατόμου που ασθενεί.
Η τεχνολογική εξέλιξη και οι ίδιες οι μεταλλάξεις κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής φύσεως έχουν αλλάξει τον ιστό στον οποίο στηρίζεται η ζωή των νοσοκομείων και των εγκαταστάσεων υγειονομικής περίθαλψης. Εξ ου και η ανάγκη για έναν νέο πολιτισμό, ειδικά για την τεχνική και ηθική προετοιμασία των εργαζομένων στον τομέα της υγείας σε όλα τα επίπεδα.
Η παρουσία του Χριστού
Με αυτή την προοπτική, σημειώνει ο Πάπας, είναι «σημαντικό» αυτό που έχει κάνει μέχρι στιγμής το Gruppo Villa Maria για να «ανταποκριθεί» στις ανάγκες των ασθενών και των οικογενειών τους που ορισμένες φορές αναγκάζονται να μεταναστεύσουν σε εξειδικευμένα κέντρα μακριά από τον τόπο τους. Ακριβώς η δέσμευση για «διεύρυνση του φάσματος δράσης» με νέες δομές, επεκτείνοντας τις υποδομές, «δείχνει – παρατηρεί ο Φραγκίσκος – την επιθυμία να εξασφαλιστεί ο εξοπλισμός και η άνεση που απαιτούνται για τη νοσηλεία των ασθενών και την ίασή τους». Οι χριστιανοί από την άλλη πλευρά, υπενθυμίζει ο Πάπας, καλούνται να διεκπεραιώσουν την υπηρεσία τους σύμφωνα με το πνεύμα των λόγων του Ιησού: «Αυτό που κάνατε σε έναν από εκείνους τους αδελφούς μου τους πλέον μικρούς, το κάνατε σε εμένα». Εδώ, συνεχίζει, υπάρχει το «θεμέλιο του Ευαγγελίου» της υπηρεσίας προς τον πλησίον.
Έτσι οι ασθενείς και όσοι υποφέρουν γίνονται για όσους πιστεύουν, τα ζωντανά σημάδια της παρουσίας του Χριστού, του Υιού του Θεού, ο οποίος ήρθε για να θεραπεύσει και να γιατρέψει, αναλαμβάνοντας την ευθραυστότητά μας, την αδυναμία μας. Η φροντί-δα του αδελφού που υποφέρει, σημαίνει σε αυτή την περίπτωση, ότι αφήνουμε χώρο για τον Κύριο. Από τους χώρους θεραπείας και πό-νου απορρέει και το μήνυμα για τη ζωή όλων. Ένα σπουδαίο μάθημα που καμιά καθέδρα δεν μπορεί να διδάξει. Ο άνθρωπος που υπο-φέρει, πράγματι, κατανοεί περισσότερο την ανάγκη και την αξία του θεϊκού δώρου της λύτρωσης και της πίστης, και βοηθά επίσης, εκείνους που βρίσκονται κοντά του να εκτιμήσουν και να αναζητήσουν αυτό το δώρο.
Το θέλημα του Θεού
Η εγγύτητα του Ποντίφικα προς τους ασθενείς και τους ανθρώπους που νοσηλεύονται στις δομές του Gruppo
Συμμερίζομαι την προσδοκία τους για ίαση, συμπάσχοντας πνευματικά για τη δοκιμασία τους και ευχόμενος σύντομα αυτή να τελειώσει, ώστε όλοι να μπορέσουν να επιστρέψουν στο σπίτι τους και στην οικογένειά τους. Γι αυτούς επικαλούμαι από τον Κύριο, τα δώρα της υπομονής και της εμπιστοσύνης, καθώς και πολλή δύναμη για να αντέχουν, για να είναι πάντα υπάκουοι στο θέλημα του Θεού, δείχνοντας εμπιστοσύνη στην πατρική και προνοιακή καλοσύνη του.
Η ανάθεση στην Μαρία
Η τελική εκτίμηση του Φραγκίσκου αφορά την εξυπηρέτηση των ασθενών, μια υπηρεσία – επαναλαμβάνει – «ανθρωπιάς», αναθέτοντας το έργο όλων των φορέων στην «μητρική μεσολάβηση» της Παρθένου Μαρίας Salus infirmorum (Σωτηρία των ασθενών).
Μετάφραση: ρφ
