Μεγάλη Παρασκευή στη Χίο
Την Μεγάλη Παρασκευή, 14 Απριλίου, στη Χίο, τελέστηκε στον Καθεδρικό και Ενοριακό Ναό Αγίου Νικολάου, από τον εφημέριο π. Λέοντα, ο Δρόμος του Σταυρού και η Ακολουθία των Παθών με τη Σταυροπροσκύνηση και την περιφορά του Επιταφίου. Μεγάλη ήταν η προσέλευση των πιστών τόσο στην Ακολουθία όσο και στην Περιφορά.
Την Κυριακή το πλήθος ζητωκραύγαζε την είσοδο του Βασιλιά στα Ιεροσόλυμα. Και σήμερα, λίγες μέρες μετά, αυτός ο Βασιλιάς γίνεται περίγελο των πάντων, κι έχει ανάγκη από ένα καρτελάκι για να τον ταυτοποιήσουν: ΙΝΒΙ.
Και είμαστε θεατές ακόμη μια φορά στο “θέαμα” της δωρεάς του Θεού από συνήθεια, από παράδοση. Ένα θέαμα όμως πολύ αναχρονιστικό, μπανάλ, ανώφελο. Μένουμε στην επιφάνεια, ακούμε και λέμε λέξεις, των οποίων ουσιαστικά δεν γνωρίζουμε το νόημα:
“Ο Ιησούς πέθανε για μας”. (Και κανείς δεν νιώθει την ανάγκη της σωτηρίας…).
“Πέθανε για τις αμαρτίες μας”. (Κι εμείς συνεχίζουμε να υπογραμμίζουμε τις αμαρτίες των άλλων…).
“Δώρισε τον εαυτό του”. (Και δεν ξέρουμε τι να το κάνουμε αυτό το δώρο…).
Άλλο είναι να λες: “Ο Θεός σάς αγαπάει!”, άλλο να πεθαίνεις. Άλλο να λες: “Ο Πατέρας σάς συγχωρεί”, άλλο να κρεμιέσαι γυμνός από έναν σταυρό, και να συγχωρείς. Άλλο να μιλάς, άλλο να πεθαίνεις. Ο πρωτόγνωρος πόνος που ο Ιησούς δοκιμάζει, προέρχεται από την αμφιβολία μήπως είναι ανώφελη αυτή η καθοριστική επιλογή του.
Ο αντίπαλος, που επιστρέφει όταν φτάνει η ώρα, προσπαθεί να τον αποθαρρύνει: “είναι όλα άχρηστα, ανώφελα”.
Ανώφελα: δεν βλέπεις ότι έρχονται να σε συλλάβουν; Ανώφελα: οι δικοί σου κοιμούνται, δεν έχουν καταλάβει τη σοβαρότητα της κατάστασης. Ανώφελα: ο άνθρωπος δεν θ' αλλάξει ποτέ.
Ο Ιησούς όμως δεν τον ακούει και αποδέχεται. Θέλει να διατρέξει τον κίνδυνο, θέλει να προσφερθεί. Και θα πεθάνει. Εκεί, κρεμασμένος στον σταυρό. Ο Θεός είναι εκεί, γυμνός, ολοφάνερος, δείχνεται σε όλους.
Η καρδιά του πάθους του Χριστού είναι η αγάπη, η αυτοπροσφορά, όχι η βία. Ο Ιησούς πεθαίνει εμπιστευόμενος στον Πατέρα την καρδιά του, εκπνέοντας το πνεύμα του, δηλαδή δωρίζοντας σε μας το Άγιο Πνεύμα. Ο Θεός είναι έτσι. Σε μας τώρα η επόμενη κίνηση.
π. Λ
[module-717]