Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΥ π. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ ΜΥΣΤΙΚΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ ΤΗ Μ. ΠΕΜΠΤΗ
Οι μαθητές ρώτησαν τον Ιησού: «Που θέλεις να σου ετοιμάσουμε να φας το Πάσχα; Και εκείνος τους είπε: πηγαίνετε στην πόλη, στον τάδε και πείτε του: Ο διδάσκαλος λέει: ότι πλησίασε ο καιρός μου και θα εορτάσω το Πάσχα με τους μαθητές του στο σπίτι σου». Και οι μαθητές έκαναν όπως τους διέταξε ο Ιησούς και ετοίμασαν το Πάσχα.
Αδελφοί μου και αδελφές μου, φέτος ο Κύριος θα γιορτάσει το Πάσχα στο σπίτι σας, στα σπίτια μας. Όμως πρέπει να τα ετοιμάσουμε. Είμαστε οι σημερινοί μαθητές Του. Γνωρίζω ότι πολλοί ήδη, έχουν ετοιμάσει τόσο το σπίτι τους όσο και αυτό που συμβολίζει που είναι η καρδιά τους, έστω και με διαφορετικό τρόπο. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος πρέπει να τελέσουμε το Πάσχα μαζί με τον Κύριο. Εξ άλλου μόνο μαζί Του μπορούμε να γιορτάσουμε το Πάσχα που τέλεσε Εκείνος το 33 μΧ και εμείς κάθε χρόνο με ιδιαίτερη επισημότητα κάνουμε ανάμνηση εκείνου του ενός και μοναδικού Πάσχα.
Ο Ιησούς ζει τις τελευταίες ώρες της επίγειας ζωής του συντροφιά με τους μαθητές Του. Ο Διδάσκαλος μάς δίνει ένα δυνατό παράδειγμα αγάπης για να μπορούμε να το μιμούμαστε, κάθε φορά που θα αναζητούμε τρόπους να τηρούμε τη νέα εντολή της αγάπης που σήμερα μας δίνει.
Σ΄ αυτή την εντολή ο Κύριος δίνει μια αιώνια διάσταση με τη σύσταση του Μυστηρίου της Ευχαριστίας. Η αποστολή Του πλησιάζει προς το τέλος. Αύριο θα ακουστεί σε όλη την άφωνη και σκοτεινιασμένη οικουμένη το θεϊκό και λυτρωτικό «τετέλεσθαι». Όλα έγιναν από τον Υιό σύμφωνα με το θέλημα του Πατέρα, με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος.
Ο Ιησούς σήμερα γιορτάζει μαζί με τους 12, το τελευταίο εβραϊκό Πάσχα και εγκαινιάζει το νέο Πάσχα, το Πάσχα το δικό Του, το Πάσχα το δικό μας. Γιορτάζει, αλλά ταυτόχρονα νιώθει ένα μεγάλο ανθρώπινο πόνο, αναγγέλλει πως ένας από τους φίλους Του θα τον παραδώσει στους εχθρούς Του. Ο πόνος Του γίνεται ακόμη πιο έντονος όταν αποκαλύπτει πως κι ένας άλλος μαθητής, ο αυθόρμητος και θαρραλέος Πέτρος, όχι μια, αλλά τρεις φορές θα τον απαρνηθεί, αλλά και οι άλλοι μαθητές, σχεδόν όλοι, θα τον εγκαταλείψουν.
Όμως η αγάπη Του γι’ αυτούς δε μειώνεται, αντίθετα γίνεται πιο δυνατή. Γνωρίζει πως τώρα είναι αδύναμοι, γι’ αυτό ενεργούν έτσι, αλλά όταν θα έλθει το Πνεύμα το Άγιο, θα τους φωτίσει και τότε θα αντιληφθούν το μέγεθος της αγάπης Του, θα γίνουν δυνατοί και θα Του ανταποδώσουν την αγάπη, κηρύττοντάς την στα πέρατα της γης και επισφραγίζοντάς την με την ίδια τους τη ζωή.
Την άγια αυτή βραδιά, ο Ιησούς προχωρεί σε κάτι ακόμη πιο δυνατό. Πριν πεθάνει πάνω στο Σταυρό, τεμαχίζεται πάνω στην πρώτη Αγία Τράπεζα του κόσμου και δίνει εντολή στους μαθητές Του να κάνουν το ίδιο στην ανάμνησή του. Αυτό αδελφοί μου και αδελφές μου, κάνουμε αυτή τη βραδιά μαζί σας.
Ναι, το γνωρίζω καλά, η φετινή Μεγάλη Πέμπτη είναι πολύ διαφορετική από εκείνες που έχουμε ζήσει μέχρι τώρα. Η Εκκλησία Ναός είναι κλειστή, αλλά η καρδιά της Εκκλησίας λαός είναι ορθάνοικτη για να δεχθεί όσα ο ίδιος ο Κύριος σήμερα εκτελεί και της παραγγέλνει. Φέτος μειώνεται ο συναισθηματισμός και αυξάνεται το βίωμα της ουσίας των όσων συμβαίνουν στο υπερώο της Ιερουσαλήμ και στο υπερώο των σπιτιών μας και των καρδιών μας, έστω και με κλειστές τις πόρτες των Ναών μας.
Ο Ιησούς, μετά τη σύσταση του Μυστηρίου της Ευχαριστίας, προχωρά σε κάτι πρωτόγνωρο και εντυπωσιακό, που όλους τους ξαφνιάζει και ιδιαίτερα τον Πέτρο. Γονατίζει μπροστά σε καθένα από τους μαθητές Του, ακόμη και στον υποψήφιο προδότη Του και πλένει τα πόδια τους. Πλένει τα δικά σας και τα δικά μας πόδια, τα πόδια των μαθητών Του όλων των αιώνων. Και μας δίνει εντολή να κάνουμε και εμείς το ίδιο ο ένας στον άλλο. «Εσείς με φωνάζετε Διδάσκαλο και καλά το λέτε διότι είμαι. Εάν λοιπόν εγώ, ο Κύριος και Διδάσκαλος έπλυνα τα πόδια σας, και σεις οφείλετε να πλένετε ο ένας τα πόδια του άλλου.» (Ιωάν. 13,13-14).
Η καρδιά του Ιησού αυτή τη βραδιά φλέγεται από αγάπη για όλους μας.
Ο Ιησούς επιτρέπει στον πιο αγαπητό μαθητή Του, τον Ιωάννη να το διαπιστώσει, του επιτρέπει να γείρει το κεφάλι πάνω στο στήθος Του και να ακούσει τους χτύπους της καρδιάς Του. Κτυπά δυνατά για κάθε άνθρωπο: πιστό ή άπιστο, δίκαιο ή άδικο, δραστήριο ή αδιάφορο, πλούσιο ή φτωχό, άγιο ή αμαρτωλό, για μένα, για την καθεμιάς σας και τον καθένα σας, για όλη την Εκκλησία και την ανθρώπινη κοινωνία.
Τώρα, και εμείς οφείλουμε στην ανάμνησή του, όχι μόνο να τελούμε το Μυστήριο της Ευχαριστίας τεμαχίζοντας τον άρτο, αλλά και να τεμαχιζόμαστε ο ένας για τον άλλο, και να ζούμε ως αδέλφια, και ο ένας να συμπληρώνει τον άλλο και να συμπληρώνεται από τον άλλο.
Αυτή τη βραδιά της μυστηριακής και φυσικής αγάπης, ας μιμηθούμε τον άγιο Ιωάννη. Ας γείρουμε στο στήθος του Ιησού για να νοιώσουμε πόσο δυνατά κτυπά η καρδιά Του και για μας. Ας μιμηθούμε τον Πέτρο, ο οποίος μετάνιωσε που αρνήθηκε το Δάσκαλό Του και μαζί Του ας πούμε κι εμείς για όσες φορές τον αρνηθήκαμε: «Κύριε παρόλα αυτά, εσύ ξέρεις πως σε αγαπούμε». Αμήν.
