Γενική Ακρόαση Πάπα Φραγκίσκου 31 Μαρτίου 2021

ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ
ΓΕΝΙΚΗ ΑΚΡΟΑΣΗ
Βιβλιοθήκη του Αποστολικού Μεγάρου
Τετάρτη, 31 Μαρτίου 2021

Κατήχηση – Το Ιερό Πασχαλινό Τριήμερο

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!
Έχουμε βυθιστεί πνευματικά στο κλίμα της Μεγάλης Εβδομάδας και είμαστε στην παραμονή του Ιερού Πασχαλινού Τριημέρου.
Από αύριο ως την Κυριακή θα ζήσουμε τις κεντρικές ημέρες του Λειτουργικού Έτους, τελώντας το μυστήριο των Αγίων Παθών, του Θανάτου και της Αναστάσεως του Κυρίου. Και αυτό το Μυστήριο το βιώνουμε κάθε φορά που τελούμε τη Θεία Ευχαριστία.
Όταν πηγαίνουμε στη Θεία Λειτουργία, δεν πηγαίνουμε απλώς για να προσευχηθούμε, όχι: πηγαίνουμε για να ανανεώσουμε, να κάνουμε πάλι νέο, αυτό το Μυστήριο, το Πασχαλινό Μυστήριο. Είναι σημαντικό αυτό να μην το ξεχνάμε. Είναι σαν να πηγαίναμε στον Γολγοθά – είναι το ίδιο – για να ανανεώσουμε, να τελέσουμε εκ νέου το Μυστήριο του Πάσχα.
Το εσπέρας της Μεγάλης Πέμπτης, εισερχόμενοι στο Ιερό Πασχαλινό Τριήμερο, θα βιώσουμε πάλι τη Θεία Λειτουργία του Μυστικού Δείπνου, ό,τι συνέβη εκεί, εκείνη τη στιγμή. Είναι το εσπέρας κατά το οποίο ο Χριστός άφησε στους Μαθητές του τη Διαθήκη της Αγάπης του στη Θεία Ευχαριστία, αλλά όχι ως ενθύμιο, αλλά ως ανάμνηση, ως αιώνια παρουσία του. Κάθε φορά που τελείται η Θεία Ευχαριστία, όπως είπα στην αρχή, ανανεώνεται αυτό το Μυστήριο της απολυτρώσεως. Σε αυτό το Ιερό Μυστήριο, ο Ιησούς αντικατέστησε το προς θυσία θύμα – τον πασχαλινό αμνό – με τον εαυτό Του: το σώμα και το αίμα Του μας αποδίδουντη σωτηρία από τη δουλεία της αμαρτίας και του θανάτου. Η απολύτρωση από κάθε δουλεία είναι εκεί, το εσπέραςκατά το οποίο μας ζητά να αγαπάμε ο ένας τον άλλο, κάνοντας τον εαυτό μας υπηρέτη ο ένας του άλλου, όπως έκανε Αυτός πλένοντας τα πόδια των μαθητών. Μια πράξη που προεικονίζει την αιματηρή προσφοράπάνω στον σταυρό.
Και πράγματι ο Διδάσκαλος και Κύριος θα πεθάνει την επόμενη ημέρα για να καθαρίσει όχι τα πόδια, αλλά τις καρδιές και όλη τη ζωή των μαθητών του. Ήταν μια προσφορά υπηρεσίας σε όλους μας, διότι με αυτή τη διακονία της θυσίας του μας απολύτρωσε όλους.
Η Μεγάλη Παρασκευή είναι ημέρα μετανοίας, νηστείας και προσευχής. Μέσα από τα κείμενα της Αγίας Γραφής και τις προσευχές των Ιερών Ακολουθιών, θα συναχθούμε στον Γολγοθά για να τελέσουμε την ανάμνησητων Παθών και του απολυτρωτικού Θανάτου του Ιησού Χριστού. Εν μέσω της θρησκευτικής εντάσεως της Ιεροτελεστίας θα μας παρουσιαστεί ο Σταυρός για να τον προσκυνήσουμε. Προσκυνόντας τον Σταυρό, θα ξαναζήσουμε την πορεία του αθώου Αρνίου που θυσιάστηκε για τη σωτηρία μας. Θα φέρουμε στο μυαλό και στην καρδιά μας τα δεινά των ασθενών, των φτωχών, των παραπεταμένων αυτού του κόσμου· θα θυμηθούμε τα «θυσιασθέντα αρνία», τα αθώα θύματα των πολέμων, των δικτατοριών, της καθημερινής βίας, των αμβλώσεων…
Ενώπιον της εικόνας του σταυρωθέντα Θεού θα παρουσιάσουμε, δια της προσευχής, τους τόσους εσταυρωμένους του σήμερα, οι οποίοι μόνο από Αυτόν μπορούν να λάβουν την ενίσχυση και να δώσουν νόημα στον πόνο τους.
Και σήμερα αυτοί είναι πάρα πολλοί: ας μην ξεχάσουμε τους σημερινούς εσταυρωμένους, που είναι η εικόνα του Εσταυρωμένου Ιησού, και που σε αυτούς είναι παρών ο Ιησούς.
Από τότε που ο Ιησούς πήρε πάνω του τις πληγές της ανθρωπότητας και τον ίδιο τον θάνατο, η αγάπη του Θεού πότισε αυτές τις ερήμους μας, φώτισε αυτό το σκοτάδι μας. Διότι ο κόσμος βρίσκεται στο σκοτάδι. Ας κάνουμε μια λίστα με όλους τους πολέμους που γίνονται αυτή την στιγμή, μια λίστα με όλα τα παιδιά που πεθαίνουν από την πείνα, με τα παιδιά που δεν έχουν εκπαίδευση, μια λίστα με όλους τους λαούς που καταστράφηκαν από τους πολέμους, από την τρομοκρατία. Ας θυμηθούμε όλους εκείνους τους ανθρώπους που για να νιώσουν λίγο καλύτερα έχουν ανάγκη από ναρκωτικά, από τη βιομηχανία των ναρκωτικών που σκοτώνει… Είναι μια δυστυχία όλα αυτά, μια έρημος!
Υπάρχουν μικρές «νησίδες» ανθρώπων του Θεού, τόσο των Χριστιανών όσο και κάθε άλλης πίστεως, που διατηρούν στην καρδιά τους την επιθυμία να είναι καλύτεροι. Αλλά ας πούμε την πραγματικότητα: σε αυτόν τον Γολγοθά του θανάτου, είναι ο Ιησούς που υποφέρει στο πρόσωπο των μαθητών του. Κατά τη διάρκεια της διακονίας του, ο Υιός του Θεού χάρισε απλόχερα τη ζωή, θεραπεύοντας, συγχωρώντας, ανασταίνοντας… Τώρα, την ώρα της υπέρτατης Θυσίας στον Σταυρό, ολοκληρώνει το έργο που του έχει ανατεθεί από τον Πατέρα: εισέρχεται στην άβυσσο του πόνου, εισέρχεται στις δυστυχίες αυτού του κόσμου, για να απολυτρώσει και να μεταμορφώσει. Και για να ελευθερώσει τον καθένα μας από την εξουσία του σκότους, από την αλαζονεία, από την αντίσταση να δεχτούμε την αγάπη του Θεού. Κι αυτό, μόνο η αγάπη του Θεού μπορεί να το κάνει. Με τις πληγές του θεραπευτήκαμε (βλ. Α’Πε 2,24), λέει ο απόστολος Πέτρος, από τον θάνατό του αναγεννηθήκαμε, όλοι μας. Και χάρη σ’ Αυτόν, ο οποίος είχε εγκαταλειφθεί πάνω στον σταυρό, ποτέ πια κανείς δεν είναι μόνος στο σκότος του θανάτου. Ποτέ! Αυτός είναι διαρκώς στο πλευρό μας: αρκεί μόνο να ανοίξουμε την καρδιά μας και να τον αφήσουμε να μας αγγίξει.
Το Μεγάλο Σάββατο είναι η ημέρα της σιωπής: μια μεγάλη σιωπή βασιλεύει πάνω σε όλη τη Γη· μια σιωπή που βιώνεται με δάκρυα και με απογοήτευση από τους πρώτους μαθητές, αναστατωμένοι από τον επαίσχυντο θάνατο του Ιησού.
Ενώ ο Λόγος σωπαίνει, ενώ η Ζωή είναι στον τάφο, εκείνοι που ήλπιζαν σ’ Αυτόν δοκιμάζονται σκληρά, νιώθουν ορφανοί, ίσως ακόμη και ορφανοί από τον Θεό. Αυτό το Σάββατο είναι και η ημέρα της Παναγίας: και αυτή το βιώνει με δάκρυα, αλλά η καρδιά της είναι γεμάτη πίστη, γεμάτη ελπίδα, γεμάτη αγάπη. Η Μητέρα του Ιησού είχε ακολουθήσει τον Υιό της στον δρόμο του μαρτυρίου και παρέμεινε κάτω από τον Σταυρό, με την ψυχή της πληγωμένη. Αλλά όταν όλα φαίνεται να τελειώνουν, αυτή αγρυπνεί, αγρυπνεί αναμένοντας, διατηρώντας την ελπίδα στην υπόσχεση του Θεού που ανασταίνει τους νεκρούς.
Έτσι, στην πιο σκοτεινή ώρα του κόσμου, έγινε Μητέρα των πιστών, Μητέρα της Εκκλησίας και σημείο ελπίδας. Η μαρτυρία της και οι πρεσβείες της μας στηρίζουν όταν το βάρος του σταυρού γίνεται πολύ βαρύ για τον καθένα μας.
Εν μέσω του σκότους του Μεγάλου Σαββάτου, θα ξεσπάσει η χαρά και το φως με τις Ιεροτελεστίες της Πασχαλινής Αγρυπνίας και, αργά το βράδυ, θα αντηχήσει η εορταστική μελωδία του Αλληλούια.
Αυτή θα είναι η δια της πίστεως συνάντηση με τον αναστημένο Χριστό, και η χαρά του Πάσχα θα διαρκέσει για όλες τις πενήντα ημέρες που θα ακολουθήσουν, μέχρι την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος.
Ο εσταυρωθείς ανέστη! Όλες αυτές οι ερωτήσεις και οι αβεβαιότητες, οι δισταγμοί και οι φόβοι διαλύονται από αυτήν την αποκάλυψη. Ο Αναστημένος Χριστός μας δίνει τη βεβαιότητα ότι το καλό πάντα θριαμβεύει επί του κακού, ότι η ζωή νικά πάντα τον θάνατο και το τέλος μας δεν είναι να κατεβούμε όλο και πιο κάτω, από θλίψη, σε θλίψη, αλλά να ανεβούμε ψηλά.
Ο Αναστημένος είναι η επιβεβαίωση ότι ο Ιησούς έχει δίκιο σε όλα: στο να μας υπόσχεται τη ζωή πέρα από τον θάνατο και τη συγχώρεση πέρα από τις αμαρτίες. Οι μαθητές αμφέβαλλαν, δεν πίστευαν. Η πρώτη που πίστεψε και είδε ήταν η Μαρία η Μαγδαληνή, που υπήρξε η απόστολος της αναστάσεωςκαι πήγε να διηγηθεί ότι είχε δει τον Ιησού, ο οποίος την είχε αποκαλέσει με το όνομά της. Κι έπειτα, όλοι οι μαθητές τον είδαν. Όμως, θα ήθελα να σταθώ στο εξής: οι φρουροί, οι στρατιώτες, που ήταν στον τάφο για να μην αφήσουν τους μαθητές να έρθουν και να πάρουν το σώμα, τον είδαν: τον είδαν ζωντανό και αναστημένο. Οι εχθροί τον είδαν, και στη συνέχεια προσποιήθηκαν ότι δεν τον είχαν δει. Γιατί; Διότι πληρώθηκαν. Εδώ είναι το αληθινό μυστήριο εκείνου που είπε ο Ιησούς: «Υπάρχουν δύο άρχοντες στον κόσμο, δύο, όχι περισσότεροι: δύο. Ο Θεός και το χρήμα. Όποιος υπηρετεί το χρήμα είναι εναντίον του Θεού». Κι εδώ είναι το χρήμα που άλλαξε την πραγματικότητα. Είχαν δει το θαύμα της Αναστάσεως, αλλά πληρώθηκαν για να μείνουν σιωπηλοί.
Ας σκεφτούμε όλες τις φορές που Χριστιανοί, άνδρες και γυναίκες, πληρώθηκαν για να μην αναγνωρίσουν, στην πράξη, την Ανάσταση του Χριστού, και δεν έκαναν αυτό που ο Χριστός μας ζήτησε να κάνουμε, ως Χριστιανοί.

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, και φέτος θα βιώσουμε τους εορτασμούς του Πάσχα στο πλαίσιο της πανδημίας.
Στις τόσες πολλές καταστάσεις οδύνης και ταλαιπωρίας, ειδικά όταν αυτοί οι οποίοι τις βιώνουν είναι άνθρωποι, οικογένειες και πληθυσμοί που ήδη δοκιμάζονται από τη φτώχεια, τη δυστυχία, ή τις συγκρούσεις, ο Σταυρός του Χριστού είναι σαν ένας φάρος, ο οποίος δείχνει το λιμάνι στα πλοία που βρίσκονται ακόμη ανοικτά στη θυελλώδη θάλασσα.
Ο Σταυρός του Χριστού είναι το σημείο της ελπίδας που δεν απογοητεύει, και μας λέει ότι ούτε ένα δάκρυ, ούτε ένας στεναγμός, δεν χάνεται στο σωτήριο σχέδιο του Θεού.
Ας ζητήσουμε από τον Κύριο να μας δώσει τη χάρη να Τον υπηρετήσουμε και να Τον αναγνωρίσουμε, και να μην αφήσουμε τον εαυτό μας να πληρωθεί για να Τον ξεχάσουμε.

Μετάφραση: π.Λ

κοινοποίηση άρθρου:

Περισσότερα

Διαβάστε ακόμη

Πρόγραμμα Θείων Λειτουργιών 30-31.3.2024

Οικισμός Ενορία  30 -31 Μαρτίου 2024 Αγάπη Αγίου Αγαπητού 30/3 Σάββατο    17.00 Θεία Λειτουργία Αετοφωλιά Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου 31/3 Κυριακή    09:00 Θεία

Mελέτη του Ευαγγελίου της ημέρας

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ 1ης  ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ29 Μαρτίου 2024     Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν Επικαλούμαι το

Καθολική Αρχιεπισκοπή Νάξου-Τήνου-Μυκόνου-Άνδρου και Μητρόπολη παντός Αιγαίου