ΕΝΑΣ ΑΚΑΤΑΒΛΗΤΟΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ LUIGI BETTAZZI
Από καιρό ήθελα να παρουσιάσω τον 97χρονο ιεράρχη Luigi Bettazzi, πρώην Επίσκοπο της Ivrea, στην περιοχή του Τορίνο. Πριν λίγες μέρες διάβασα δημόσιες παρεμβάσεις του, για τα δικαιώματα προστασίας των ηλικιωμένων ιταλών ασθενών από τον κορωνοϊό και βρίσκω την ευκαιρία.
Ο ιεράρχης γεννήθηκε το 1923 στο Τρέντο. Υπήρξε βοηθός εκκλ. παραστάτης της FUCI ( Ομοσπονδίας Καθολικών Φοιτητών) και βοηθός Επίσκοπος Μπολώνιας το 1963. Από το πόστο αυτό έλαβε μέρος στα 3/4 της Β Συνόδου του Βατικανού.
Είναι ο μοναδικός, ακόμα εν ζωή, ιταλός Ιεράρχης όπως και ο μοναδικός από τους (αρχικά 40, αργότερα 500) Ιεράρχες που υπέγραψαν το ιστορικό Σύμφωνο των Κατακομβών ( δίπλα στις Κατακόμβες της Domitilla της Ρώμης) το 1965, στο τέλος της Β΄Συνόδου : οι υπογράφοντες δεσμεύονταν να ζουν σύμφωνα με την καθημερινή ζωή των πιστών τους ( διαμονή, φαγητό και μετακινήσεις) και όχι ως “πρίγκιπες” . Ένα κείμενο επαναστατικό, για τα ως τότε εκκλησιαστικά δεδομένα, που ο Πάπας Παύλο Στ΄”φοβήθηκε” ότι θα ταύτιζε την καθολική εκκλησία με την Αριστερά. Πάντως ο Επίσκοπος Bettazzi θεωρεί ότι οι επιλογές του έχουν βρει τη φυσική τους συνέχεια στην επιλογή του Πάπα Φραγκίσκου να υπερασπίζεται τους φτωχούς, όπου γης
Από το 1966 ως το 1999 διετέλεσε Επίσκοπος της Ivrea, αλλά η απήχησή του ήταν πολύ ευρύτερη. Tο 1968 εκλέχθηκε Πρόεδρος της Pax Christi Italia και αργότερα (1978-1985) της Διεθνούς Pax Christi, λαμβάνοντας και το βραβείο ΟΥΝΕΣΚΟ για θέματα Εκπαίδευσης και Ειρήνης. Το 1978 έκανε δημόσια έκκληση προς τις Ερυθρές Ταξιαρχίες να αντικαταστήσει τον απαχθέντα πολιτικό Αλντο Μόρο. Έκανε δημόσιο διάλογο με τον κομμουνιστή ηγέτη Ενρίκο Μπερλιγκουέρ.
Απέρριπτε τα κονδύλια για στρατιωτικές δαπάνες, σε εποχή που η άποψη αυτή ήταν ποινικά κολάσιμη. Υπήρξε θερμός υποστηρικτής του διαλόγου χριστιανών με μη πιστεύοντες. Όλα αυτά σε εποχές που τον έφεραν σε αντιπαράθεση με παραδοσιακές καθολικές απόψεις.
Έγραψε πολλά βιβλία και, μετά την παραίτησή του εξακολούθησε να εκφράζει πρωτοποριακές ( και για την ηλικία του ) απόψεις, υπερασπιζόμενος το δικαίωμα των πολιτών να κάνουν πολιτική ένωση αντί θρησκευτικού γάμου, αναγνωρίζοντας “δικαιώματα αγάπης” σε ανθρώπους του ίδιου φύλου, υποστηρίζοντας δικαιώματα μεταναστών και ηλικιωμένων και τιθέμενος κατά της ξενόφοβης πολιτικής Σαλβίνι.
Πληροφόρηση από ιταλικό τύπο και Wikipedia
Φωτογραφία από VaticanNews
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ
Μέλος Συνοδικής Επιτροπής ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ
