ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΗΣ 33ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
20 Νοεμβρίου 2023
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά Άγιο Ευαγγέλιο (18,35-42)
Τον καιρό εκείνο, ο Ιησούς με τους μαθητές του, πλησίαζαν στην Ιεριχώ συνάντησαν ένα τυφλό που καθόταν κοντά στο δρόμο, και ζητιάνευε. ‘Οταν άκουσε τον κόσμο να περνά, ζήτησε να μάθει τι συνέβαινε. Του είπαν τότε ότι περνά ο Ιησούς ο Ναζωραίος.
Τότε εκείνος φώναξε λέγοντας: “Ιησού, Υιέ του Δαβίδ, ελέησέ με!”. Αυτοί που πήγαιναν μπροστά τον μάλωναν για να σωπάσει, αλλά εκείνος φώναζε ακόμα πιο πολύ: “Υιέ του Δαβίδ, ελέησέ με!”.
Στάθηκε τότε ο Ιησούς και διέταξε να τον φέρουν κοντά του.
‘Οταν πλησίασε, τον ρώτησε: “Τι θέλεις να κάμω για σένα;”.
Κι ο τυφλός του είπε: “Κύριε, θέλω να αναβλέψω!”.
Τότε ο Ιησούς του είπε: “Ανάβλεψε! Η πίστη σου σ’ έσωσε”.
Κι ευθύς βρήκε το φως του και τον ακολούθησε δοξάζοντας το Θεό. Κι όλος ο λαός, όταν το είδε, δοξολόγησε το Θεό.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός don Pino Terranova
Αυτός ο τυφλός άνθρωπος που συναντά ο Ιησούς στο δρόμο προς την Ιεριχώ δεν έχει όνομα! Εκείνος ο τυφλός είναι ο καθένας από εμάς, που παρόλο που έχουμε μάτια δεν βλέπουμε. Κυνηγάμε τα όνειρά μας για εξουσία και, συνεπώς, δεν αποδεχόμαστε τη ζωή που ήδη ανθίζει! Καθόμαστε κατά μήκος του δρόμου και, όπως ο σπόρος που πέφτοντας καταπατάται από το κακό, έτσι και εμείς χανόμαστε σε χίλιες πράξεις που μας αποσπούν και δεν μας επιτρέπουν να δεχθούμε το βλέμμα της αγάπης του Θεού που ζητά να βαδίσει μαζί μας.
Εκείνος ο τυφλός που φωνάζει τον Ιησού αποκαλώντας τον με το Μεσσιανικό του όνομα «Υιός του Δαβίδ», δηλαδή ισχυρό και ευγενή, είναι ο καθένας από εμάς που καλεί τον Θεό για τις ανάγκες του.
Ο Ιησούς ζητά να του φωνάξουν τον τυφλό, και όπως με τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, τον ρωτά: «Τι θέλεις να κάνω για σένα;» Ο τυφλός σηκώνεται, ρίχνει το μανδύα του (ο μανδύας υποδεικνύει το πρόσωπο), ελευθερώνεται από ότι τον κλείνει και τον κάνει τυφλό και έτσι εκφράζει το αίτημά του.
«Διδάσκαλε» – δεν το ονομάζει πλέον Υιό του Δαβίδ. «Ραββουνί – Διδάσκαλε» ήταν ένας όρος σεβασμού, ευγενείας, που χρησιμοποιούσαν για το Θεό, οι διδάσκαλοι του Ισραήλ ονομάζονταν Ραββί, αλλά ο Θεός ονομαζόταν «Ραββουνί» τότε ο μαθητής αρχίζει να καταλαβαίνει. “Θέλω να αποκτήσω το φως μου ξανά!” Επομένως, και πριν έβλεπε, έγινε τυφλός, δεν γεννήθηκε τυφλός.
Όταν ο τυφλός αναγνωρίζει τον Θεό και ανοίγει μια σχέση μαζί Του, επανακτά την όραση του και μπαίνει το δρόμο Του. Ανάβει στην καρδιά του η πίστη και βλέπει τον Ιησού τον Υιό του Θεού! Έτσι έγινε και για τους δυο μαθητές, έτσι και για τον τυφλό, έτσι και για τον καθένα από εμάς.
Έτσι αποκαλύπτεται ο Ιησούς.
Προσευχήσου……
Άνοιξε τα μάτια μου, Κύριε,
τα έργα της αγάπης σου να δω.
Είμαι ο τυφλός που βρέθηκε στο δρόμο σου.
θεράπευσέ με, δώσε μου το φως.
Κύριε, ν’ ακούσω το λόγο σου
και δύναμη να πάρω στη ζωή.
Δούλος σου εγώ νουθέτησέ με, Κύριε,
είναι για μένα τα λόγια σου τροφή.
Δείξε μου το δρόμο σου, Κύριε,
μαζί σου να βαδίσω στο σταυρό.
Μην κλονιστώ από την απιστία μου,
εσύ για μένα στάσου οδηγός. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
