«Η νέα ανθρωπότητα δεν οικοδομείται από τους ισχυρούς αλλά από τους καταπιεσμένους»
Σε έναν κόσμο «που εξυψώνει όσους γίνονται πλούσιοι» με κάθε μέσο, ακόμη και καταπατώντας «τον άνθρωπο και την αξιοπρέπειά του», ο Ιησούς ζητά ακόμη και σήμερα, από όλους τους ανθρώπους καλής θέλησης, να γίνουν οι ίδιοι μικροί , «πράοι και ταπεινοί» όπως Εκείνος, και να στρέψουν το βλέμμα προς τους κουρασμένους και τους καταπιεσμένους, να αγκαλιάσουν και να δώσουν τροφή, ως «οικοδόμοι της νέας ανθρωπότητας». Ζητά επίσης από την Εκκλησία να «βιώνει έργα ευσπλαχνίας και να ευαγγελίζει τους φτωχούς». Αυτό είναι το μήνυμα του Χριστού, στο Ευαγγέλιο αυτής της 16ης Κυριακής του έτους, το οποίο ο Πάπας Φραγκίσκος αναφέρει πριν από το Angelus που απήγγειλε από το παράθυρο του γραφείου του που βλέπει στην πλατεία του Αγίου Πέτρου.
«Σε αινώ Πατέρα, επειδή έκρυψες αυτά τα πράγματα από τους σοφούς»
Ο Πάπας χωρίζει σε τρία μέρη το απόσπασμα του ευαγγελιστή Ματθαίου που προτείνει για σήμερα η λειτουργία. Στην αρχή ο Ιησούς αινεί τον Πατέρα επειδή αποκάλυψε στους φτωχούς και στους απλούς «τα μυστήρια της Βασιλείας των ουρανών», της δικής του Αλήθειας, κρατώντας τα κρυφά «από τους σοφούς και τους συνετούς».
Τους αποκαλεί με αυτόν τον τρόπο ειρωνικά, επειδή υποτίθεται ότι είναι σοφοί, συνετοί ενώ η καρδιά τους παραμένει πολλές φορές κλειστή. Η αληθινή σοφία προέρχεται και από την καρδιά, δεν είναι απλώς η κατανόηση ιδεών: η αληθινή σοφία επίσης, εισέρχεται στην καρδιά. Και αν εσύ ξέρεις πολλά πράγματα και έχεις κλειστή την καρδιά σου, τότε δεν είσαι σοφός. Τα μυστήρια του Πατέρα του, ο Ιησούς τα αποκαλύπτει στους «μικρούς», δηλαδή σε εκείνους που ανοίγονται δείχνοντας εμπιστοσύνη στο δικό του Λόγο σωτηρίας, που αισθάνονται την ανάγκη γι Αυτόν και περιμένουν τα πάντα από Αυτόν.
«Κανείς δεν γνωρίζει τον Υιό όπως ο Πατέρας»
Στη συνέχεια, στο δεύτερο μέρος, ο Ιησούς «αποκαλύπτει τη στενή και μοναδική σχέση που υπάρχει μεταξύ Εκείνου και του Πατέρα», εξηγεί «ότι όλα τα έχει λάβει από τον Πατέρα». Τον αποκαλεί «Πατέρα μου», υπενθυμίζει ο Φραγκίσκος, «για να επιβεβαιώσει την μοναδικότητα της σχέσης του μαζί Του» η οποία είναι «απολύτως αμοιβαία: ο ένας γνωρίζει τον άλλο, ο ένας ζει μέσα στον άλλο». Αλλά αυτή η μοναδική κοινωνία, εξηγεί ο Ποντίφικας, «μοιάζει με ένα ανθισμένο λουλούδι, επειδή αποκαλύπτει χωρίς αντάλλαγμα την ομορφιά του και την καλοσύνη του».
«Ελάτε σε εμένα, εσείς που είστε κουρασμένοι και καταπιεσμένοι»
Στην πραγματικότητα, και αυτό είναι το τρίτο μέρος, ο Χριστός «επιθυμεί να δώσει όσα αντλεί από τον Πατέρα», επιθυμεί να μας δώσεις την Αλήθεια Του, η οποία είναι «παντοτινή και χωρίς αντάλλαγμα: είναι ένα δώρο, είναι το Άγιο Πνεύμα». Και επομένως «προσκαλεί να πάμε προς Αυτόν και να τον ακολουθήσουμε για να βρούμε ανακούφιση». Όπως και ο Πατέρας έχει μια προτίμηση για τους «μικρούς», υπογραμμίζει ο Πάπας Φραγκίσκος, έτσι και ο Ιησούς απευθύνεται προς τους «κουρασμένους και τους καταπιεσμένους». Πράγματι, θέτει τον ίδιο τον εαυτό του ανάμεσά τους, επειδή Αυτός είναι ο «πράος και ταπεινός στην καρδιά».
Έτσι ο Ιησούς, «πράος και ταπεινός», δεν αποτελεί πρότυπο για τους παραιτηθέντες, ούτε απλά ένα θύμα, αλλά είναι ο Άνθρωπος που βιώνει αυτή την κατάσταση «με την καρδιά» σε πλήρη διαφάνεια αναφορικά με την αγάπη του Πατέρα, δηλαδή με το Άγιο Πνεύμα.
«Και εγώ θα σας αναζωογονήσω»
Ο Χριστός, επαναλαμβάνει ο Ποντίφικας, είναι το πρότυπο των «πνευματικά φτωχών» και όλων των άλλων «ευλογημένων» του Ευαγγελίου, που κάνουν το θέλημα του Θεού και μαρτυρούν την Βασιλεία του. Η «αναζωογόνηση» που προσφέρει ο Ιησούς στους κουρασμένους και τους καταπιεσμένους, διευκρινίζει ο Πάπας Φραγκίσκος, «δεν αποτελεί μόνο μια ψυχολογική ανακούφιση ή μια γενναιόδωρη ελεημοσύνη, αλλά τη χαρά των φτωχών να γνωρίσουν το Ευαγγέλιο και να αποτελέσουν τους οικοδόμους της νέας ανθρωπότητας».
Η χαρά που μας δίνει ο Ιησούς είναι μοναδική. Είναι η χαρά που έχει ο ίδιος. Είναι ένα μήνυμα για όλους εμάς, για όλους τους ανθρώπους καλής θέλησης, αυτό ο Ιησούς το απευθύνει ακόμα και σήμερα, σε έναν κόσμο που εξυψώνει εκείνους που γίνονται πλούσιοι και ισχυροί… Πόσες φορές λέμε: «Α! πόσο θα ήθελα να είμαι όπως εκείνος, όπως εκείνη, που είναι πλούσιος, που έχει δύναμη, που δεν του λείπει τίποτα…». Ο κόσμος εξυψώνει τον πλούσιο και τον ισχυρό, ανεξάρτητα από τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν και από τις φορές που καταπατήθηκαν άνθρωποι καθώς και η αξιοπρέπειά τους. Και αυτό το βλέπουμε καθημερινά, οι φτωχοί να ποδοπατούνται… και είναι ένα μήνυμα για την Εκκλησία, η οποία καλείται να βιώνει έργα ευσπλαχνίας και να ευαγγελίζει τους φτωχούς, να αποπνέει πραότητα και ταπεινοφροσύνη. Έτσι ο Κύριος επιθυμεί να είναι η Εκκλησία του, δηλαδή εμείς.
Μυστήρια που παραμένουν κρυμμένα από τους υπερόπτες και αποκαλύπτονται στους ταπεινούς
Ο Πάπας στρέφεται προς τη Μαρία, ώστε «να μεσολαβήσει ζητώντας από τον Θεό τη σοφία της καρδιάς για εμάς, ώστε να μπορούμε να διακρίνουμε τα σημάδια του στη ζωή μας και να γίνουμε συμμέτοχοι αυτών των μυστηρίων τα οποία παραμένουν κρυμμένα στους υπερόπτες, και αποκαλύπτονται στους ταπεινούς». Και μετά την θεομητορική προσευχή, ο Φραγκίσκος, κατά τον χαιρετισμό του προς τους Πολωνούς προσκυνητές, ευλογεί «το σπουδαίο προσκύνημα της οικογένειας του Radio Maria στο Ιερό της Częstochowa», που θα λάβει χώρα το ερχόμενο Σάββατο, κατά την εκατονταετία της γέννησης του Αγίου Ιωάννη Παύλου Β΄, με το σύνθημα «Εμπιστεύομαι τα πάντα στη Μαρία».
Μετάφραση: ρφ
