Μεταστροφή και αποστολή: Έτσι το Ευαγγέλιο μπορεί να σώσει τους λαούς της γης και τη γη της Αμαζονίας

"Έχουμε το όραμά μας για τον Κόσμο, τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας. Η φύση μάς φέρνει πιο κοντά στον Θεό, μας φέρνει πιο κοντά στο να ανακαλύψουμε και να συναντήσουμε το πρόσωπο του Θεού μέσα στον πολιτισμό μας, στη ζωή μας. Εμείς οι ντόπιοι ζούμε αρμονικά με όλα τα ζωντανά όντα … Μη σκληρύνετε την καρδιά σας, πρέπει να γλυκάνετε την καρδιά σας. Αυτή είναι η πρόσκληση του Ιησού και μας προσκαλεί να ζήσουμε μαζί. Πιστεύουμε σε έναν Θεό. Πρέπει να παραμείνουμε ενωμένοι. Αυτό θέλουμε ως ντόπιοι. Έχουμε τα τελετουργικά μας, αλλά αυτή η τελετή πρέπει να βασίζεται στο κέντρο που είναι ο Ιησούς Χριστός ".

Μία από τις ισχυρότερες και πιο ζωντανές μαρτυρίες, μεταξύ αυτών που ακούστηκαν από τους συμμετέχοντες στη Σύνοδο των Επισκόπων για την της Αμαζονία, προσφέρθηκε από τον Σεβασμιότατο π. Δέλιο Σικωνατάτσι Καμαίτερι, μέλος του λαού της Ασανανίνκας. Και πάλι, αυτό που έχει διδάξει ο Πάπας Φραγκίσκος με την επίσημη διδασκαλία του: Η Εκκλησία οφείλει να βγει έξω και  να αναγγείλει  το Ευαγγέλιο και να είναι κοντά στους φτωχούς, τους απορριφθέντες και τους ανυπεράσπιστους, όχι μόνο για να "φέρνει" κάτι, αλλά πάνω απ 'όλα να ευαγγελίζεται, δηλαδή να βοηθά τον άνθρωπο να συναντήσει το πρόσωπο του Θεού του Ιησού Χριστού στα πρόσωπα αυτών των αδελφών μας.

Το τελικό έγγραφο της Συνόδου, ο καρπός της κοινής διάκρισης των επισκόπων της Αμαζονίας και άλλων περιοχών του κόσμου που συγκεντρώθηκαν με τον διάδοχο του Πέτρου, παρουσιάζει το κόκκινο νήμα μιας τριπλής μεταστροφής: οικολογικής, πολιτιστικής και συνόδου. Μια τριπλή μεταστροφή για να πραγματοποιήσει μια τέταρτη, την ποιμαντική, για να αναγγείλει  το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού σε αυτές τις χώρες με ανανεωμένο ιεραποστολικό ζήλο. Στην πραγματικότητα, ως βάση αυτών των τεσσάρων μετατροπών – το έγγραφο υπογραμμίζει – υπάρχει "η μόνη μεταστροφή στο ζωντανό Ευαγγέλιο, που είναι ο Ιησούς Χριστός".

Τα δράματα που ζουν σε αυτό το τεράστιο και αραιοκατοικημένο έδαφος, που διασχίζουν ποτάμια και πλούσια σε βιοποικιλότητα, που ορίζονται στο έγγραφο "βιολογική καρδιά" του πλανήτη, είναι ένα παράδειγμα των δραμάτων που ζούμε αυτή τη στιγμή.

Οι κλιματικές αλλαγές, η αποψίλωση των δασών, η εξευτελιστική καταστροφή των πόρων, η εγκατάλειψη των αυτοχθόνων πληθυσμών, οι προκλήσεις που αντιπροσωπεύει η ανάπτυξη των προαστίων της μητρόπολης, η εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση, η βία που διαπράττεται στους πιο αδύναμους. Όλα αυτά προκαλούν τους χριστιανούς και τους θυμίζουν τις ευθύνες τους.

Από το τελικό έγγραφο προκύπτει σαφώς η ανάγκη αλλαγής του ρυθμού, που δεν μπορεί ποτέ να είναι ο καρπός των στρατηγικών ιεραποστολικού μάρκετινγκ ή μόνο νέων εκκλησιαστικών δομών. Πρέπει να επιστρέψουμε στην πηγή, σε εκείνο το «κέντρο» που βίωσε το πάθος του Σεβασμιοτάτου π. Δέλιο.

Η Αμαζονία χρειάζεται πάνω από όλα τη χάρη της  προσφοράς  των ανδρών και των γυναικών που αγαπούν τον Ιησού και την ανακαλύπτουν σε πρόσωπα, σε δράματα, σε πληγές ξεχασμένων και εκμεταλλευόμενων λαών.

Όλα αυτά υπάρχουν στο κείμενο που παρέδωσαν οι Συνοδικοί Πατέρες στον Πάπα – από τη γέννηση των εκκλησιαστικών δικτύων για τις κοινότητες του Αμαζονίου στην ίδρυση ειδικών οργάνων για τη συγκέντρωση των επισκόπων της περιοχής, με την πρόταση νέων διακονημάτων για τις γυναίκες που αντιπροσωπεύουν τη στήριξη πολλών κοινοτήτων στην πρόσκληση που απευθύνεται σε άλλες εκκλησίες για να στείλουν ιεραπόστολους σε αυτές τις χώρες, την ανάγκη να καλλιεργηθεί καλύτερα η παράδοση και οι γλώσσες των αυτόχθονων λαών στην λειτουργία, μέχρι την πρόταση για επανέναρξη της μόνιμης διακονίας, μελετώντας επίσης την πιθανότητα να φτάσουμε στην ιερατική χειροτονία των μόνιμων παντρεμένων διακόνων – να βρει το πλαίσιό του και το φως του σε εκείνη την μετατροπή που ο Πάπας Φραγκίσκος πρότεινε από την αρχή της Αρχιερατείας του.

Στη  Σύνοδο που ολοκληρώνει τις εργασίες της, ακούστηκε η κραυγή των λαών του Αμαζονίου και δεν ήταν μια «πολιτική» συνάντηση: ήταν ένα πραγματικό εκκλησιαστικό γεγονός, ακούγοντας το Άγιο Πνεύμα, αναζητήσαμε νέους δρόμους ευαγγελισμού, γνωρίζοντας ότι όλα συνδέονται και ότι για τους χριστιανούς το ενδιαφέρον και η ανησυχία για την προστασία των φτωχών και των απορριφθέντων, για τη προστασία της Δημιουργίας που ο Θεός έχει εμπιστευτεί στη φροντίδα των ανθρώπων, δεν είναι προαιρετική αλλά πηγάζει από την καρδιά της πίστης μας.

Τέλος, από αυτή τη Σύνοδο προέκυψε μια έκκληση για την ενότητα ολόκληρης της Εκκλησίας, για να πορεύεται μαζί, καθοδηγούμενη από το Άγιο Πνεύμα. Είναι η έκκληση που έρχεται από το Σεβασμιότατο π. Ντέλιο, από τους ντόπιους του Αμαζονίου: "Μη σκληρύνετε την καρδιά σας … Αυτή είναι η πρόσκληση του Ιησού, μας προσκαλεί να ζήσουμε μαζί … Πρέπει να παραμείνουμε ενωμένοι … στο κέντρο που είναι ο Ιησούς Χριστός"

+Ν