ΓΕΛ ΝΑΞΟΥ “ ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ ”

Δεν είμαι Ναξιώτης, αλλά ας μού επιτραπούν λίγες σκέψεις γύρω από τη συζήτηση για την ονομασία ενός δημόσιου σχολείου με το όνομα ενός, από κάθε άποψη, διακεκριμένου ατόμου με καταγωγή από το συγκεκριμένο νησί. Αφενός θεωρώ σωστή την πρωτοβουλία των υπευθύνων του σχολείου, των βουλευτών, από όλα τα κόμματα και, τελικά, της ίδιας της Υπουργού αφετέρου βρίσκω “ μη κομψή ” την παράκαμψη της αρνητικής απόφασης της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Αν δεν αρέσει μια άποψη ας ζητείται η αλλαγή της. Όταν φαίνεται ότι δε λαμβάνεται υπόψη δημιουργεί την εντύπωση ότι η Κεντρική Εξουσία αποφασίζει ακόμα και για τοπικά ζητήματα.
Από την άλλη, για μένα και για κάθε καλόπιστο, πιστεύω, πολίτη, ο Μανώλης Γλέζος δε θα μείνει στην ιστορία κυρίως για την αριστερή πολιτική του τοποθέτηση Θα μείνει για το κατέβασμα της ναζιστικής σημαίας από την Ακρόπολη, για τη συμβολή του στο ξεπέρασμα των αντιθέσεων του Εμφυλίου και για τον Αγώνα του, με αποφασιστικότητα αλλά και πραότητα χαρακτήρα, για την αναγνώριση απ΄τη Γερμανία των οφειλόμενων αποζημιώσεων προς τη χώρα μας. Ειδικά για τη Νάξο θα έλεγα ότι την τίμησε όταν εγκατέλειψε την κεντρική πολιτική σκηνή για να γίνει κοινοτάρχης στο χωριό του !
Αυτά τον έκαναν μεγάλο Έλληνα, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων.
Χαίρομαι ιδιαίτερα ότι οι δύο πρώτες προσωπικότητες, από τις άνω των 400 Ναξιωτών, που ζήτησαν να δοθεί το όνομα του Μανώλη Γλέζου, στο σχολείο της Νάξου, ήταν οι κληρικοί π. Γεώργιος Προμπονάς και “ ο δικός μας ” π. Μανώλης Ρεμούνδος, Αρχιερατικός Επίτροπος της Αρχιεπισκοπής Νάξου και μεγάλος γνώστης της ιστορίας του νησιού, όπως είναι γνωστό σε όλους.

Σχέδιο από naxostimes,gr

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ
Μέλος Συνοδικής Επιτροπής ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ