ΜΕ ΛΑΜΠΡΟΤΗΤΑ ΤΕΛΕΣΤΗΚΕ Η ΠΑΝΗΓΥΡΗ
ΤΟΥ ΕΝΟΡΙΑΚΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΩΡΑΣ ΤΗΝΟΥ
Την Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου, παραμονή της εορτής του Αγίου Νικολάου, τελέστηκε πανηγυρικός Εσπερινός στο φερώνυμο Ναό της Χώρας Τήνου από τον εφημέριο π. Μάρκο Φώσκολο με συμμετοχή πολλών ενοριτών.
Την Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2019, εορτή του Αγίου Νικολάου, ο Αρχιεπίσκοπος μας π. Νικόλαος τέλεσε την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία. Μαζί με τον Σεβασμιότατο συλλειτούργησαν ο εφημέριος π. Μάρκος Φώσκολος, ο Γενικός Βικάριος π. Φραγκίσκος Βιδάλης, ο εφημέριος Κτικάδου π. Γεώργιος Ανδριώτης και ο π. Θεόδωρος Κοντίδης τ.Ι, ενώ καθήκοντα τελετάρχη εκτελούσε ο π. Ιωάννης Σκλάβος
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου μίλησε ο Αρχιεπίσκοπος και είπε:
Κάθε φορά που εορτάζουμε τη μνήμη του Αγίου Νικολάου, ο νους μας πηγαίνει σε ένα Άγιο, ο οποίος είναι ο προστάτης των ναυτικών. Το πώς η παράδοση τον έκανε γνωστό με αυτή την ιδιότητα δεν γνωρίζουμε επακριβώς. Εκείνο το οποίο γνωρίζουμε είναι πως η εικόνα του δεν λείπει από καμία γέφυρα ελληνικού πλοίου. Τις ημέρες αυτές μάλιστα η τηλεόραση διαφημίζει πως στις 6 Δεκεμβρίου το εμπορικό και πολεμικό ναυτικό εορτάζει τον Προστάτη του Άγιο Νικόλαο.
Δεν είναι δύσκολο λοιπόν να καταλάβουμε και τους λόγους που ώθησαν τους προγόνους αυτής της ενορίας αλλά και αυτής της Πόλης να θέσουν ως Προστάτη τους τον Άγιο Νικόλαο, εφόσον αυτός ο ενοριακός Ναός είναι τόσο κοντά στο λιμάνι.
Βέβαια η Πόλη αργότερα ξέχασε το όνομά της και έμεινε ανώνυμη γι’ αυτό και απλώς ονομάζεται Χώρα Τήνου. Δεν είναι βέβαια η ώρα ούτε ο χώρος κατάλληλος για να προτείνουμε στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Τήνου να επαναφέρει στην πόλη το πρώτο της ιστορικό όνομα: Πόλη δηλαδή του Αγίου Νικολάου.
Ο Άγιος Νικόλαος εκτός από προστάτης των ναυτικών όμως είναι και ο προστάτης των φτωχών, των ανήμπορων, και των μικρών παιδιών. Είναι ο υποδειγματικός Ιεράρχης και ο καλός ποιμενάρχης που κατά μίμηση του Χριστού θυσίασε τη ζωή του για τα νοητά πρόβατα που ο Κύριος του ανάθεσε, όταν τον εξέλεξε ποιμένα του λαού Του. Έτσι έγινε παράδειγμα ζωής τόσο για τους ποιμένες όσο και για το ποίμνιο.
Για τους ποιμένες διότι ήταν ο κήρυκας του λόγου του Θεού που χρησιμοποιούμε πολύ τη ζωή του και λίγο τη φωνή του. Κήρυττε αυτό που ταυτόχρονα ζούσε. Το κήρυγμά του επισφραγιζόταν με το παράδειγμά του, γι’ αυτό γινόταν ελκυστικό, πειστικό και αποτελεσματικό.
Ως ποιμένας των ψυχών έγινε «τα πάντα τοις πάσι» για να συνάξει τα νοητά πρόβατα στη μία ποίμνη του Χριστού. Γι’ αυτό και δεν είναι τυχαίο που σήμερα η Εκκλησία τιμώντας τη μνήμη του ψάλλει ««Προστάτα μας Νικόλαε την οικουμένη σώσε, την ένωση των χριστιανών στην Εκκλησία δώσε».
Είναι επίσης σε όλους μας γνωστή η ιδιαίτερη αγάπη του προς τα απροστάτευτα μικρά παιδιά. Υπάρχουν μάλιστα κράτη της Ευρώπης στα οποία κατέχει τη θέση του Αγίου Βασιλείου, διότι είναι εκείνος που φέρνει τα δώρα κατά τις εορτές των Χριστουγέννων και της πρωτοχρονιάς σε μικρούς αλλά και μεγάλους.
Ήταν πάντα δίπλα στους φτωχούς διακριτικά και χωρίς να φαίνεται έβρισκε τον τρόπο να γίνεται φιλεύσπλαχνος και γενναιόδωρος, εξασφαλίζοντας τα ευεργετήματα και αποκρύπτοντας τον ευεργέτη.
Πολλές λοιπόν οι αρετές του και πολλά τα χαρίσματα του, αυτά σήμερα η Εκκλησία μας προτείνει όχι απλώς για να τα θαυμάσουμε αλλά προπάντων για να τα μιμηθούμε.
Ας θέσουμε λοιπόν κι εμείς την εικόνα του Αγίου Νικολάου στη γέφυρα της καρδιάς μας για να στρέφουμε τη σκέψη μας και την προσευχή μας σ’ αυτήν, κάθε φορά που τα επικίνδυνα κύματα της θρησκευτικής αδιαφορίας ή των κάθε λογής πειρασμών κλυδωνίζουν την πίστη μας.
Ας είναι ο Άγιος Νικόλαος για την Εκκλησία του Χριστού η γέφυρα συνάντησης ανατολής και δύσης. Μια γέφυρα που να χρησιμοποιείται από όλους τους χριστιανούς και χωρίς συναισθηματισμούς και εγωισμούς, να την διαβαίνουν και να αναζητούν τους αδελφούς τους στην πίστη ώστε μαζί να βιώνουν την αγάπη του Χριστού και την ενότητα της Εκκλησίας. Να αγαπούν τους άλλους και να αγαπιούνται μεταξύ τους. Να αγαπούν χωρίς φραγμούς και περιορισμούς όλους τους εν Χριστώ αδελφούς.
Αδελφοί μου και αδελφές μου, ας γκρεμίσουμε εμείς πρώτοι στο νησί αυτό τα όποια τείχη απομόνωσης και χωρισμού υπάρχουν ακόμη μεταξύ χριστιανών και ας δημιουργήσουμε νέες γέφυρες συνάντησης, αλληλογνωριμίας και αγάπης. Είναι βέβαιο πως αυτές οι μεταξύ μας αδελφικές σχέσεις θα έχουν ως καρπό, με τη χάρη του Θεού, την πολυπόθητη ενότητα των Εκκλησιών μας.
Ας μιμηθούμε όσους ξέρουν πραγματικά και χριστιανικά να αγαπούν και ας κλείνουμε τα αυτιά μας στις σειρήνες του μίσους, της μισαλλοδοξίας και των φανατισμών. Να ζητούμε συγνώμη στον Κύριο, διότι δυστυχώς ακόμη και σήμερα, στον 21ο αιώνα υπάρχουν χριστιανοί που με το λόγο τους και τη συμπεριφορά τους αντί να χτίζουν γέφυρες συνάντησης ανυψώνουν τείχη χωρισμού, προβάλλοντα ελάχιστα που μας χωρίζουν και αποσιωπώντας τα πολλά που μας ενώνουν. Όμως είναι δεδομένο ότι ο χριστιανός που δεν αγαπά, χάνει από μόνος του την ιδιότητά του, εφόσον η κάθετη και οριζόντια αγάπη είναι το ουσιώδες χαρακτηριστικό κάθε χριστιανού.
Είθε ο Άγιος Νικόλαος του οποίου το όνομα και η μνήμη τιμάται σήμερα σε ανατολή και Δύση να γίνει για μας, όχι απλώς σημείο αναφοράς μας αλλά παράδειγμα συμπεριφοράς μας. Αμήν.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο εφημέριος του Ναού π. Μάρκος Φώσκολος ευχήθηκε εκ μέρους των ενοριτών στον Σεβασμιότατο ενώ ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης π. Ιάκωβος ανέγνωσε ευχητήριο μήνυμα του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου Σύρου -Τήνου κλπ κ. Δωροθέου προς τη ενοριακή κοινότητα και προς τον Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο για την ονομαστική του εορτή.
Δόθηκε η ευλογία με τα ιερά λείψανα του Αγίου όλο το εκκλησία συγκεντρώθηκε στην ενοριακή αίθουσα για να χαιρετήσει και να ευχηθεί στο Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο.
