ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΠΟΝΕΜΕΝΗΣ
Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου 2023
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη Άγιο Ευαγγέλιο
Στέκονταν, τότε, κοντά στο σταυρό του Ιησού η μητέρα του και η αδελφή της μητέρας του, η Μαρία η γυναίκα του Κλωπά και η Μαρία η Μαγδαληνή. Ο Ιησούς, λοιπόν, όταν είδε τη μητέρα του και το μαθητή που αγαπούσε να στέκεται δίπλα της, λέει στη μητέρα του: “Γυναίκα, αυτός είναι ο γιος σου”. Μετά λέει στο μαθητή: “Αυτή είναι η μητέρα σου”. Κι από εκείνη την ώρα, ο μαθητής την πήρε στο σπίτι του.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός (Στοχασμός don Luigi Maria Epicoco)
Δεν υπάρχουν πολλά να προσθέσουμε στη σκηνή που μας αφηγείται το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο. Είναι ο ίδιος ο Ιωάννης που είναι παρών σε εκείνη τη στιγμή. Είναι ο εκτελεστής της διαθήκης του Χριστού, αυτός που έχει την τύχη να έχει τον μοναδικό αληθινό θησαυρό που είχε ποτέ ο Χριστός στην επίγεια ζωή Του: την Παναγία τη Μητέρα Του. Από τα χέρια του Ιωάννη και μετά, από χέρι σε χέρι, αυτή η Μητέρα έχει διατρέξει όλη την ιστορία και ολόκληρη την Εκκλησία.
Όπου υπάρχει μαθητής, εκεί υπάρχει και η Μητέρα, γιατί είναι το θέλημα του Χριστού η Μητέρα Του να είναι και δική μας μητέρα. Και μια μητέρα ξέρει πώς να σταθεί πλάι μας ιδιαίτερα την ώρα της δοκιμασίας και την ώρα του σκότους.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν γιατί στην προσευχή του Χαίρε Μαρία επαναλαμβάνουμε από την παιδική ηλικία: «παρακάλει για μας τους αμαρτωλούς, τώρα και στην ώρα του θανάτου μας». Είναι ένας τρόπος με τον οποίο υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας ότι όλα όσα ζούμε εδώ, με θέλημα του ίδιου του Ιησού, περιέχονται στην αγκαλιά της Μητέρας. Η ίδια η Εκκλησία όταν σκέφτεται σε ποια πρέπει να μοιάζει, δεν μπορεί παρά να σκεφτεί αυτή τη γυναίκα. Η ικανότητά της να υποδέχεται, να είναι εκεί, να φροντίζει, αυτό είναι που πρέπει να είναι η Εκκλησία πάντα σε κάθε τόπο και σε κάθε στιγμή.
Όμως η Εκκλησία δεν είναι κάτι το αφηρημένο. Η Εκκλησία είμαστε εμείς, ο κάθε βαπτισμένος. Όλοι έχουμε το κάλεσμα να ζούμε όπως η Παναγία. Εκείνη είναι ο Χριστιανισμός που καλούμαστε να ζήσουμε. Εκείνη είναι η κατ’ εξοχήν μαθήτρια. Η Παναγία είναι πάντα σε σχέση με τον Χριστό. Επίκεντρο της είναι ο Χριστός. Η ζωή της περιστρέφεται γύρω από Αυτόν.
Μπορούμε να σωθούμε χωρίς την Παναγία; Θα απαντούσα με μια άλλη ερώτηση: Είναι δυνατόν να ζεις χωρίς μητέρα; Ναι μπορείς; αλλά πόσο δύσκολο είναι. Αλλά να θυμάσαι ότι αν είσαι πάνω στο Σταυρό, εκεί κάτω στέκεται σίγουρα Εκείνη. Η Παναγία είναι εκείνη την οποία διάλεξε ο Θεός για να μην σε αφήσει μόνο, μόνη.
Προσευχή της ημέρας.
Παναγιά μου, μητέρα του Θεού, δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να γνώρισε βαθιά τον ανθρώπινο πόνο, όπως Εσύ! Από την αρχή που δέχτηκες να γεννήσεις τον Υιό του Θεού, σε χτύπησε η δυστυχία. Κινδύνεψες να εγκαταλειφθείς από τον Ιωσήφ. Δοκίμασες την πικρή γεύση της ξενιτιάς φεύγοντας διωγμένη στην Αίγυπτο. Ύστερα από μερικά χρόνια, έχασες τον Ιωσήφ μένοντας μόνη με το παιδί Σου. Κι όλες αυτές οι πληγές σε οδήγησαν στο αποκορύφωμα του πόνου Σου με τον μαρτυρικό, ατιμωτικό θάνατο του γιου Σου Ιησού Χριστού. Ό,τι είχες τα έχασες, κι αυτές οι απώλειες ξέσκισαν για πάντα την καρδιά Σου. Όμως ποτέ δεν άφησες τον πόνο Σου να αμφισβητήσει την πίστη Σου στο έργο του Θεού. Ενώ όλα φαίνονταν μάταια, Εσύ μέσα Σου ήξερες ότι ο Μεγαλοδύναμος από το τίποτα μπορούσε να δημιουργήσει μια καινούρια ζωή. Αυτή η αναλλοίωτη εμπιστοσύνη και αγάπη Σου για τον Θεό εξαφάνισε όλους τους πόνους Σου. Σ’ ευχαριστώ που πέρασες τόσα πολλά για να μας φέρεις τον Σωτήρα μας. Σ’ ευγνωμονούμε που στήριξες το έργο του Θεού θυσιάζοντας τα πάντα για να γίνουμε παιδιά του μέσω του Ιησού Χριστού.
Προσευχή του π. Πέτρου Χονγκ τ.Ι
Απόσπασμα από το προσευχητάρι ” Μέρα με την ημέρα με τον Θεό”.
(www.episkopisyrou.gr)
