ΜΙΑ ΑΠΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ
Ήδη πέρασε ένας μήνας από το τραγικό τροχοφόρο ατύχημα το οποίο στέρησε τη ζωή δύο νέων σε ηλικία εργατών του Δήμου Τήνου.
Χθες Τετάρτη 30 Μαΐου 2018 στον Ενοριακό Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στη μικρή Πίζα (Καρκάδο) τελέστηκε τριανταήμερο μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής του Καρκαδιανού εργάτη Γιάννη Κορινθίου του Γεωργίου.
Τόσο ο ναός όσο και ο γύρος από αυτόν χώρος είχε μετατραπεί σε ένα υπαίθριο ναό όπου πολλές εκατοντάδες Τηνιακών και όχι μόνο έσπευσαν να προσευχηθούν για την αιώνια ανάπαυση του. Μέσα σε μια απόλυτη σιγή που κράτησε τουλάχιστο μία ώρα, έγινε φανερός ο πόνος και θλίψη όλων των παρόντων που θέλησαν με τη σιγή του να αποδείξουν ότι γνώριζαν για ποιο σκοπό είχαν φτάσει στο ναό.
Μαζί με το Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπό μας π. Νικόλαο συλλειτούργησαν: εφημέριος του Ναού π. Φραγκίσκος Βιδάλης, ο π. Γεώργιος Ανδριώτης και ο π. Ιωάννης Σκλάβος.
Ο Αρχιεπίσκοπος π. Νικόλαος στην ομιλία του προς την συναγμένη Εκκλησία, μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου είπε:
Όταν αγαπάμε ένα πρόσωπο αναζητούμε χίλιους δύο τρόπους για να του αποδείξουμε την αγάπη μας. Και όταν αυτό το πρόσωπο λείπει από κοντά μας τότε αισθανόμαστε πιο έντονη την ανάγκη να επικοινωνήσουμε μαζί του και να του εκφράσουμε αυτή την αγάπη μας.
Αυτή η έκφραση της αγάπης εκδηλώνεται με τρόπο που προσαρμόζεται στην συγκεκριμένη κατάσταση στην οποία ευρίσκεται το πρόσωπο που αγαπάμε. Και όταν αυτό το πρόσωπο έχει φύγει από τη ζωή αυτή τότε ο τρόπος είναι ολότελα διαφορετικός, ένας και μοναδικός. Είναι αυτός που σήμερα διαλέξαμε για τον αγαπητό Γιάννη που έφυγε ξαφνικά από κοντά μας πριν από τριάντα μέρες
Έφυγε αλλά δεν μας εγκατέλειψε ούτε τον εγκαταλείψαμε και η σημερινή εδώ παρουσία μας αυτό αποδεικνύει.
Λίγο πριν ακούσαμε το πικρό παράπονο της αδελφής του Λαζάρου, Μάρθας: «Κύριε αν ήσουν εδώ, δεν θα είχε πεθάνει ο αδελφός μου». Ο Ιησούς όμως της απαντά: « ο αδελφός σου θα αναστηθεί» και συνεχίζει «Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή, όποιος πιστεύει σε μένα και αν πεθάνει θα ζήσει και καθένας που ζει και πιστεύει σε μένα δεν θα πεθάνει ποτέ». (Ιωάν.
Το ίδιο απαντά και σε μας σήμερα ο Κύριος που τριάντα μέρας μετά τον αδόκητο θάνατο του Γιάννη, συνεχίζουν να περνούν από το νου μας τόσες σκέψεις και στο μυαλό μας πολλά ερωτήματα γεννιούνται.
Η εδώ σημερινή παρουσία μας, δεν έχει μόνο σκοπό, να ανανεώσουμε τη συμμετοχή μας στη θλίψη και τον πόνο των τριών προσφιλών προσώπων που άφησε ο Γιάννης στη γη, όταν εκείνος έφυγε ξαφνικά για τον ουρανό. Ήρθαμε προπάντων να δηλώσουμε με την προσευχή μας πως πιστεύουμε ότι ο Γιάννης συνεχίζει να ζει, διότι όπως μας λέει η Εκκλησία στην προσευχή της: «με με το θάνατο η ζωή του ανθρώπου μεταβάλλεται δεν αφαιρείται». Μεταβλήθηκε λοιπόν η ζωή του συζύγου σου αγαπητή Ρόζα, του πατέρα σας Γιώργο και Μαργαρίτα, κύριε Τζώρτζη και και κυρία Ελένη του παιδιού σας. Ήρθαμε εδώ σήμερα για να ζητήσουμε από τον Κύριο που είναι ο μόνος που γνωρίζει ποιος ήταν ο Γιάννης, πόσο καλό έκανε πάνω στη γη με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο, πόσο αγάπησε την Εκκλησία και πόσο την υπηρέτησε με διάφορους απλούς αλλά ευαγγελικούς τρόπους.
Ζητούμε από τον Εύσπλαχνο Θεό Πατέρα να τον ανταμείψει και να συνεχίσει να στέλνει την ανθρώπινη παρηγοριά σ’ εκείνους που τον αναζητούν, να τους δώσει τη δύναμη να πειστούν ότι από εκεί που βρίσκεται μπορεί να στηρίζει τα πρόσωπα που άφησε εδώ στη γη, συνεχίζει να είναι ο πατέρας της οικογένειας του ακόμη αι με την σωματική απουσία του.
Η πίστη στο Χριστό μας επιβεβαιώνει ότι πέραν από αυτή την επίγεια, ζωή, σύντομη ή μακροχρόνια, υπάρχει και η αιώνια. Αυτή εξασφαλίζεται στον άνθρωπο χάρη στην αγάπη του Θεού που θέλησε να μας κάνει συμμέτοχους της θεϊκής ζωής του. Ο χριστιανός με το βάπτισμά του ενσωματώνεται στο Χριστό, αποκτά τη δυνατότητα να θεοποιηθεί, τη δυνατότητα δηλαδή να συμμετέχει στη ζωή του Θεού που είναι αιώνια.
Για να περάσουμε σ' αυτή την αιώνια ζωή πρέπει πρώτα το φθαρτό μας αυτό σώμα να γίνει άφθαρτο, να γίνει ένδοξο σαν το σώμα του Αναστημένου Χριστού για να μπορεί να συνοδέψει αιώνια την άφθαρτη και αιώνια ψυχή του στη χώρα των ζώντων. Πρέπει να ακολουθήσουμε το δρόμο που μας χάραξε ο Χριστός χάραξε, που πρώτος τον διάβηκε και αυτόν μας υπέδειξε. Δεν είναι εύκολος ο δρόμος αυτός, ούτε και γίνεται εύκολα κατανοητός. Είναι δρόμος δύσκολος, δύσβατος, και ανηφορικός με ένα σταυρό στον ώμο που οδηγεί στο θάνατο, αλλά όχι στο μηδενισμό όχι στην εξαφάνιση, αλλά στην αιώνια ζωή, αυτή που ο ίδιος ο Χριστός μας υποσχέθηκε, μας ετοίμασε και μας χαρίζει.
Τελώντας το Μυστήριο του Θανάτου και της Αναστάσεως του Χριστού, σ’ αυτόν τον ενοριακό Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, όπου ο Γιάννης έλαβε την απαρχή της αιώνιας ζωής με το Βάπτισμα του, ζητούμε από τον Θεό Πατέρα να μεταμορφώσει το φθαρτό του σώμα, να το καταστήσει ένδοξο όπως του Αναστημένου Χριστού και μαζί με τον Χριστό να απολαύσει την αιώνια ζωή. Αυτήν που ο Κύριος υπόσχεται σε κάθε άνθρωπο που προσπάθησε στη ζωή του να τηρήσει το θέλημά του. Είθε η άπειρη αγάπη του Θεού Πατέρα και η μεγάλη του ευσπλαχνία να συγχωρήσει κάθε παράπτωμά του και να τον δεχθεί από τώρα στην πατρική αγκαλιά του. Αμήν
