ΓΙΟΡΤΗ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ

Το χωριό που βρίσκεται στα πόδια του  Κάστρου, ξύπνησε από τη φωνή του ντελάλη του που διάβαζε μια ανακοίνωση στην πλατεία.

 “Ο αγαπητός μας κύριος προσκαλεί  όλους τους υπηκόους  του  να συμμετέχουν στη γιορτή  των γενεθλίων του. Ο καθένας θα λάβει  μια ευχάριστη έκπληξη.

Ζητά όμως από όλους μια μικρή χάρη: όποιος συμμετάσχει  στη γιορτή,  να έχει την καλοσύνη να φέρει μαζί του λίγο νερό, για να γεμίσει η δεξαμενή του Κάστρου που είναι  άδεια”.

Ο ντελάλης επανέλαβε  πολλές φορές την αναγγελία ,  και  επέστρεψε στο Κάστρο.

Στο χωριό ξέσπασαν  τότε τα πιο περίεργα κουτσομπολιά:

“Νάτος πάλι ο συνηθισμένος τύραννος. Έχει τόσους υπηρέτες…. Για να γεμίσουν την δεξαμενή….. Εγώ θα φέρω ένα ποτήρι νερό  και του αρκεί!”

“Ε όχι!  Ήταν πάντα καλός μαζί μας  και γενναιόδωρος!  Εγώ θα φέρω ένα βαρέλι!” – “Εγώ  μία δακτυλήθρα! – “Εγώ  μία μεγάλη κανάτα!”

Το πρωί της γιορτής,  παρουσιάστηκε μια μεγάλη πομπή να ανεβαίνει στο Κάστρο. Άλλοι έσπρωχναν με όλη τους τη δύναμη, με τα ασήκωτα βαρέλια, άλλοι φέρνοντας μεγάλα δοχεία νερού . Άλλοι κοροϊδεύοντας  τους συγχωριανούς τους  έφεραν μικρές καράφες  ή  ακόμη και ένα ποτήρι  σε ένα δίσκο. Η πομπή μπήκε στο προαύλιο του Κάστρου. Ο καθένας άδειαζε  το προσωπικό δοχείο  στην μεγάλη δεξαμενή, το τοποθετούσε  σε μια γωνιά  και προχωρούσε  προς το σαλόνι της γιορτής.

Ψητά και κρασί, χορός και τραγούδια  εναλλάσσονταν  μέχρι που αργά το βράδυ  ο κύριος του πύργου  ευχαρίστησε  όλους  με ευγενικά λόγια  και αποσύρθηκε στα ιδιαίτερα διαμερίσματά του.

 “Και η υποσχεθείσα έκπληξη;” ψιθύριζαν  ορισμένοι με έντονη την απογοήτευσή τους. Άλλοι  έδειχναν  μια χαρούμενοι ικανοποίηση:  « ο κύριός μας,  μάς χάρισε μια πολύ ωραία γιορτή!”.

Ο καθένας πριν φύγει από τον πύργο, πήγε να πάρει το προσωπικό δοχείο του. Ακούστηκαν τότε φωνές ενθουσιασμού που γινόταν όλο και πιο δυνατές. Κραυγέςθαυμασμού  από μερικούς και οργής από άλλους.

Τα δοχεία  τους ήταν γεμάτα  μέχρι επάνω με χρυσά νομίσματα!

“Α! Αν είχα φέρει περισσότερο νερό…”.

“Δώστε και θα σας δοθεί με αφθονία.  Η δωρεά του θα είναι πλούσια, άφθονη , τέλεια και ξέχειλη”. (Λουκ. 6,38)