Η αποστολή των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου είναι για όλους μας υπόδειγμα ευαγγελισμού

Μετά τον χαιρετισμό και τις ευχές  του Μακαριοτάτου Rastislav, ο Πάπας απεύθυνε στους παρόντες  την παρακάτω ομιλία:

Μακαριότατε,
μέσα στη χαρά της Αναστάσεως του Κυρίου  είμαι ευτυχής  να  απευθύνω το «καλώς ορίσατε» σε Σας  και στη αντιπροσωπεία  η οποία Σας συνοδεύει  σ’ αυτό το Προσκύνημα στη Ρώμη  που Εσείς πραγματοποιείτε  για πρώτη φορά ως Προκαθήμενος της Ορθοδόξου Εκκλησίας  της Τσεχίας και  Σλοβακίας. Είμαι ευγνώμων  για την επίσκεψή Σας,  που έπεται εκείνης   που πραγματοποίησε  το περασμένο έτος  στην Αρχιεπισκοπή  Σας  ο Καρδινάλιος Koch, Πρόεδρος του Ποντιφικού Συμβουλίου για την Προώθηση της  Ενότητας των Χριστιανών. Σας ευχαριστώ  επίσης  για τον αδελφικό διάλογο  που είχαμε  και για τους εγκάρδιους λόγους  που μου απευθύνατε.

Ο Απόστολος Παύλος, πριν δοξάσει το Θεό  με την προσφορά της ζωής του  σ’ αυτή την πόλη,  έγραφε στους Ρωμαίους:  «Αναζητούμε ότι οδηγεί στην ειρήνη  και  συντελεί στην πνευματική οικοδομή  του συνόλου της Εκκλησίας» (14,19). Δοξάζουμε το Θεό  για τους πνευματικούς δεσμούς  που μας  ενώνουν και μας ενθαρρύνουν  να προχωρήσουμε  την αμοιβαία οικοδόμηση  και στην  κοινή αναζήτηση ης ειρήνης , που είναι δώρο του Αναστημένου Χριστού. Μεταξύ αυτών των δεσμών  επιθυμώ να αναφερθώ  στην παρουσία, εδώ στη Ρώμη  στην Παλαιά Βασιλική  του Αγίου Κλήμεντος, του τάφου του Αγίου Κυρίλλου, Αποστόλου των Σλάβων, του οποίου το κήρυγμα  διέδωσε την πίστη  στις Χώρες  στις όποιες η Εκκλησία Σας  επιτελεί την αποστολή της. Στον τάφο του Εσείς τελέσατε  τη Θεία Λειτουργία, αποδίδοντας τιμή  στον εξαίσιο  αυτό  Άγιο, που τιμάται σε Ανατολή και Δύση. Είναι ακριβώς η προσωπικότητά του Αγίου Κυρίλλου  που με εμπνέει  να  μοιραστώ αδελφικά μαζί Σας τρεις σύντομες σκέψεις

Σύμφωνα με την παράδοση, ήταν αδελφοί ο Κύριλλος και Μεθόδιος, προερχόμενοι από τη Θεσσαλονίκη  ήρθαν στη Ρώμη  για να φέρουν στον Πάπα Αδριανό   τον 2^ο  τα  ιερά λείψανα  του Αγίου Κλήμεντα, ενός από τους πρώτους Επισκόπους της Ρώμης, που πέθανε σε εξορία επί της  εποχής του αυτοκράτορα Τραϊανού.  Η  λεπτή αυτή χειρονομία του Κυρίλλου και Μεθοδίου  μας  υπενθυμίζει ότι εμείς οι Χριστιανοί  μαζί κληρονομήσαμε  – και έχουμε συνεχώς ανάγκη να μοιραζόμαστε  – μια τεράστια κληρονομιά  αγιοσύνης.

Μεταξύ των τόσων μαρτύρων που  ομολόγησαν την πίστη τους στον Ιησού  τους περασμένους αιώνες , όπως ο Άγιος Κλήμης αλλά και στους πρόσφατους καιρούς, πχ όταν  ο αθεϊστικός διωγμός  κτύπησε τις Χώρες σας. Ακόμη και σήμερα τόσοι αδελφοί μας και αδελφές μας βασανίζονται εξ αιτίας  του Ευαγγελίου και αποτελούν μία επείγουσα πρόσκληση  που μας  καλεί  να αναζητήσουμε  μια μεγαλύτερη μεταξύ μας ενότητα. Είθε το παράδειγμα των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου  να μας βοηθήσει να αξιοποιήσουμε  αυτή την κληρονομιά  της αγιοσύνης  που ήδη μας ενώνει!

Ένα δεύτερο σημείο  που μας υπενθυμίζουν  οι Άγιοι Απόστολοι των Σλάβων, αφορά  τη σχέση   μεταξύ ευαγγελισμού  και  πολιτισμού. Βυζαντινοί στον πολιτισμό, οι Άγιοι Αδελφοί  είχαν την  τόλμη  να μεταφράσουν  το ευαγγελικό κήρυγμα  σε μία γλώσσα προσιτή  στους λαούς των Σλάβων  της Μεγάλης Μοραβίας .  Ενσαρκώνοντας το Ευαγγέλιο  μέσα σ’ ένα συγκεκριμένο πολιτισμό , συνέβαλαν στην ανάπτυξη  του ίδιου του πολιτισμού. Η αποστολή  των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου,  τους ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο 2^ο; ανακήρυξε Προστάτες της Ευρώπης , παραμένει  για όλους  ένα υπόδειγμα ευαγγελισμού.

Για να αναγγείλουμε τον Κύριο  δεν αρκεί να επιβεβαιώσουμε  τις μεθόδους του χθες, είναι ανάγκη  να ακούσομε το Πνεύμα το Άγιο, που πάντοτε μας εμπνέει  τρόπους νέους  και  θαρραλέους  για να ευαγγελιστούμε  τους συγχρόνους αδελφούς μας. Αυτό γίνεται και σήμερα ακόμη και σε Χώρες παραδοσιακά χριστιανικές  που όμως συχνά σημαδεύονται  από την εκκοσμίκευση και την αδιαφορία.

Από τους Αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο  θα ήθελα να αντλήσω μία τελευταία σκέψη. Εκείνοι κατάφεραν  να ξεπεράσουν  τις διαιρέσεις  που παρουσιάστηκαν  μεταξύ των χριστιανικών κοινοτήτων  διαφορετικών  πολιτισμών και παραδόσεων. Με αυτή την έννοια  μπορούμε να πούμε  ότι υπήρξαν  «αυθεντικοί πρόδρομοι  του οικουμενισμού» (Ιωάννης Παύλος 2^ος Εγκύκλιος Επιστολή των Σλάβων οι Απόστολοι  αρ.  14). Έτσι μας υπενθυμίζουν  ότι η ενότητα δεν σημαίνει  ομοιομορφία, αλλά  συμφιλίωση  των  διαφοροποιήσεων  εν Πνεύματι  Αγίω.

Είθε  το παράδειγμα των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου  να μας συνοδεύει , στην πορεία μας  προς την πλήρη ενότητα, βοηθώντας μας να βιώνουμε αυτήν την πολυμορφία στην κοινωνία  και να μην  απογοητευόμαστε κατά την πορεία μας, την οποία καλούμαστε  να πραγματοποιούμε με εντολή του Κυρίου και με χαρά.  Εν όψει όλων αυτών χαίρομαι  για την ενεργό συμμετοχή  της Εκκλησίας σας  στον Θεολογικό διάλογο  μεταξύ της Καθολικής και Ορθοδόξου Εκκλησίας , μέσω του  εδώ παρόντος Αρχιεπισκόπου Juraj.

Εύχομαι  αυτή η Επιτροπή που υιοθέτησε το  έτος 2016 στην  πόλη Chieti ένα ντοκουμέντο  που αφορά τις σχέσεις  μεταξύ του πρωτείου και της συνοπτικότητας  της πρώτης χιλιετίας , να μπορέσει να εμβαθύνει  το διάλογο πάνω σ’ αυτό το θέμα.

Μακαριότατε, αγαπητοί αδελφοί, σας ευχαριστώ  ακόμη μια φορά για την επίσκεψή σας, ένα δώρο που θα βοηθήσει την αύξηση  της αμοιβαίας εποικοδόμησης , ενισχύοντας  τους μεταξύ μας πνευματικούς  δεσμούς και φιλία. Ζητώ από τον Κύριο,  με τις πρεσβείες  των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου, να μπορέσουμε να φθάσουμε μία ημέρα στην πλήρη ενότητα  προς την οποία πορευόμαστε.  Σας παρακαλώ  να μεταφέρετε στους πιστούς σας  τη βεβαιότητα  της ενθύμησης μου  στην προσευχή μου  και ένα εγκάρδιο χαιρετισμό  μέσα  στη χαρά της Αναστάσεως  του Κυρίου.  Επικαλούμενος πάνω σε όλους σας  την ευλογία του Κυρίου  και την προστασία της Θεοτόκου , σας ζητώ να  μου φυλάξετε μία θέση στην προσευχή σας.

+Ν