Η αγάπη μαλακώνει την καρδιά του ανθρώπου

Όταν μας κτυπά η αρρώστια, όταν συμβαίνει ένα ατύχημα, όταν χάνουμε ένα αγαπητό μας πρόσωπο, η συμπεριφορά μας αλλάζει και έτσι διαπιστώνουμε την εμπειρία της φυσικής μας ανεπάρκειας. Τα συμβάντα αυτά μας κάνουν να πληγωνόμαστε και να φτάνουμε σε μια δικαιολογημένη απορία: «πού είναι η αγάπη;»! Όταν ένας άνθρωπος περνά τη ζωή του μ’ αυτή την ερώτηση, τότε είναι επακόλουθο να ‘χει ενοχές και θυμό στη συμπεριφορά του! Αν κάποιος μου πει ότι «μ’ αγαπά» τον δοκιμάζω για να δω αν μπορώ να του έχω εμπιστοσύνη. Γιατί αγαπώ σημαίνει «εμπιστεύομαι» κάποιον!
Ο Θεός από αγάπη έγινε άνθρωπος, δηλαδή εύθραυστος και τρωτός. Έγινε Βρέφος! Το χαρακτηριστικό του «Βρέφους» είναι ότι έχει ανάγκη από τρυφερότητα, δηλαδή την ικανότητα της σιγουριάς με τον τρόπο που μιλάς και επικοινωνείς και κατ’ επέκταση αυτός που εμπιστεύεσαι, όχι μόνο δεν σε φοβίζει αλλά σε δυναμώνει.
Η τρυφερότητα είναι ένας φυσικός τρόπος – ανθρώπινη αποκάλυψη που σε ανεβάζει, σε ξεχωρίζει, σου δίνει αξία! Είσαι κάτι που έχει μια θέση στη ζωή. «Είσαι ωραίος»! Η «ομορφιά» είναι μια όψη της ζωής, κρύβει μέσα της την ενσάρκωση του Θεού. Όπως το Βρέφος, έτσι και ο άνθρωπος έχει ανάγκη από αγάπη. Αγαπώ κάποιον σημαίνει ότι το άτομο αυτό για μένα έχει αξία! Και κατ’ επέκταση αλλάζουν οι καταστάσεις, ο άνθρωπος προσφέρει και δέχεται την αγάπη! Και είναι βέβαιο από κάθε επίσημη θεωρεία και θρησκεία ότι «Μαλακώνει η καρδιά του ανθρώπου που αγαπιέται».

Π.Μ.Β