Να μιμούμαστε την ευσπλαχνία του Κυρίου, όχι με «κλειστές τσέπες»
Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργία που τελέστηκε χθες Δευτέρα στο παρεκκλήσι του Οίκου Santa Marta, ο Ποντίφικας μιλά για την ευσπλαχνία του Θεού και προσφέρει μερικές προτάσεις για να βιώσουμε πλήρως την περίοδο της Σαρακοστής
Να μην κρίνουμε τους άλλους, να μην καταδικάζουμε και να συγχωρούμε: με αυτό τον τρόπο μιμούμαστε την ευσπλαχνία του Πατέρα. Κατά τη Θεία Λειτουργία στη Santa Marta, ο Πάπας Φραγκίσκος υπενθυμίζει σε όλους ότι «για να μην κάνουμε λάθη» στη ζωή, πρέπει «να μιμούμαστε τον Θεό», «να πορευόμαστε κάτω από το βλέμμα του Πατέρα». Ξεκινώντας από το σημερινό Ευαγγέλιο του Λουκά (Λκ 6,36-38), ο Ποντίφικας μιλά πρώτα απ’ όλα, για την ευσπλαχνία του Θεού που είναι ικανή να συγχωρήσει και τις πιο «άσχημες» ενέργειες.
Η ευσπλαχνία του Θεού είναι κάτι τόσο σπουδαίο, πολύ σπουδαίο. Ας μην το ξεχνάμε αυτό. Πόσοι άνθρωποι [λένε]: «Έχω κάνει τόσο άσχημα πράγματα. Έχω εξασφαλίσει τη θέση μου στην κόλαση, δεν θα μπορέσω να γυρίσω πίσω». Μα σκεφτήκατε την ευσπλαχνία του Θεού; Ας θυμηθούμε εκείνη την ιστορία της φτωχής χήρας που πήγε να εξομολογηθεί στον ιερέα του Άρς (ο σύζυγός της είχε αυτοκτονήσει, είχε πέσει από την γέφυρα [κάτω] στο ποτάμι;). Και έκλαιγε. Έλεγε: «Μα εγώ είμαι μια αμαρτωλή, φτωχή. Αλλά ο φτωχός ο σύζυγός μου! Είναι στην κόλαση». Και ο εφημέριος του Άρς έλεγε: «Μα, σταματήστε κυρία, γιατί ανάμεσα στη γέφυρα και στο ποτάμι υπάρχει η ευσπλαχνία του Θεού». Μα στο κάτω κάτω, τελικά, υπάρχει η ευσπλαχνία του Θεού.
Καλές συνήθειες για την Σαρακοστή
Για να μπει κάποιος στο μονοπάτι της ευσπλαχνίας, ο Ιησούς υποδεικνύει τρεις πρακτικές συμβουλές. Πρώτα απ’ όλα να μην «κρίνουμε»: μια «κακή συνήθεια» από την οποία να απέχουμε, κυρίως κατ’ αυτή την περίοδο της Σαρακοστής.
Επίσης, είναι μια συνήθεια που παρεμβαίνει στη ζωή μας ακόμη και χωρίς να το συνειδητοποιήσουμε. Πάντα! Ακόμη και για να ξεκινήσει μια συζήτηση: «Είδες τι έκανε εκείνος;». Η κριτική για τον άλλο. Ας σκεφτούμε πόσες φορές την ημέρα κρίνουμε. Μα σας παρακαλώ! Όλοι φαινόμαστε ότι γινόμαστε δικαστές της αποτυχίας, έτσι είναι! Όλοι. Αλλά πάντα για να ξεκινήσει μια συζήτηση, κάνουμε ένα σχόλιο για τον άλλο: «Μα κοίτα, έκανε αισθητική χειρουργική επέμβαση! Είναι πιο άσχημη από πριν».
Δεύτερον, δεν χρειάζεται να κρίνουμε. Και, τέλος, να συγχωρούμε, ακόμη και αν είναι «πολύ δύσκολο», επειδή οι πράξεις μας δίνουν «το μέτρο στον Θεό για το πώς θα πρέπει να μας φερθεί».
Να έχουμε ανοικτές τσέπες
Στην ομιλία του, ο Πάπας Φραγκίσκος προσκαλεί όλους να μάθουν τη σοφία της γενναιοδωρίας, κύρια οδό για να αποκηρύξουν τα «κουτσομπολιά», με τα οποία «συνεχώς κρίνουμε, συνεχώς καταδικάζουμε και δύσκολα συγχωρούμε».
Ο Κύριος μας διδάσκει: «Δώστε». «Δώστε και θα σας δοθεί»: να είστε γενναιόδωροι όταν δίνετε. Να μην έχετε «κλειστές τσέπες». Να είστε γενναιόδωροι όταν δίνετε στους φτωχούς, σε εκείνους που έχουν ανάγκη και επίσης να δίνετε πολλά: να δίνετε συμβουλές, να δίνετε χαμόγελα στον κόσμο, χαμογελώντας. Πάντα να δίνετε, δώστε. «Δώστε και θα σας δοθεί. Και θα σας δοθεί σε ικανοποιητικό βαθμό, υπερπλήρη, γεμάτο και θα ξεχειλίζει», επειδή ο Κύριος θα είναι γενναιόδωρος: εμείς δίνουμε ένα και Εκείνος μας δίνει στο εκατονταπλάσιο αυτό που δώσαμε. Και με αυτή τη στάση θωρακίζουμε το να μην κρίνουμε, να μην καταδικάζουμε και να συγχωρούμε. Η σημασία της ελεημοσύνης, αλλά όχι μόνο η υλική ελεημοσύνη, αλλά και η πνευματική ελεημοσύνη, είναι να δαπανάς τον χρόνο σου με κάποιον άλλον που έχει ανάγκη, να επισκεφτείς έναν άρρωστο, χαμογελώντας.
