Mελέτη Ευαγγελίου της Δευτέρας 22 Μαρτίου 2021
Δευτέρα της 1ης Εβδομάδας της Τεσσαρακοστής

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο (25, 31-46)

Τον καιρό εκείνο, είπε ο Ιησούς στους μαθητές του:
“Όταν θα έλθει ο Υιός του ανθρώπου μέσα στη δόξα του και όλοι οι Άγγελοι μαζί του, τότε θα καθίσει στο θρόνο της δόξα Του. Και μπροστά του θα συγκεντρωθούν όλα τα έθνη και θα τα χωρίσει μεταξύ τους, όπως ο βοσκός χωρίζει τα πρόβατα από τα ερίφια. Και τα μεν πρόβατα θα τα τοποθετήσει στα δεξιά Του, ενώ τα ερίφια στα αριστερά.
Τότε ο Βασιλιάς θα πει σ’ αυτούς που βρίσκονται στα δεξιά του: “Ελάτε, εσείς οι ευλογημένοι από τον Πατέρα μου, κληρονομείστε τη βασιλεία που έχει ετοιμασθεί για σας απ’τη δημιουργία του κόσμου, διότι πείνασα και μου δώσατε να φάω, δίψασα και μου δώσατε να πιω, ήμουν ξένος και με δεχθήκατε στο σπίτι, ήμουν γυμνός και με ντύσατε, αρρώστησα και με επισκεφθήκατε, ήμουν φυλακισμένος και ήλθατε να με δείτε”.
Τότε οι δίκαιοι θα του απαντήσουν και θα του πουν: “Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς και σου δώσαμε να φας, ή να διψάς και σου δώσαμε να πιεις; Και πότε σε είδαμε ξένο και σε πήραμε στο σπίτι ή γυμνό και σε ντύσαμε; Και πότε σε είδαμε άρρωστο ή φυλακισμένο και ήλθαμε να σε δούμε;”
Κι ο Βασιλιάς, απαντώντας, θα τους πει: “Αλήθεια σας λέω: εφόσον αυτό το κάματε σε ένα από αυτούς, τους πιο μικρούς αδελφούς μου, σε μένα το κάματε”.
Τότε θα πει και σ’ αυτούς που βρίσκονται στα αριστερά του: “Φύγετε μακριά μου, καταραμένοι, στην αιώνια φωτιά που έχει ετοιμασθεί για το διάβολο και τους αγγέλους του. Διότι πείνασα και δεν μου δώσατε να φάω, δίψασα και δε μου δώσατε να πιω, ήμουν ξένος και δε με δεχθήκατε στο σπίτι, ήμουν γυμνός και δε με ντύσατε, άρρωστος και στη φυλακή και δεν με επισκεφθήκατε”.
Τότε κι αυτοί θα του απαντήσουν και θα του πουν: “Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς ή να διψάς ή ξένο ή γυμνό ή άρρωστο ή στη φυλακή και δε σε υπηρετήσαμε;” Τότε, απαντώντας, θα τους πει: “Αλήθεια σας λέω: αφού δεν το κάματε σε έναν απ’αυτούς τους μικρούς, ούτε και σε μένα το κάματε”. Και θα πάνε αυτοί στην αιώνια τιμωρία, ενώ οι δίκαιοι στην αιώνια ζωή”.
Λόγος του Κυρίου

ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ

Δεν ωφελεί να κάνουμε γύρω γύρω. Ο Λόγος του Θεού είναι ξεκάθαρος. Θα κριθούμε όλοι με κριτήριο την αγάπη. Και αυτό με βάζει σε κρίση, γιατί συνειδητοποιώ την ανικανότητά μου να αγαπώ ολοκληρωτικά τον άλλο, έτσι όπως ζητά ο Ιησούς. Και με κάνει επίσης να νιώθω υποκριτής. Γιατί, ενώ νιώθω στην καρδιά μου μια δυνατή αγάπη για το Θεό, την ίδια αγάπη δεν καταφέρνω να την νιώσω για τον αδελφό που βρίσκεται πλάι μου. Δίχως άλλο αυτό έχει να κάνει με το γεγονός πως ο Θεός ποτέ δεν σε προδίδει, δεν σε ξεγελά, δεν σε πληγώνει.
Συχνά κάποιο πρόβλημα σου το δημιουργεί όποιον έχεις πλάι σου. Είναι πιο εύκολο να αγαπάς όποιον δεν σου δημιουργεί προβλήματα και σε καταλαβαίνει πάντα. Παρόλα αυτά ο Θεός θέλει και η δική μας αγάπη να φθάσει κάθε άνθρωπο που έχουμε πλάι μας. Πώς να το κάνουμε; Δεν έχω βέβαια λύσεις, εγώ που νιώθω πως είμαι χειρότερος από όλους. Πιστεύω όμως, πως ο ίδιος ο Ιησούς δεν απαιτεί να φτάσουμε από το ένα στο εκατό μέσα σ’ ένα λεπτό. Πρέπει να περάσουμε πρώτα από το δυο μετά από το τρία και ου το καθεξής. Φυσικά το ένα και το δυο είναι μακριά από το στόχο. Είναι μεγάλη η χαρά όμως όταν συνειδητοποιείς πως το έφτασες, όταν πριν βρισκόσουν συνεχώς στο ένα.
Τι χαρά όταν συνειδητοποιείς πως έκανες ένα βήμα μπροστά.
Η αγάπη είναι μια πορεία. Θέλει υπομονή, προσκαρτερία και ξεροκεφαλιά. Πολλές φορές θα κάνουμε προς τα πίσω. Μην χάνουμε το θάρρος μας, μην απογοητευόμαστε.
Κάθε φορά που διαβάζω αυτή την περικοπή, επιστρέφει στο νου μου μια μαρτυρία που διάβασα, και κάθε φορά, την αναφέρω. Είναι η ιστορία μιας γυναίκας θυμωμένης με το σύζυγό της. Όχι γιατί την απάτησε ή ποιος ξέρει τι άλλο. Θυμωμένη γιατί ο σύζυγος της άφηνε, παρά τις παρατηρήσεις της, τις παντόφλες του από δω και από εκεί. Ήταν κάτι που δεν ανεχόταν. Και έτσι κάποια μέρα παρουσίασε αυτό το ζήτημα στον Ιησού με την προσευχή.
Και είχε την αίσθηση σαν να άκουγε να τις λέει: «Εσύ έχεις δίκιο, αλλά εάν τις παντόφλες τις είχα αφήσει από δω και από κει Εγώ, εσύ δεν θα είχες πει τίποτα». Από εκείνη την ημέρα, κάθε φορά που έβρισκε τις παντόφλες του συζύγου της παραπεταμένες, τις έβαζε στη θέση τους, σαν αυτός που τις είχε αφήσει να ήταν ο Ιησούς.
Και πόσο χαρούμενη ήταν, από δική της θέληση, να κάνει κάτι για τον Ιησού.
Ας το κάνουμε και εμείς, αδελφοί μου και αδελφές μου.
Ας ξεκινήσουμε από τις παντόφλες. Ποιος ξέρει ίσως φτάσουμε να αγαπήσουμε πραγματικά.
Να έχετε μια άγια ημέρα.

Στοχασμός του don Pino Terranova

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Κύριε,
δεν είναι πολύ νωρίς για να σκεφτώ
αυτό που θα είναι η αληθινή ζωή.

Εσύ μας καλείς να ζήσουμε καλά την ύπαρξή που μας έχεις δωρίσει
ώστε να γευτούμε έπειτα και την αιώνια ζωή.

Σε παρακαλώ, να μπορώ να δίνω προσοχή σε όσους μου ζητούν βοήθεια.

Κύριε, βοήθησε με να στερηθώ κάτι δικό μου για να το δωρίσω σε όποιον έχει ανάγκη.

Σήμερα έρχεσαι να μου πεις πως Εσύ είσαι στον φτωχό, στον πονεμένο, στον άρρωστο.
Κάνε τα μάτια μου, να μείνουν ανοιχτά για να βλέπουν τις ανάγκες όσων βρίσκονται κοντά μου. Αμήν.

πνρ

(πηγή: episkopisyrou.gr)