Η πίστη αρκεί,
Σου διηγούμαι την ιστορία της Mάρθας. Στην κηδεία του γιού της, ενός νέου δεκαοχτώ χρονών, που πέθανε σε αυτοκινητιστικό ατύχημα, εμπιστεύεται στον σύζυγό της, έναν άνθρωπο με βαθιά πίστη, την επιθυμία της να ξέρει, να γνωρίζει πώς είναι ο Κλάους … τώρα που δεν υπάρχει πια, τώρα που δεν τον βλέπει πια, τώρα που δεν ακούει πλέον τη φωνή του.
Και προσευχόταν στο Θεό να επιτρέψει στον γιο της να επιστρέψει για λίγα λεπτά. Να έρθει να της πει ακριβώς πώς είναι τα πράγματα από την άλλη πλευρά και πώς είναι εκείνος. Ο σύζυγος, σοφός και πιστός, την κάλεσε να εμπιστευτεί τον Θεό. Και μαζί επαναλάμβαναν: «Κύριε αύξησε την πίστη μου».
Μετά από ένα μήνα επέστρεψαν στην εκκλησία για να τελέσουν τα «σαράντα» του γιού και εκείνη ετοιμάστηκε γι αυτή την τελετή διαβάζοντας μερικές σκέψεις σχετικά με το γιατί του θανάτου και σχετικά με τη σημασία της «πίστης-εμπιστοσύνης στην αγάπη του Θεού».
Παρόλο που πάντα είχε μέσα στην καρδιά της την επιθυμία να ξαναδεί, ακόμη και για λίγο, τον γιο της, άρχισε να δέχεται το αφηρημένο, το ακατανόητο της αγάπης τους Θεού που κρύβεται καθημερινά σε κάθε πόνο και ιδιαίτερα στον πόνο που προκαλείται από τον θάνατο ενός παιδιού. Ο σύζυγος τη βοηθούσε να επαναλαμβάνει: «Κύριε αύξησε την πίστη μου!»
Πέρασαν χρόνια και η ίδια κλήθηκε από τον Θεό στον Παράδεισο.
Εκεί, ο Ιησούς την εισήγαγε στα πράγματα του Πατέρα. Της έδειξε την απόδειξη όλων όσων πίστευε. Εκεί η Μάρθα κατάλαβε τελικά τα πάντα. Δεν υπήρχε πια ανάγκη για πίστη, βρισκόταν στην απόδειξη: επειδή άρχισε να βλέπει με τα μάτια της τα θαύματα του Θεού, να απολαμβάνει την ανείπωτη πραγματικότητα. Πρώτα απ’ όλα κατάλαβε ότι είναι αληθινά άχρηστο κάποιος να έρθει από τον Παράδεισο για να μας καθησυχάσει για όλα… Δεν θα το καταλαβαίναμε. Ακόμη κι αν χρησιμοποιούσε τους πιο ακριβείς όρους, ακόμη και αν έδινε τις πιο οξυδερκείς εξηγήσεις, θα ακούγαμε να επαναλαμβάνονται τα λόγια που ο Ιησούς είπε στον Θωμά: «Μακάριοι εκείνοι που πιστεύουν χωρίς να δουν».
Ο Θεός είναι ανείπωτος, απερίγραπτος, ανεξιχνίαστος. Γι αυτό σε αυτή τη ζωή, μόνο η πίστη σ’ Αυτόν τον κάνει για εμάς «ορατό, κατανοητό, ευχάριστο».
Η Μάρθα ευχαρίστησε τον Θεό για το δώρο της πίστης και έδειξε ευγνωμοσύνη προς τον σύζυγό της που την είχε βοηθήσει να επαναλαμβάνει και να βιώνει την προσευχή: «Κύριε αύξησε την πίστη μου».
Μετάφραση: ρφ