ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΗΣ 12ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ
26 Ιουνίου 2023
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο (7,1-5)
Τον καιρό εκείνο είπε ο Ιησούς: Μην κρίνετε, για να μην κριθείτε. Διότι, με εκείνη την κρίση που κρίνετε, θα κριθείτε και με εκείνο το μέτρο που μετράτε θα μετρηθείτε κι εσείς. Και γιατί βλέπεις το άχυρο που βρίσκεται στο μάτι του αδελφού σου, αλλά δεν αντιλαμβάνεσαι το δοκάρι που βρίσκεται στο δικό σου μάτι; Ή πώς θα πεις στον αδελφό σου, `άφησε να βγάλω το άχυρο από το μάτι σου’, ενώ, ιδού, το δοκάρι βρίσκεται στο μάτι σου; Υποκριτή, βγάλε πρώτα το δοκάρι από το μάτι σου και τότε θα δεις, για να βγάλεις το άχυρο από το μάτι του αδελφού σου.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός don Luigi Maria Epicoco
Το ότι κρίνουμε είναι ένα ζήτημα που αφορά τον καθένα μας για έναν πολύ απλό λόγο: για εμάς ο άλλος είναι ο καλύτερος καθρέφτης στον οποίο μπορούμε να δούμε την αλήθεια για τον εαυτό μας. Ωστόσο, το λάθος που κάνουμε είναι να πιστεύουμε ότι συνειδητοποιούμε τα ελαττώματα των άλλων, τα όρια της αδυναμίας τους, ξεχνώντας ότι σε όλα αυτά που προφανώς λέμε για τον άλλον, είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Συχνά η σκληρότητα των κρίσεων μας προς τους άλλους εκφράζει την έλλειψη αποδοχής αυτών των ίδιων καταστάσεων μέσα μας. Μόνο εκείνοι που δεν αγαπούν τον εαυτό τους βλέπουν πάντα το κακό στους άλλους. Όποιος είναι συμφιλιωμένος με τον εαυτό του, πάντα κοιτάζει τον άλλον με έλεος, με ευλογία.
Ο Ιησούς είναι ξεκάθαρος και ζητά από τους μαθητές του: «Μην κρίνετε, για να μην κριθείτε. Διότι, με εκείνη την κρίση που κρίνετε, θα κριθείτε και με εκείνο το μέτρο που μετράτε θα μετρηθείτε κι εσείς.». Είναι σαν να θέλει να μας πει ότι είναι καλύτερα να δουλέψουμε επάνω στην δική μας κρίση για να μπορέσουμε να βρούμε την ίδια καλοπροαίρετη κρίση όταν στο τέλος της ιστορίας θα κριθούμε όλοι από αυτόν που είναι ο κατεξοχήν δίκαιος.
Και το πρώτο βήμα είναι να διορθώσουμε μέσα μας αυτό που θα θέλαμε να διορθώσουμε στους άλλους: «γιατί βλέπεις το άχυρο που βρίσκεται στο μάτι του αδελφού σου, αλλά δεν αντιλαμβάνεσαι το δοκάρι που βρίσκεται στο δικό σου μάτι; Ή πώς θα πεις στον αδελφό σου, `άφησε να βγάλω το άχυρο από το μάτι σου’, ενώ, ιδού, το δοκάρι βρίσκεται στο μάτι σου; Υποκριτή, βγάλε πρώτα το δοκάρι από το μάτι σου και τότε θα δεις, για να βγάλεις το άχυρο από το μάτι του αδελφού σου».
Με αυτόν τον τρόπο, η ικανότητά μας να κρίνουμε έχει ως φυσική διέξοδο την προσωπική μας μεταστροφή. Όλο το κακό που παρατηρούμε στον κόσμο και στον άλλο πρέπει πρώτα απ’ όλα να το εξαφανίσουμε από τον εαυτό μας και έτσι θα έχουμε πραγματικά αλλάξει τον κόσμο. Στην πραγματικότητα, εγώ είμαι το πρώτο κομμάτι του κόσμου που πρέπει να αλλάξει. Αν ξεκινήσω από εμένα, σταματάω να δείχνω με το δάχτυλό μου.
Προσευχή της ημέρας.
Σ’ Εσένα Ιησού, διδάσκαλε της ζωής, δωρίζω με χαρά και με ανανεωμένο ενθουσιασμό κάθε ώρα της ζωής μου.
Εσύ, ελευθέρωσε την από εγωισμούς και από θλίψεις κάνε την φωτεινή και αγνή.
Εσύ, προστάτευέ την σαν όμορφη άνοιξη, και κάνε την ικανή να μην έχει μέτρο στην γενναιοδωρία, να δωρίζει δίχως να κοιτά το τι θα αποκομίσει.
Κάνε με ικανό να δεσμευτώ στην αγάπη και να κάνω τους άλλους να σε αγαπήσουν Κύριε Ιησού.
Σε εσένα εναποθέτω την ελπίδα μου και όλη μου τη ζωή. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
