Η διαφωνία είναι κόλαση
Ο Φαβιανός και η Ζωή είναι σύζυγοι και λάτρεις του βουνού. Είναι οι πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας η οποία μου δίδαξε πόσο πολύτιμη είναι η συμφωνία.
Το ζευγάρι, όπως συνέβαινε συχνά, ετοιμάστηκε και ξεκίνησε για μια βόλτα στο βουνό. Γέμισαν τα δύο σακίδια με πράγματα που ανήκουν στον ένα ή στον άλλο. Αυτό ποτέ δεν είχε δημιουργήσει κάποια δυσκολία. Είναι κανόνας να πηγαίνουν στο βουνό πάντα μαζί. Αλλά εκείνη την ημέρα, μετά από καμιά εκατοστή βήματα, βρέθηκαν μπροστά σε ένα σταυροδρόμι.
«Πάμε στο Punta Ces!», είπε ξερά – κοφτά ο Φαβιανός με τον τόνο κάποιου που συνηθίζει να δίνει εντολές και που δεν επιτρέπει να έχει λόγο η σύζυγος. «Όχι!», απαντά ενοχλημένη η Ζωή, «έχουμε ήδη συμφωνήσει να περπατήσουμε έως το καταφύγιο Tognòla». Σταμάτησαν και οι δύο… Αυτό ξεκίνησε μια τέτοια συζήτηση, που η μία αποφάσισε για το Tognòla και ο άλλος την Punta Ces.
Αλλά η επιλεγμένη πορεία από τον ένα σε πείσμα του άλλου έγινε κουραστική, όχι μόνο από την απότομη κλίση της πλαγιάς, αλλά κυρίως από την «πνευματική κόπωση» της επινόησης λόγων υπέρ της δικής του επιλογής. Μια επιλογή που, όσο και να προσπαθούσαν να την κάνουν να φαίνεται λογική και προφανής, αποκαλυπτόταν σε καθένα από τους δύο, παράλογη και πικρή.
Καθένας από τους δύο έφθασε στο στόχο του. Η Ζωή δεν έφαγε τίποτα εκείνη την ημέρα επειδή τα ψωμάκια της ήταν μέσα στο σακίδιο του Φαβιανού, αλλά ξάπλωσε πάνω στο γρασίδι, δίπλα στο καταφύγιο. Με τα μάτια πλημμυρισμένα από πυκνά σύννεφα, προάγγελοι μιας καταιγίδας που έπεται, δεν αναζητούσε πλέον επιχειρήματα για το δίκιο της, αλλά άρχισε να ελπίζει, θα έλεγε κανείς, να προσεύχεται για να παρουσιαστεί το συντομότερο δυνατό η ευκαιρία για να επέλθει η ειρήνη με τον Φαβιανό.
Στον Φαβιανό, το μαγευτικό πανόραμα, ένα θεαματικό στεφάνι κορυφών, υψωμάτων δεν έλεγαν πια τίποτα. Μια καταιγίδα από λόγους, από αντικρουόμενες απόψεις αναδευόταν μέσα του. Αισθανόταν μόνο την επείγουσα ανάγκη να βρει ή να δημιουργήσει την ευκαιρία για να συναντήσει τη σύζυγό του. Μάλιστα τρόμαξε όταν κάνοντας μια ανασκόπηση μέσα του, συνειδητοποίησε ότι ο πριν από λίγη ώρα άρρηκτα συνδεδεμένος θησαυρός του, ξαφνικά έγινε, παραδόξως, η εχθρός της ημέρας…
Επέστρεψαν και οι δύο όσο πιο γρήγορα μπορούσαν. Έγινε πλήρης συμφωνία και ξαναβρήκαν τον παράδεισο.