Μείωση του αριθμού των θετών γονέων: έλλειψη σταθερού δικτύου κοινωνικής υποστήριξης
Οι υιοθεσίες αντιμετωπίζουν μια αυξανόμενη πτώση στην Ιταλία, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Πράγματι, από το 2006 έως το 2018, οι αιτήσεις για υιοθεσίες ανήλικων Ιταλών έχουν μειωθεί κατά το ήμισυ, από 16.538 σε 8.621 και ακόμη περισσότερο μειώθηκαν για την ίδια περίοδο οι αιτήσεις υιοθεσίας ανηλίκων αλλοδαπών, από 7.887 σε 2.615. Έτσι από 1.177 ιταλούς ανήλικους για τους οποίους έγινε αίτηση για υιοθεσία το 2018, υιοθετήθηκαν μόλις 850 και το ίδιο έτος από τους 1.951 ανήλικους αλλοδαπούς για τους οποίους έγινε αίτηση υιοθεσίας, υιοθετήθηκαν 1.153.
Υλική και ψυχολογική υποστήριξη
Η κρίση των υιοθεσιών μάλλον οφείλεται στην έλλειψη υλικής και ψυχολογικής υποστήριξης παρεχόμενη από τα θεσμικά όργανα και την κοινωνία στις θετές οικογένειες, οι οποίες έχουν εγκαταλειφθεί να διαχειριστούν τους φόβους και τις αποτυχίες μόνες τους. Αυτή είναι η θέση που διατυπώθηκε μέσα από μια μελέτη για την οικογένεια που δημοσίευσε το Centro di Ateneo studi e ricerche του καθολικού Πανεπιστήμιο του Μιλάνου που διεξήγαγε επιτόπια έρευνα μέσω της άμεσης μαρτυρίας 44 θετών μητέρων ηλικίας μεταξύ 38 και 63 ετών, με παιδιά μεταξύ 7 και 29 χρόνων, τα οποία υιοθετήθηκαν κατά μέσο όρο στην ηλικία των 6 ετών.
Έρευνα και αναφορές από ειδικούς
Η μελέτη – η οποία θα συμπληρωθεί από μια έκθεση σύγκρισης αναφορικά με εφήβους σε θετές οικογένειες σε τέσσερις χώρες, εκτός από την Ιταλία, την Γαλλία, την Ισπανία και τη Νορβηγία – θα παρουσιαστεί στην επόμενη 7η Διεθνή Διάσκεψη Έρευνα για την υιοθεσία, η οποία θα φιλοξενηθεί για πρώτη φορά, στην Ιταλία, στο Μιλάνο από τις 7 έως τις 11 Ιουλίου, υπό την αιγίδα του Καθολικού Πανεπιστημίου. Ένα πολύ σημαντικό γεγονός – που διοργανώνεται από το 1999 από τον καθ. Harold Grotevant του Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης – όπου θα ακουστούν αναφορές από περίπου 300 ειδικούς από όλο τον κόσμο, ερευνητές, εργαζόμενους και επαγγελματίες από διάφορους κλάδους, οι οποίοι αλληλεπιδρούν στον τομέα της υιοθεσίας.
Η κρίση, συχνά αποτέλεσμα ενός τραυματικού παρελθόντος
«Όταν η υιοθεσία συναντά την κρίση» είναι ο τίτλος της μελέτης της Cattolica η οποία παρεμβαίνει στις αδυναμίες που συναντούν οι θετές οικογένειες ενόψει διαφόρων δυσκολιών, οι οποίες ακόμη και σε μικρό αριθμό μπορεί να είναι σοβαρές, σε βαθμό που να απαιτηθεί η απομάκρυνση του ανηλίκου που επιδεικνύει επιθετική, βίαιη συμπεριφορά ή υποφέρει από εθισμούς οι οποίοι είναι το αποτέλεσμα ενός συχνά τραυματικού και γεμάτου πόνο παρελθόντος που παραμένει φυλακισμένο μέσα στην ψυχή τους.
Αποφεύγουμε τον κίνδυνο της απομόνωσης ή της ντροπής
Όπως εξηγεί η Rosa Rosnati, καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας του Ateneo του Μιλάνου, Υπεύθυνη ενός συγκεκριμένου τμήματος ψυχολογίας της υιοθεσίας και της γονικής μέριμνας, το κεντρικό ζήτημα είναι να βγουν οι θετές οικογένειες από την απομόνωσή τους, ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την πορεία τους ως γονείς, χωρίς να αισθάνονται ότι κρίνονται για τυχόν αποτυχίες, οι οποίες μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη βοήθεια δομών και προσωπικού που θα είναι αφιερωμένα στην επίλυση των συγκρούσεων.
Η υιοθεσία δεν είναι ιδιωτική υπόθεση
Αλλά ακόμα σημαντικότερο – υπογραμμίζει η καθηγήτρια Rosnati – είναι να ωριμάσει μέσα στην κοινωνία ένα πολιτιστικό σημείο καμπής, ώστε η υιοθεσία να μην αντιμετωπίζεται σε έναν ιδιωτικό περιβάλλον, που αφορά μόνο το ζευγάρι το οποίο υποδεχόμενο έναν ανήλικο ως δικό του παιδί, εκτελεί έναν κοινωνικό καθήκον μεγάλης σημασίας, γεγονός συνεπώς που απαιτεί την συνοδεία της κοινότητας – του σχολείου και άλλων υπηρεσιών της περιοχής – όπου η ανάδοχη οικογένεια ζει.
Ένα παρεξηγημένο όραμα από τα μέσα ενημέρωσης
Tο θέμα της υιοθεσίας φαίνεται να είναι εκτός δημόσιας συζήτησης, εκτός από την σποραδική αναφορά του από τα μέσα ενημέρωσης αναφορικά με γεγονότα εγκληματικής ειδησεογραφίας, που δείχνουν ένα όραμα παρεξηγημένο ή μιας αλλοιωμένης πραγματικότητας, γεγονός που μπορεί επίσης να αποθαρρύνει τις οικογένειες να κάνουν αυτή την απαιτητική επιλογή.
Μετάφραση: ρφ
