Μάθημα προσευχής

Ο Χριστός δεν έμαθε τους μαθητές του να προσεύχονται, όπως ένας δάσκαλος λέει στα παιδιά να μάθουν «απ´ έξω» ένα ποίημα! Μπροστά στο «Πάτερ Ημών» κανείς δεν μπορεί να αισθανθεί αδιάφορος, όπως μπροστά σε μια μαθηματική εξίσωση!
Αλήθεια, είναι όλη η ζωή που ταλαντεύεται, διαπιστώνοντας πως ο Θεός είναι πατέρας και με απλό τρόπο ακούει εμάς τους ανθρώπους.
Σε εμάς, που ξέρουμε να προσευχόμαστε, ο Χριστός λέει να ονομάζουμε το Θεό «μπαμπά», πατέρα! Μ´ αυτό τον τρόπο μας αφήνει ένα ενθύμιο της προσευχής του.
Για το Χριστιανό η σωστή προσευχή δεν είναι τίποτε περισσότερο απ’ το να εμβαθύνει τη ζωή της Αγίας Τριάδος, που είναι όμως ακατανόητο και απρόσιτο, αλλά και μαζί είναι το νόημα της πραγματικότητας. Ουσιαστικά η προσευχή του Χριστιανού βασίζεται στο να καταλάβει πως ο Θεός είναι Πατέρας. Επαναλαμβάνοντάς το, ολόκληρο, θα εννοήσει πως όλοι όσοι το απαγγέλουν είναι αδέλφια του Χριστού και παιδιά του Θεού Πατέρα!
Σταδιακά, η καρδιά του μαθητή, θα γίνει καρδία του διδασκάλου, του Ιησού Χριστού. Είναι στο όνομά του που θα προσφέρουν στον Πατέρα την προσευχή και τη λατρεία.
Πιο πολύ από κάθε άλλη προσευχή, το Πάτερ Ημών, θα κάνει το μαθητή του Χριστού να εισέλθει στην ενότητα με τον Πατέρα, με τον Υιό.
Λέγοντας τον Θεό «Πατέρα», μια μέρα θα αισθανθούμε το Θεό να απαντά… «Σ ´ακούω αγαπημένο μου παιδί!» Όπως είπε στο Χριστό! Όλα περικλείονται στην προσευχή που μας δίδαξε ο Χριστός. Και παρά τις πολλές προσπάθειες, και πολύπλοκες πνευματικές τεχνικές, είναι ανάγκη, σαν παιδία, να καταλάβουμε αυτή την απλή επικοινωνία με τον Πατέρα που σταδιακά μας οδηγεί στην αγκαλιά του και μαζί στην αιώνια ζωή.

π. Μάρκος Βιδάλης