ΚΡΑΚΟΒΙΑ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΝΕΟΛΑΙΑΣ
Γράφει η Μαρία Βακονδίου
Ανταπόκριση της Ελληνικής αποστολής για τη 2η εβδομάδα της 31ης Παγκόσμιας Ημέρας Νεολαίας
Δευτέρα 25/7/2016
Ολοκληρώνοντας την πρώτη εβδομάδα του προσκυνήματός μας στην περιοχή του Sosnowiec ήρθε η ώρα να μεταφερθούμε στην πόλη που θα διεξαχθεί η 31η Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας στην Κρακοβία. Μετά από ένα δίωρο ταξίδι φτάσαμε στην πόλη, στους δρόμους της οποίας περιηγηθήκαμε αφού τακτοποιηθήκαμε στο σχολείο των Καρμελιτάνων, όπου και θα μέναμε την 2η εβδομάδα. Με την συνοδεία μίας μοναχής από εκείνες που μας φιλοξενούν στο σχολείο, επισκεφτήκαμε τον Καθεδρικό ναό του Αγ. Στανισλάου, το κάστρο Βαβέλ και άλλα αξιοθέατα της περιοχής. Η υπόλοιπη ημέρα κύλισε ήρεμα και η ελληνική αποστολή είχε την ευκαιρία να γνωρίσει το κέντρο της Κρακοβίας, να ανταλλάξει αναμνηστικά με αποστολές από άλλες χώρες και να γευθεί νόστιμες τοπικές γεύσεις.
Τρίτη 26/7/2016
Η δεύτερη ημέρα στην Κρακοβία ξεκίνησε πολύ νωρίς με την ελληνική αποστολή να κατευθύνεται προς το προσκύνημα του Αγ. Ιωάννη Παύλου Β’. Στο σημείο του προσκυνήματος είχαν ήδη προσέλθει κι άλλες αποστολές. Αν και η αναμονή μας στην ουρά ήταν εξαντλητική, αυτή αποτέλεσε μια αξέχαστη εμπειρία Ο χώρος του Προσκυνήματος ήταν διακοσμημένος με ψηφιδωτές εικόνες, και τα προσωπικά αντικείμενα του Αγίου Πάπα Ιωάννη Παύλου Β’ (ακόμα και το ράσο που φορούσε όταν έγινε η απόπειρα δολοφονίας εναντίον του το 1981). Στην συνέχεια επισκεφτήκαμε το Προσκύνημα της Ευσπλαχνίας, ενώ το πρώτο μισό της ημέρας ολοκληρώθηκε με φαγητό στην πόλη. Το απόγευμα τελέστηκε Θεία Λειτουργία στην πεδιάδα Błona από τον Αρχιεπίσκοπο της Κρακοβίας, η οποία αποτελούσε και την έναρξη της 31ης ΠΗΝ μέσα σε κλίμα ενθουσιασμού και χαράς.
Τετάρτη 27/7/2016
Από την Τετάρτη ως την Παρασκευή το πρόγραμμα του προσκυνήματος περιλάμβανε κατηχήσεις οι οποίες έγιναν από τον Σεβ. Πέτρο Στεφάνου σε έναν ξεχωριστό χώρο, την ενορία της θείας ευσπλαχνίας. Μετά από μια σύντομη δραστηριότητα εμψυχώσεων πήρε το λόγο και άρχισε η κύρια κατήχηση με τίτλο: «Τώρα είναι ο καιρός της ευσπλαχνίας». Μετά από τον κατατοπιστικό λόγο και τις εύστοχες ερωτήσεις των νέων, η εμψύχωση της ελληνικής αποστολής ολοκληρώθηκε με την τέλεση της θείας Λειτουργίας, στην οποία το Ευαγγέλιο ερμήνευσε ο π. Νίκος Ρούσσος. Λίγες ώρες ανάπαυσης ήταν αρκετές για τους νέους, ώστε να ξεκινήσουν το απόγευμα και να παρευρεθούν αρχικά στην προσευχή του τάγματος Taize και έπειτα στο φεστιβάλ των Foccolare. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κυρίως γνώρισμα των κινημάτων αυτών είναι η προσήλωση στην ενότητα του χριστιανικού κόσμου, στην επικράτηση της ειρήνης σε όλες τις γωνιές του πλανήτη και στην εξάλειψη των διαφορών ανεξαρτήτως θρησκείας, έθνους, γλώσσας ή χρώματος. Κύριος γνώμονας τους είναι ο άνθρωπος -είτε είναι ορθόδοξος είτε καθολικός είτε οποιασδήποτε άλλης ομολογίας-, ο οποίος είναι πλασμένος για να μοιράζεται την αγάπη και να ζει σε συμφιλιωμένες κοινωνίες περικυκλωμένος από συνανθρώπους του.
Πέμπτη 28/7/2016
Πρωί πρωί, και αφού ανταλλάξαμε την πρώτη καλημέρα, κατευθυνθήκαμε ξανά προς τον ναό της Θείας Ευσπλαχνίας για την δεύτερη κατήχηση με θέμα:« Ας αφήσουμε τον Χριστό να μας αγγίξει». Όπως και την προηγούμενη μέρα, η κατήχηση έλαβε το ίδιο τελετουργικό και αφότου δόθηκε η δυνατότητα εξομολόγησης των νέων που το επιθυμούσαν, ακολούθησε η Θ. Λειτουργία, στην οποία συμμετείχαν όλοι οι ιερείς της ελληνικής αποστολής. Την ερμηνεία των αναγνωσμάτων την ανέλαβε ο π. Γεώργιος Ντάγκας. Το απόγευμα ήταν μια πραγματική γιορτή για όλους τους νέους οι οποίοι συγκεντρώθηκαν στη Błonia. Με ύμνους και αστείρευτο ενθουσιασμό, πραγματοποιήθηκε η υποδοχή του Πάπα Φραγκίσκου, ο οποίος αφού καταχειροκροτήθηκε από όλους, απευθύνθηκε στους νέους με λόγια που σίγουρα τους σημάδεψαν. Μεταξύ αυτών, ο Πάπας χαρακτηριστικά ανέφερε πως θλίβεται όταν βλέπει νέους να χάνουν την ελπίδα τους, να μην μοχθούν για το μέλλον τους και να είναι αγενείς και αδιάφοροι, προς τους συνάνθρωπούς τους. Στη συνέχεια, με δυνατή φωνή, τους προέτρεπε να είναι ευσπλαχνικοί, να δημιουργήσουν ή να συμπληρώσουν εκείνοι αυτό που λείπει από τον κόσμο, δηλαδή η αγάπη, η ελπίδα, η συμφιλίωση, η προσφορά και το ενδιαφέρον. Οι νέοι πρέπει να είναι εκείνοι που θα κάνουν την αρχή, που θα γίνουν οι νέοι απόστολοι του Χριστού και θα φέρουν κοντά του, όλους όσους εκείνους έχουν απομακρυνθεί. Η εμπιστοσύνη του προς τους νέους και ο τρόπος με τον οποίο με τον οποίο απευθυνόταν σε αυτούς ήταν στ αλήθεια μοναδικός και συγκινητικός και έκανε ακόμα πιο κατανοητό τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε και πρέπει να βιώσουμε την ευσπλαχνία, ειδικά σε αυτό το έτος την ευσπλαχνίας που διανύουμε.
Παρασκευή 29/7/2016
Τελευταία μέρα των κατηχήσεων της ελληνικής αποστολής, που μας προετοίμασαν για την μεγάλη αγρυπνία του Σαββάτου και την Θεία Λειτουργία της Κυριακής, την οποία τέλεσε ο Πάπας. Το τελευταίο παιχνίδι εμψύχωσης, καθώς και η τελευταία κατήχηση που ακολούθησε από τον Σεβασμιότατο Πέτρο, είχαν θέμα «Να είμαστε εργαλεία της ευσπλαχνίας», ενώ η ομιλία στην τελευταία λειτουργία της αποστολής μας, έγινε από τον π. Ιωάννη Σκλάβο. Τόσο μέσα από τις κατηχήσεις, όσο και από την ομιλία του Πάπα, οι νέοι βρέθηκαν πιο κοντά στο να κατανοήσουν τη σπουδαιότητα της ευσπλαχνίας του Θεού, αλλά και των ανθρώπων μεταξύ τους, καθώς και έναν από τους μακαρισμούς που αναφέρονται στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου και αποτελεί το θέμα της 31ης ΠΗΝ, «Μακάριοι οι ελεήμονες, γιατί θα ελεηθούν». Η Παρασκευή ήταν επίσης τελευταία ημέρα μας στην πεδιάδα Błona, αφού το σαββατοκύριακο οι ακολουθίες τελέστηκαν στο «campus misericordiae» (πεδιάδα της ευσπλαχνίας). Με την παρουσία όλων των νέων από όλες τις χώρες, τελέστηκε η ακολουθία του δρόμου του Σταυρού. Σε αυτόν, κατά την διάρκεια της ανάγνωσης των «στάσεων», υπήρχαν αναπαραστατικές χορογραφίες, ύμνοι από πολυάριθμη ορχήστρα, καλλιτεχνικές δημιουργίες και βίντεο, κάνοντας τον έτσι πιο σύγχρονο, διαδραστικό και ζωντανό. Ο Πάπας Φραγκίσκος στην συνέχεια πήρε και πάλι το λόγο, ο οποίος απευθυνόμενος στους νέους με την ίδια ένταση όπως και την προηγούμενη ημέρα, επικεντρώθηκε περισσότερο στο ερώτημα: «που είναι ο Θεός;» και πώς Εκείνος καθίσταται παρών στις ζωές μας, μέσα από τα έργα ευσπλαχνίας, υλικά και πνευματικά. Ερώτημα το οποίο οι νέοι αναλογίζονται συχνά στην παρούσα εποχή αναταραχών και αστάθειας που βιώνουμε, όπως επίσης και αν Αυτός τους βοηθά τη στιγμή που έχουν ανάγκη να ορθοποδήσουν. Ο Πάπας τότε, προέτρεψε τους νέους να πιστέψουν πως ο Θεός είναι πάντα κοντά μας, σε κάθε εποχή, σε και στιγμή της ζωής μας και σε κάθε στοιχείο. Και αν καμιά φορά δυσκολευόμαστε να τον πιστέψουμε, οφείλουμε να ξέρουμε αλλά και να γίνουμε εμείς ο ένας για τον άλλον ευσπλαχνικοί μέσα από πράξεις απλές και καθημερινές. Τη δωρεά τροφής, νερού, στέγης, την προσφορά αγάπης και συμπόνιας στον άρρωστο και τους νεκρούς μας, αποτελούν κάποιες από τις πράξεις που ο Θεός μέσα από το λόγο του υιού του, προτρέπει τους μαθητές του, δηλαδή όλους εμάς, να ακολουθούμε ώστε να τελειοποιούμε το δικό του έργο στη Γη και να γινόμαστε ολοένα και πιο «όμοιοι» μαζί του.
Σάββατο 30/7/2016
Η μέρα αυτή του Σαββάτου σηματοδοτούσε την έναρξη ενός βαθιά πνευματικού διημέρου, καθώς οι νέοι θα τελούσαν την αγρυπνία με Προσκύνηση του Παναχράντου Μυστηρίου και την καθιερωμένη Κυριακάτικη Λειτουργία από τον Πάπα Φραγκίσκο. Από νωρίς, λοιπόν, η ελληνική αποστολή παρέα και με άλλες αποστολές ξεκίνησαν μια προσκυνηματική πορεία που θα κατέληγε στο «campo di misericordia», μια τεράστια έκταση ικανή να φιλοξενήσει όλους τους προσκυνητές που είχαν την περιέργεια και παράλληλα τον ενθουσιασμό να ξαγρυπνήσουν δίπλα στο Αγιότατο Μυστήριο και να προσευχηθούν όλοι ενωμένοι σε μια κοινή προσευχή. Το ταξίδι προς την «πεδιάδα της ευσπλαχνίας» διήρκησε κοντά τέσσερις ώρες. Παρόλη τη ζέστη και την κούραση οι νέοι φθάνοντας στην πεδιάδα ετοίμασαν τα πράγματα που θα τους ήταν απαραίτητα για να περάσουν μια νύχτα στην ύπαιθρο και ανέμεναν την άφιξη του Πάπα. Κατά τις 7 ο Πάπας έκανε την είσοδο του στο campus, αφού καταχειροκροτήθηκε από τους χιλιάδες νέους που τον περίμεναν. Η τελετή της αγρυπνίας ξεκίνησε με την παρουσίαση μικρών θεατρικών και χορευτικών από ταλαντούχους νέους, τα οποία σχετίζονταν με τη ζωή του Πάπα Ιωάννου Παύλου του ΙΙ και της Faustina Kowalska που ήταν και τα κύρια πρόσωπα αυτής της 31ης συνάντησης. Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο Πάπας, τα λόγια του οποίου παρόμοια με τις άλλες φορές άγγιξαν και έβαλαν σε σκέψεις το ακροατήριο του. Ο μεγάλος πατέρας αυτή τη φορά «επέπληξε» τους νέους του καναπέ τους νέους που περνούν σύνταξη από τα είκοσι τους, τους νέους που ξεχνούν να ζουν, που αφήνουν άλλους να καταχράζονται την ελευθερία τους, να ορίζουν το μέλλον τους, τους νέους που έχουν πάψει να νοιάζονται για τους άλλους, που δεν απλώνουν το χέρι τους σε αυτόν που έχει ανάγκη και ζει μες στη δυστυχία. Ο Πάπας θλίβεται γι αυτούς τους νέους. Τόνισε ότι θέλει οι μαθητές του Χριστού, ακόμη κι αν προέρχονται από διαφορετικές φυλές και κουλτούρες, ακόμα κι αν κάποιοι ζουν την ειρήνη ενώ άλλοι τον πόλεμο να είναι ενωμένοι όλοι στο όνομα του Θεού. Να μην σπέρνουν μεταξύ τους τη διχόνοια, να μην καλλιεργούν το μίσος και να μην ενισχύουν εμπόλεμες καταστάσεις αλλά να δημιουργούν γέφυρες ευσπλαχνίας. Να μοιράζουν στο συνάθρωπό τους αγάπη και αλληλεγγύη όχι μέσα από το ιντερνετ και τις τηλεοράσεις αλλά στην καθημερινή ζωή. Ο Θεός, συνέχισε, έχει απαιτήσεις από τους νέους. Έχει την απαίτηση της ενότητας, της προσφοράς, των ονείρων και της δραστηριοποίησης που θα κάνουν τον κόσμο καλύτερο ή τουλάχιστον καλύτερο από αυτήν την αθλιότητα και τη μιζέρια που έχει ξεπέσει τώρα. Συμβολικά η αγρυπνία ολοκληρώθηκε με την Έκθεση του Αγιότατου Μυστηρίου και την κοινή προσευχή όλων των νέων, οι οποίοι πιασμένοι χέρι με χέρι έπειτα από προτροπή του Πάπα είχαν δημιουργήσει την πρώτη γέφυρα ευσπλαχνίας. Στη συνέχεια μες τη σιωπή και υπό το φως των κεριών οι νέοι ξεκουράστηκαν για να είναι έτοιμοι την Κυριακή που θα ξημέρωνε για την τέλεση της θειας Λειτουργίας.
Κυριακή 31/7/2016
Η ημέρα του Κυρίου ξημέρωσε και βρήκε όλους τους νέους συγκεντρωμένους στην «πεδιάδα της ευσπλαχνίας» έτοιμοι για την τέλεση της θείας Λειτουργίας. Ύμνοι, νεανικές φωνές, μουσικά όργανα και καρδιές στραμμένες προς τον Κύριο χαρακτήριζαν αυτήν την τελευταία μέρα της παγκόσμιας συνάντησης. Το Ευαγγέλιο της Κυριακής ήταν η περικοπή του Ζακχαίου, ενός φαρισαίου ο οποίος κατά την άφιξη του Ιησού στην πόλη ανέβηκε σε ένα δέντρο από περιέργεια να τον συναντήσει. Στην ομιλία που ακολούθησε ο Πάπας αναφέρθηκε στα προβλήματα που αντιμετώπιζε ο Ζακχαίος και τον εμπόδιζαν να συναντήσει τον Ιησού. Εμπόδια που πιθανόν να αντιμετωπίζουμε και εμείς σήμερα και μας κάνουν να απομακρυνόμαστε από το δρόμο του Ιησού και πολλές φορές να μην τον βλέπουμε καθαρά. Όταν εμείς χανόμαστε και δεν βλέπουμε μακριά, όταν μας κατακλύζει η απαισιοδοξία και χάνουμε την πίστη μας ο Πάπας μας υπενθύμισε πως ο Θεός είναι ακλόνητος φρουρός δίπλα μας. Όταν, ακόμη, οι άλλοι μας περιγελούν, μας κάνουν να αισθανόμαστε μικροί απέναντι τους και απέναντι στο Θεό, μας γεμίζουν με αμφιβολίες για να μας αποσπάσουν από κοντά του εμείς πάλι πρέπει να προσπαθούμε να ενισχύσουμε την εμπιστοσύνη μας προς εκείνον και να μην τον εγκαταλείψουμε, να μην εγκαταλείψουμε ούτε τα όνειρα μας ούτε την προτροπή που μας έδωσε ο ίδιος να είμαστε ευσπλαχνικοί με τους άλλους. Όταν, τέλος, επαναπαυόμαστε στην άνετη ζωή μας και δεν αναγνωρίζουμε την μεγαλειότητα του Κύριου ή νιώθουμε πως δεν μπορούμε να την προσεγγίσουμε τότε είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ να πάρουμε το ρίσκο, να μοιραστούμε μαζί του τις αμαρτίες μας, να μοιραστούμε τις ζωές μας και να είμαστε βέβαιοι πως εκείνος θα μας συγχωρεί και θα είναι υπομονετικός ακροατής που δεν περιφρονεί ούτε γιουχάρει. Η ζωή μας, λοιπόν, με όλες αυτές τις δυσκολίες δεν είναι ποτέ αδιάφορη για τον Πατέρα. Καθένας μας είναι ξεχωριστός και έχει μια θέση στη καρδιά του, όπως είχε και ο Ζακχαίος που επιθυμούσε να τον συναντήσει. Γι’ αυτό και εμείς πρέπει να εμπιστευτούμε τη ζωή μας σε εκείνον, να πάρουμε το ρίσκο και να παραμείνουμε κοντά του. Μετά τη λήξη της θείας Λειτουργίας ο Πάπας ευχαρίστησε μέσα σε ένα κλίμα συγκίνησης όλους τους παράγοντες και τους νέους που συμμετείχαν σε αυτή τη διοργάνωση, ενώ ανακοίνωσε με επισημότητα την διεξαγωγή της επόμενης συνάντησης στον Παναμά! Αναμένουμε, λοιπόν, με ανυπομονησία την επόμενη παγκόσμια συνάντηση στα εδάφη της Αμερικανικής Ηπείρου.
Δευτέρα 1/8/2016 και Τρίτη 2/8/2016
Η πόλη της Κρακοβίας μετά την Κυριακή άρχισε σιγά σιγά να αδειάζει με τους νέους να ανανεώνουν το ραντεβού σε τρία χρόνια στον πανέμορφο Παναμά! Η ελληνική αποστολή παρέμεινε ακόμη δυο μέρες και είχε τη δυνατότητα να επισκεφθεί ορισμένα τελευταία αξιοθέατα της πόλης.
Τέλος, την Τρίτη το πρωί είχε τη δυνατότητα να τελέσει θεία Λειτουργία στα ελληνικά στον Καθεδρικό Ναό της Κρακοβίας, οπού εμψυχώθηκε με το λόγο του π. Agapit από την Θεσσαλονίκη και η οποία συνδυάστηκε και με τον εορτασμό του ενός έτους χειροτονίας του π. Ιωάννη Σκλάβου. Αγαπητέ μας π. Γιάννη σας ευχόμαστε ο Κύριος να σας δίνει έτη πολλά να συνεχίσετε με την ίδια ζωντάνια και δοτικότητα το έργο σας και να παραμένετε πιστός δούλος του ποιμνίου του και ακούραστος συνοδοιπόρος της νεολαίας του!!
Και κάπως έτσι την Τρίτη ήρθε η ώρα της επιστροφής. Οι 35 νέοι της ελληνικής αποστολής με χαμόγελα και μια παράλληλη πικρία γιατί κανένα τέλος δεν είναι εύκολο ανανέωσαν το ραντεβού τους στον Παναμά το 2019! Μέχρι τότε, κρατώντας την υπόσχεση που έδωσαν στον Πάπα θα γίνουν απόστολοι του κηρύγματος του και της εμπειρίας που ζήσανε στις επαρχίες του αλλά και φωτεινοί φάροι ευσπλαχνίας για τους αναγκεμένους συνανθρώπους τους!!
Η ελληνική αποστολή και η Ιστοσελίδα της Καθολικής Επισκοπής Σύρου, ευχαριστούμε την Μαρία Βακονδίου για τις ανταποκρίσεις.
Πηγή:epsikopisyrou.gr
