Στη Θεία Λειτουργία “ο Θεός μάς αγαπά, έτσι όπως είμαστε, εδώ και τώρα”
Στη Θεία Λειτουργία “ο Θεός μάς αγαπάει, έτσι όπως είμαστε, εδώ και τώρα”. Το δήλωσε ο πάπας Φραγκίσκος απευθυνόμενος στους περίπου 800 συμμετέχοντες στην 68η Εθνική Λειτουργική Εβδομάδα της Εκκλησίας της Ιταλίας, τους οποίους δέχθηκε σε ακρόαση στο Βατικανό την Πέμπτη 24 Αυγούστου 2017. Η λειτουργική μεταρρύθμιση της Β' Συνόδου του Βατικανού “είναι μη αναστρέψιμη” ανέφερε ο Ποντίφικας.
Η ακρόαση έλαβε χώρα στην αίθουσα “Παύλος ο Στ'” με την ευκαιρία των 70 χρόνων από την ίδρυση του “Κέντρου Λειτουργικής Δράσης”. Στο πέρασμα αυτών των 70 χρόνων, η Εκκλησία βίωσε από άποψη λειτουργικής “γεγονότα ουσιαστικά και όχι επιφανειακά”, εξήγησε ο Πάπας. Γεγονότα όπως η Β' Σύνοδος του Βατικανού και η λειτουργική μεταρρύθμιση “είχαν προετοιμασθεί επί μακρόν” συνέχισε ο Πάπας, θυμίζοντας πως ήδη ο άγιος Πίος Ι' (1903-1914) είχε συγκροτήσει μια επιτροπή για τη γενική μεταρρύθμιση της Λειτουργίας.
Η Β' Σύνοδος του Βατικανού και το συνοδικό διάταγμα “SacrosanctumConcilium” περί Θείας Λατρείας απάντησαν “στις πραγματικές ανάγκες και στην ελπίδα μιας συγκεκριμένης ανανέωσης”, δήλωσε ο Πάπας, προσθέτοντας ότι “το προσδοκώμενο ήταν μια ζωντανή Λατρεία”, εκφράζοντας “κατά τρόπο ανακαινισμένο την αέναη ζωτικότητα της προσευχόμενης Εκκλησίας”.
“Μετά από αυτό το συνοδικό κείμενο και μετά από πολλή πορεία – υπογράμμισε ο πάπας Φραγκίσκος – μπορούμε να δηλώσουμε με ασφάλεια και με διδακτικό κύρος πως η λειτουργική μεταρρύθμιση είναι μη αναστρέψιμη”.
Για τον αργεντινό Ποντίφικα, η πρακτική εφαρμογή της “κατεύθυνσης” που δόθηκε από τη Σύνοδο “είναι ακόμη εν δράση, διότι δεν φτάνει να μεταρρυθμιστούν τα λειτουργικά βιβλία ώστε να ανακαινιστεί η νοοτροπία”. Είναι μια διαδικασία η οποία “απαιτεί χρόνο, πιστή αποδοχή, πρακτική υπακοή, σοφή λειτουργική εφαρμογή από μέρους πρώτα των ιερών λειτουργών, αλλά ακόμη και των άλλων βοηθών, των ψαλτών και όλων εκείνων που συμμετέχουν στη Θεία Λειτουργία”. “Πράγματι, το ξέρουμε, η λειτουργική παιδεία των Ποιμένων και των πιστών είναι μια πρόκληση συνεχώς νέα και επίκαιρη”, πρόσθεσε.
“Σήμερα – συνέχισε ο Πάπας – χρειάζεται να εργαστούμε κι άλλο προς αυτή την κατεύθυνση, ιδιαιτέρως ανακαλύπτοντας εκ νέου τους λόγους που οδήγησαν στη λειτουργική μεταρρύθμιση, ξεπερνώντας αναγνώσεις αβάσιμες και επιφανειακές, επιμέρους εφαρμογές και πρακτικές που την παραμορφώνουν”.
Πράγματι, δεν πρόκειται τόσο “για επανεξέταση των επιλογών της λειτουργικής μεταρρύθμισης, όσο να γνωρίσουμε καλύτερα τις υφιστάμενες αιτίες, μέσω της ιστορικής έρευνας, καθώς και να ενστερνιστούμε τις αρχές που την ενέπνευσαν και να παρατηρήσουμε τους κανόνες που τη ρυθμίζουν”, υπενθύμισε ο Πάπας.
“Η Λατρεία είναι βίωμα, και όχι ιδέα που πρέπει να κατανοηθεί”, συνέχισε ο Πάπας. Αυτή “οδηγεί όντως στο να βιώσουμε μια εμπειρία μύησης, δηλαδή μεταμορφωτική του τρόπου που σκεφτόμαστε και συμπεριφερόμαστε, και όχι να εμπλουτίσουμε τις αποσκευές των ιδεών μας για τον Θεό”.
Πράγματι, “υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στο να λέμε πως υπάρχει Θεός και στο να νιώθουμε πως ο Θεός μάς αγαπάει, έτσι όπως είμαστε, εδώ και τώρα. Στη λειτουργική προσευχή λαμβάνουμε πείρα όχι μιας αφηρημένης έννοιας, αλλά βιώνουμε την κοινωνία ανάμεσα στον Θεό κι εμάς, ανάμεσα στον Χριστό και την Εκκλησία”, ανέφερε ο Πάπας.
Από τη φύση της, υπενθύμισε ο Φραγκίσκος, η Λειτουργία είναι “λαϊκή” και όχι κληρική, “καθώς – όπως μας διδάσκει η ετυμολογία της λέξης – είναι ένα έργο υπέρ του λαού, αλλά και του λαού”, δηλαδή “το έργο που ο ίδιος ο Θεός επιτελεί προς όφελος του λαού του, αλλά και το έργο του λαού ο οποίος ακούει τον Θεό που μιλάει και ανταποκρίνεται υμνώντας τον, επικαλούμενος το όνομά του, αποδεχόμενος την αστείρευτη πηγή ζωής που αναβλύζει από τα ιερά σημεία”.
“Η προσευχόμενη Εκκλησία συναθροίζει όλους εκείνους που έχουν την καρδιά τους προσεκτική στην ακρόαση του Ευαγγελίου, χωρίς να απορρίπτει κανέναν: είναι προσκαλεσμένοι μικροί και μεγάλοι, πλούσιοι και φτωχοί, παιδιά και ηλικιωμένοι, υγιείς και ασθενείς, δίκαιοι και αμαρτωλοί”, εξήγησε ο Πάπας, προσθέτοντας πως αυτή “περικλείει και δεν αποκλείει, προάγει την κοινωνία με τους πάντες χωρίς πάραυτα να ομογενοποιεί, επειδή καλεί τον καθέναν, με την κλήση και την πρωτοτυπία του, να συνεισφέρει στην οικοδόμηση του σώματος του Χριστού”.
Στο τέλος του λόγου του, ο Πάπας έκανε επίσης μιαν αναφορά στις άλλες λειτουργικές παραδόσεις. “Δεν μπορούμε να λησμονήσουμε πως ο πλούτος της προσευχόμενης Εκκλησίας, καθόσον “καθολικής”, υπερβαίνει το Ρωμαϊκό Τυπικό, το οποίο, παρότι είναι το περισσότερο διαδεδομένο, δεν είναι το μόνο”, υπενθύμισε. “Η αρμονία των λειτουργικών παραδόσεων της Ανατολής και της Δύσης, δια της πνεύσεως του ιδίου Πνεύματος δίνει φωνή στη μοναδική Εκκλησία, η οποία προσεύχεται δια του Χριστού, μαζί με τον Χριστό και εν Χριστώ, προς δόξα του Πατέρα και για τη σωτηρία του κόσμου”.
Ρώμη 24 Αυγούστου 2017
ΠΗΓΗ: Πρακτορείο ZENIT
Μετάφραση: π.Λ.Κ.
