31 ΜΑΪΟΥ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΕΛΙΣΑΒΕΤ
Μετά από την αναγγελία του Γαβριήλ η Μαρία ξεκινά βιαστικά, όπως λέει ο Άγιος Λουκάς, να επισκεφτεί την ξαδέλφη της Ελισάβετ. Πιθανότατα η Παναγία να εντάχθηκε σε κάποιο από τα καραβάνια των προσκυνητών που ταξίδευαν στην Ιερουσαλήμ μέσω της Σαμάρειας προς την Ιουδαία όπου ζούσε η οικογένεια του Ζαχαρία. Ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε ποια συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Παναγίας, ενόσω διαλογιζόταν το μυστήριο που της αποκαλύφθηκε από τον Άγγελο. Είναι αισθήματα ταπεινής ευγνωμοσύνης προς το μεγαλείο και την καλοσύνη του Θεού, τα οποία η Μαρία εκφράζει παρουσία της ξαδέλφης της, με τον ύμνο του Magnificat: «Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριο και το πνεύμα μου αγαλλίασε για το Θεό το Σωτήρα μου…».
Η παρουσία του Λόγου που έγινε σάρκα στα σπλάχνα της Μαρίας αποτελούν αιτία χάριτος για την Ελισάβετ η οποία αισθάνεται τα μεγάλα μυστήρια που συμβαίνουν στην ξαδέλφη της, την αξιοσύνη της ως Μητέρα του Θεού, την πίστη της στο λόγο του Θεού και τον εξαγιασμό του Προδρόμου, που σκιρτά στα σπλάχνα της μητέρας. Η Μαρία παραμένει με την Ελισάβετ μέχρι τη γέννηση του Ιωάννη του Βαπτιστή και είναι πολύ πιθανό να περίμενε άλλες οκτώ ημέρες για την ιεροτελεστία της επιβολής του ονόματος.
Η μνήμη της επίσκεψης της Παναγίας στην Αγία Ελισάβετ ήταν Φραγκισκανικής προέλευσης που εορταζόταν στις 2 Ιουλίου, δηλαδή στο τέλος της επίσκεψης της Μαρίας. Θα ήταν πιο λογικό να τιμάται μετά από τις 25 Μαρτίου πανήγυρης του Ευαγγελισμού, αλλά ήταν προτιμότερο να αποφευχθεί η περίοδος της Τεσσαρακοστής. Η γιορτή επεκτάθηκε έπειτα σε ολόκληρη την Εκκλησία από τον Πάπα Ουρβανό 6ο.
Το τρέχον λειτουργικό ημερολόγιο, χωρίς να λαμβάνει υπόψη το χρονοδιάγραμμα του ευαγγελικού επεισοδίου, εγκατέλειψε την ημερομηνία της 2ας Ιουλίου για να καθιερώσει τη μνήμη της Επισκέψεως ως αποκορύφωμα του μήνα αφιερωμένου στην Παναγία, δηλαδή την τελευταία ημέρα του Μαΐου.