Ο Άγγλος Kαρδινάλιος John Henry Newman θα ανακηρυχθεί Άγιος

Προχθές, ο Πάπας Φραγκίσκος δέχθηκε τον Καρδινάλιο Angelo Becciu, Πρόεδρο της Ρωμαϊκής Συνόδου για τις περιπτώσεις Αγίων, εξουσιοδοτώντας τον Οργανισμό να εκδώσει Διατάγματα σχετικά με δύο επερχόμενους νέους αγίους, μεταξύ των οποίων και ο Καρδινάλιος John Henry Newman, ένας μακάριος και πέντε Όσιοι. Μεταξύ αυτών και ο Καρδινάλιος József Mindszenty, ο οποίος αντιμετώπισε με μεγάλη πίστη και θάρρος τις διώξεις του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Ουγγαρία και για τις οποίες ο ιεράρχης της Ουγγαρίας, Καρδινάλιος Péter Erdő, εξέφρασε τη χαρά και την ευγνωμοσύνη του στον Πάπα: «ας προχωρήσουμε με προσευχή» έγραψε ο ιεράρχης «για να μπορέσουμε το συντομότερο δυνατόν να γιορτάσουμε την ένταξη του Σεβάσμιου Προκάτοχου μας στις τάξεις των Μακαρίων, ο οποίος αποδέχτηκε όλα τα δεινά, αγάπησε τον Θεό, την Εκκλησία και τον λαό μας με ακλόνητη πίστη».

Με την αναγνώριση ενός νέου θαύματος που αποδίδεται στην μεσολάβησή του, ο Άγγλος Καρδινάλιος Newman θα αγιοποιηθεί. Όπως αναφέρει η επιγραφή επάνω στον τάφο του, “Ex umbris et imaginibus in veritatem” (Από τις σκιές και τα φαντάσματα στην αλήθεια), η ζωή του μακαρίου John Henry Newman ήταν ένα προσκύνημα στην αλήθεια. Γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1801, από νεαρός είχε αφιερωθεί ως διάκονος στην Αγγλικανική Εκκλησία. Μετά μια έντονη διαδρομή σκέψης και προσευχής, καταλαβαίνει ότι η Εκκλησία της Ρώμης είναι η πραγματική θεματοφύλακας των διδασκαλιών του Ιησού Χριστού και μεταστρέφεται στην καθολική πίστη. Το 1847 χειροτονήθηκε ιερέας και ίδρυσε το Ορατόριο του Αγίου Φιλίππου Νέρι στην Αγγλία. Έγινε Καρδινάλιος από τον Πάπα Λέων 13^ο, πέθανε στο Bimingham στις 11 Αυγούστου του 1890. Μια άλλη σημαντική ημερομηνία είναι η 19^η Σεπτεμβρίου του 2010, ημέρα της τελετής αγιοποίησής του στην οποία προΐστατο ο Πάπας Βενέδικτος 16^ος.

Αναζήτηση της αλήθειας

Την παραμονή της προσευχής για την αγιοποίησή του, στις 18 Σεπτεμβρίου του 2010 στο Λονδίνο, ο Βενέδικτος 16^ος υπενθυμίζει τις διδασκαλίες του Newman: «Μας διδάσκει ότι αν δεχθούμε την αλήθεια του Χριστού και έχουμε εργαστεί στη ζωή μας για Εκείνον, δεν μπορεί να υπάρξει διαχωρισμός μεταξύ του τι πιστεύουμε και του τρόπου που ζούμε τη ζωή μας». «Η ύπαρξη του Newman– προσθέτει – μας διδάσκει ότι το πάθος για την αλήθεια, για την πνευματική ειλικρίνεια και για την μεταστροφή συνεπάγεται την πληρωμή ενός μεγάλου τιμήματος. Η αλήθεια που μας καθιστά ελεύθερους δεν μπορεί να φυλάσσεται για τον εαυτό μας. Απαιτεί μαρτυρία, πρέπει να ακουστεί και τελικά η ισχύς της πειθούς της προέρχεται από αυτή την ίδια και όχι από την ανθρώπινη ευγλωττία ή από τους συλλογισμούς  με τους οποίους μπορεί να καθοριστεί».

Μπαίνουμε σε λιμάνι μετά από μια ταραγμένη διαδρομή

Αυτή του μακαρίου Newman ήταν επομένως μια ζωή που χαρακτηρίστηκε από την αναζήτηση της αλήθειας. Στα γραπτά του, συγκρίνει την πορεία της μεταστροφής του με την προσάραξη σε ένα λιμάνι μετά από μια φοβερή καταιγίδα:

«Τη στιγμή της  μεταστροφή δεν συνειδητοποίησα ούτε εγώ ο ίδιος την πνευματική και ηθική αλλαγή που πραγματοποιήθηκε στο μυαλό μου. Δεν μου φαινόταν ότι είχα  μια πιο σταθερή πίστη για τις θεμελιώδεις αλήθειες της αποκάλυψης, ούτε μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση. Ο ενθουσιασμός μου δεν είχε γίνει μεγαλύτερος, αλλά είχα την εντύπωση ότι έμπαινα σε ένα λιμάνι μετά από μια ταραγμένη διαδρομή. Εξ ου και ότι η ευτυχία που νιώθω από τότε μέχρι σήμερα παρέμεινε αμετάβλητη. (Από τα γραπτά του μακαρίου John Henry Newman)».

Μια ζωή κλήση στην αγιότητα

Στη Θεία Λειτουργία της αγιοποίησης, στις 19 Σεπτεμβρίου 2010 στο Μπέρμιγχαμ, ο Βενέδικτος 16^ος υπενθύμισε ότι ο Καρδινάλιος Newman βίωσε «το βαθύτατο ανθρώπινο όραμα της ιερατικής διακονίας στην αφοσιωμένη φροντίδα του λαού του Μπέρμιγχαμ κατά τη διάρκεια των χρόνων που πέρασε στο Ορατόριο που ο ίδιος ίδρυσε, επισκεπτόμενος τους αρρώστους και τους φτωχούς, ανακουφίζοντας τους εγκαταλελειμμένους, φροντίζοντας όσους βρίσκονταν στην φυλακή». «Δεν είναι θαύμα – πρόσθεσε – που την ημέρα του θανάτου του χιλιάδες άνθρωποι στάθηκαν σε μια γραμμή κατά μήκος του δρόμου τη στιγμή που το σώμα του οδηγούταν στο νεκροταφείο». Το λογότυπο του εμβλήματος του καρδιναλίου Newman, Corad cor lo quitur (η καρδιά συνομιλεί στην καρδιά) – είχε υπογραμμίσει ο Βενέδικτος 16^ος – «μας επιτρέπει να διεισδύσουμε στον τρόπο με τον οποίο κατανοούσε την χριστιανική ζωή ως μια κλήση στην αγιότητα, βιώνοντας την έντονη επιθυμία της ανθρώπινης καρδιάς να εισέλθει σε στενή κοινωνία με την Καρδιά του Θεού».

Τα άλλα Διατάγματα

Με την έκδοση του Διατάγματος σχετικά με την αναγνώριση ενός νέου θαύματος που αποδίδεται στη μεσολάβησή της, σύντομα θα γίνει αγία και η Μακάρια Maria Teresa Chiramel Mankidiyan ιδρύτρια του Τάγματος των Μοναχών της Αγίας Οικογένειας. Γεννήθηκε στην Puthen chira(Ινδία) στις 26 Απριλίου του 1876 και πέθανε στο Kuzhik kattussery  (Ινδία) στις 8 Ιουνίου του 1926.

Θα είναι μακάριος ο όσιος Δούλος του Θεού Salvatore Vittorio Emilio Moscoso Cárdenas, Ιησουίτης ιερομόναχος. Γεννήθηκε στο Cuenca(Ισημερινός) στις 21 Απριλίου του 1846  και σκοτώθηκε, από μίσος προς την Πίστη του, στο Rio bamba(Ισημερινός) στις 4 Μαΐου του 1897.

Μετά την αναγνώριση των ηρωικών αρετών τους καθίστανται Σεβάσμιοι πέντε Δούλοι  του Θεού:

– József Mindszenty, Καρδινάλιος της Αγίας Ρωμαϊκής Εκκλησίας, πρώην Αρχιεπίσκοπος του Esztergom και Πριμάτος της Ουγγαρίας. Γεννήθηκε στο Csehimindszent (Ουγγαρία) στις 29 Μαρτίου του 1892 και πέθανε στη Βιέννη (Αυστρία) στις 6 Μαΐου του 1975.

– Giovanni Battista Zuaboni, Ιερέας επισκοπικής διοίκησης, Ιδρυτής του Κοσμικού Ινστιτούτου Συντροφιά της Αγίας Οικογένειας. Γεννήθηκε στο Vestone (Ιταλία) στις 24 Ιανουαρίου του 1880 και πέθανε στη Μπρέσια (Ιταλία) στις 12 Δεκεμβρίου του 1939.

– Emanuele García Nieto, Ιησουίτης ιερομόναχος  Γεννήθηκε στην Macotera (Ισπανία) στις 5 Απριλίου του 1894 και πέθανε στην Comillas (Ισπανία) στις 13 Απριλίου του 1974.

– Serafina Formai (κατά κόσμον: Letizia), Ιδρύτρια του Τάγματος των Suore Missionarie del Lieto Messaggio. Γεννήθηκε στην Casola Lunigiana (Ιταλία) στις 28 Αυγούστου του 1876 και πέθανε στο Pontremoli (Ιταλία) την 1^η Ιουνίου του 1954.

– Maria Berenice Duque Hencker(κατά κόσμον: Anna Giulia), Ιδρύτρια του Τάγματος Suore dell’ Annunziazione. Γεννήθηκε στη Σαλαμίνα (Κολομβία) στις 14 Αυγούστου του 1898 και πέθανε στη Μεντελίν (Κολομβία) στις 25 Ιουλίου του 1993.

Μετάφραση: ρφ