Να διατηρούμε αναμμένη τη λάμπα της πίστης για να φωτίζει τις «νύχτες» της ζωής.
Είναι απαραίτητο να παρακολουθούμε συνεχώς "να κατανοήσουμε το πέρασμα του Θεού στη ζωή κάποιου". Αυτό ανάφερε ο Άγιος Πατέρας ο Πάπας Φραγκίσκος, χθες Κυριακή κατά τη Θεομητορική προσευχή στην Πλατεία του Αγίου Πέτρου. Ο Πάπας Φράνσις παρουσίασε αυτό τον προβληματισμό του, σχολιάζοντας το απόσπασμα Ευαγγελίου της Κυριακής (Λκ 12: 32-48), όπου ο Ιησούς προτρέπει τους μαθητές του με τις λέξεις: "Να είστε πάντοτε έτοιμοι και με τις λαμπάδες σας αναμμένες".
Έτοιμοι για την πορεία
Δεν πρέπει να νομίζουμε ότι θα κατοικούμε για πάντα σε άνετες και ήρεμες κατοικίες, αλλά οφείλουμε να εγκαταλείπουμε τον εαυτό μας, να ανοιγόμαστε με απλότητα και εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού, που μας οδηγεί προς τον επόμενο στόχο. Ο Κύριος περνάει πάντα μαζί μας και μας συνοδεύει κρατώντας μας από το χέρι, για να μας οδηγήσει ο ίδιος για να μην κάνουμε λάθη σ’ αυτό το τόσο δύσκολο ταξίδι».
Η ζωή της πίστης δεν είναι στατική, συνεχίζει, και παρουσιάζει νέους σταθμούς που ο Κύριος μας παρουσιάζει μέρα με την ημέρα.
Μια ώριμη πίστη είναι απαραίτητη για να φωτίσει τις νύχτες
Οι αναμμένες λάμπες φωτίζουν το σκοτάδι της νύχτας και ο Πάπας είπε ότι είναι απαραίτητο να «ζούμε μια αυθεντική και ώριμη πίστη», να «φωτίζει τις πολλές νύχτες της ζωής». Αλλά η λάμπα πρέπει να τροφοδοτείται με συνεχή προσευχή και να ακούει το Λόγο. Και ο Πάπας, επανέλαβε τη σύσταση που έχει ήδη γίνει σε άλλες περιπτώσεις, ζητώντας στους πιστούς να φέρνουν μαζί τους ένα μικρό Ευαγγέλιο και σε κάθε ευκαιρία να το διαβάζουν "Είναι μια συνάντηση με τον Ιησού – λέει – με το Λόγο του Ιησού". Στη συνέχεια επανάλαβε:
Αυτή η λάμπα έχει δοθεί για το καλό όλων: επομένως κανένας δεν μπορεί να υποχωρήσει οικειοθελώς με τη βεβαιότητα της σωτηρίας του, μη λαμβάνοντας του ότι πρέπει να ενδιαφέρεται και για τους άλλους. Είναι μόνο στη φαντασία μας ότι μόνοι μας μπορούμε να ανάψουμε αυτή τη φλόγα μέσα μας.
το γεγονός Αυτό δεν είναι δυνατό, βρίσκεται μόνο στη φαντασία μας. Η αληθινή πίστη ανοίγει τις καρδιές μας στους άλλους και μας οδηγεί σε συγκεκριμένη κοινωνία με τους αδελφούς μας, ειδικά προς εκείνους που έχουν ανάγκη.
Να είστε έτοιμοι για την τελευταία συνάντηση με τον Κύριο
Στην ευαγγελική σελίδα ο Ιησούς, παρουσιάζοντας στους μαθητές του μια παραβολή, δείχνει μια άλλη πτυχή της επαγρύπνησης: "να είστε έτοιμοι για την τελική και οριστική συνάντηση με τον Κύριο" και ο Πάπας Φραγκίσκος επιβεβαιώνει:
Ο Κύριος θυμίζει ότι η ζωή είναι πορεία προς την αιωνιότητα. επομένως, καλούμαστε να παράγουμε καρπούς χρησιμοποιώντας τα χαρίσματά μας, χωρίς να ξεχνάμε ποτέ ότι «δεν έχουμε τη σταθερή πόλη εδώ, αλλά την αναζητούμε στο μέλλον». Με αυτή την προοπτική, η κάθε στιγμή γίνεται πολύτιμη, οπότε είναι απαραίτητο να ζήσουμε και να δράσουμε σε αυτή τη γη έχοντας την νοσταλγία για τον ουρανό. Τα πόδια στη γη, περπατώντας στη γη, εργαζόμενοι πάνω στη γη, κάνοντας καλό στη γη και έχοντας τη νοσταλγία του ουρανού ».
Η υπόσχεση της πλήρους και αιώνιας ευτυχίας
Αυτό που μας περιμένει είναι η αιώνια ευτυχία. Είναι μια χαρά που όπως παρατηρεί ο Πάπας, "δεν μπορούμε να καταλάβουμε πραγματικά", αλλά ο Ιησούς μας δίνει μια ιδέα όταν λέει ότι ο κύριος, με την επιστροφή του, που βρει ακόμα τους υπηρέτες ξύπνιοι "θα ζώσει τη μέση του, θα τους βάλει να καθίσουν στο τραπέζι και θα έρθει να τους υπηρετήσει ». Και ο Ποντίφικας καταλήγει:
Η αιώνια χαρά του ουρανού εκδηλώνεται έτσι: η κατάσταση θα γυρίσει ανάποδα και οι υπηρέτες, δηλαδή εμείς, δεν θα υπηρετήσουμε πια τον Θεό, αλλά ο ίδιος ο Θεός θα τεθεί στη δική μας υπηρεσία. Και αυτό κάνει ο Ιησούς τώρα: ο Ιησούς προσεύχεται για μας, ο Ιησούς μας κοιτάζει και προσεύχεται στον Πατέρα για μας. Ο Ιησούς μας υπηρετεί τώρα, είναι δούλος μας. Και αυτή θα είναι η οριστική χαρά. Η σκέψη της τελικής συνάντησης με τον Πατέρα, πλούσια σε ευσπλαχνία, μας γεμίζει με ελπίδα και μας ωθεί σε μια σταθερή δέσμευση για τον αγιασμό μας και για την οικοδόμηση ενός πιο δίκαιου και αδελφικού κόσμου.
+Ν
