ΠΕΜΠΤΗ ΤΗΣ 11ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
22 Ιουνίου 2023
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο (6, 7-15)
Και όταν προσεύχεστε μη φλυαρείτε όπως κάνουν οι εθνικοί, οι οποίοι νομίζουν ότι θα εισακουσθούν με την πολυλογία τους. Οπότε, μη γίνετε όμοιοι τους, διότι γνωρίζει ο Πατέρας σας τι πράγματα έχετε ανάγκη, προτού εσείς του ζητήσετε. Έτσι, λοιπόν, εσείς να προσεύχεστε:
Πατέρα μας, που είσαι στους ουρανούς,
ας αγιαστεί το όνομά σου,
ας έλθει η βασιλεία σου,
ας γίνει το θέλημά σου,
όπως στον ουρανό έτσι πάνω στη γη.
Δώσε μας σήμερα τον άρτο που έχουμε ανάγκη,
και συγχώρεσέ μας τα χρέη μας,
όπως και εμείς συγχωρέσαμε τους οφειλέτες μας,
και μη μας δοκιμάσεις με πειρασμό,
αλλά ελευθέρωσέ μας από τον Πονηρό.
Πράγματι, εάν συγχωρέσετε στους ανθρώπους τα παραπτώματά τους, θα συγχωρέσει και σε σας ο Πατέρας σας ο ουράνιος. Αλλά εάν δεν συγχωρέσετε στους ανθρώπους, ούτε ο Πατέρας σας θα συγχωρέσει τα παραπτώματά σας.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός don Luigi Maria Epicoco
«Και όταν προσεύχεστε μη φλυαρείτε όπως κάνουν οι εθνικοί, οι οποίοι νομίζουν ότι θα εισακουσθούν με την πολυλογία τους». Τα λόγια του Ιησού στο σημερινό Ευαγγέλιο παραμένουν επίκαιρα. Πράγματι, κρύβεται πάντοτε μέσα μας μια ειδωλολατρική στάση, στην οποία η εικόνα που μας καθοδηγεί εσωτερικά είναι αυτή της θεότητας που πρέπει να εξευμενιστεί με την απόδοση των προσευχών και των θυσιών μας. Ο Θεός δεν χρειάζεται να πειστεί και αυτό για έναν θεμελιώδη λόγο: Είναι ο Πατέρας μας και μας αγαπά. Είναι ήδη πεπεισμένος.
Η δυναμική της προσευχής δεν υπηρετεί τον Θεό αλλά μάλλον εμάς. Είναι στο βαθμό της μεταστροφής μας, της επίγνωσής μας, της απλότητας ή όχι της καρδιάς μας που η προσευχή αποδίδει καρπούς.
Αλλά η αφετηρία είναι καθοριστική: δεν είμαστε ειδωλολάτρες που θέλουμε να χειραγωγήσουμε τη θεότητα, είμαστε Χριστιανοί πεπεισμένοι για την αγάπη του Θεού. «Οπότε, μη γίνετε όμοιοι τους, διότι γνωρίζει ο Πατέρας σας τι πράγματα έχετε ανάγκη, προτού εσείς του ζητήσετε.». Και ακριβώς σε αυτήν την επιβεβαίωση του Ιησού τίθεται ένα ερώτημα που ακούω συχνά από τους ανθρώπους: ποιο είναι το νόημα να προσευχόμαστε αν ο Θεός τα γνωρίζει ήδη όλα;
Ο λόγος για εμάς τους ανθρώπους έχει τεράστια αξία. Μέσα από το λόγο έρχονται τα πράγματα στο φως. Χωρίς το λόγο είμαστε καταδικασμένοι να υποστούμε μόνο τις συνέπειες των εμπειριών μας. Χάρη στον λόγο, είμαστε σε θέση να αποστασιοποιηθούμε από τα πράγματα και με μια ορισμένη έννοια να επιστρέψουμε στο να είμαστε πρωταγωνιστές τους. Γι’ αυτό ο Θεός μας δίνει τον λόγο, όχι επειδή Εκείνος δεν ξέρει αλλά επειδή εμείς το έχουμε ανάγκη. Ταυτόχρονα, όμως, η προσευχή δεν έχει μόνο αυτή την ευεργετική λειτουργία, αλλά μπορεί να αλλάξει τα πράγματα, να τα κατευθύνει διαφορετικά, να τα αναποδογυρίσει, αλλά μόνο με την προϋπόθεση ότι γίνεται με πίστη και επιτρέπουμε τη μεταστροφή μας.
Η μεταστροφή μας συνίσταται στην εγκατάλειψη της πέτρινης καρδιάς και στο να επιστρέψουμε σε μια καρδιά από σάρκα. Οι μεγάλοι άγιοι εισακούστηκαν γιατί είχαν αφήσει τη Χάρη του Θεού να τους δώσει πίσω μια καρδιά ικανή να ζητά με τη βεβαιότητα των παιδιών και το πείσμα των ερωτευμένων.
Προσευχήσου……
«Πατέρα μας, ο Υιός σου Ιησούς με μαθαίνει να προσεύχομαι, και το πρώτο που με δίδαξε είναι να σε αποκαλώ Πατέρα, αλλά όχι απλά Πατέρα μου, αλλά Πατέρα μας, ώστε ομολογώντας Εσένα Πατέρα μας να αναγνωρίζω τον πλησίον ως αδελφό μου.
Με δίδαξε η προσευχή μου να μην είναι φλύαρη, γιατί Εσύ ως καλός Πατέρας ξέρεις από τι έχουμε ανάγκη, προτού ακόμη σου το ζητήσουμε.
Για αυτό λοιπόν κάνω σιωπή Κύριε, σταματώ τα λόγια μου, για να ακούσω το δικό σου Λόγο απλά σου ψιθυρίζω με εμπιστοσύνη «Πατέρα μας». Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
.
